Star Wars: Skywalker Η Άνοδος - ταινιες || cinemagazine.gr

Star Wars: Skywalker Η Άνοδος

Star Wars: The Rise of Skywalker

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2019
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΗΠΑ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέι Τζέι Έιμπραμς
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Κρις Τέριο, Τζέι Τζέι Έιμπραμς
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Ντέιζι Ρίντλεϊ, Άνταμ Ντράιβερ, Όσκαρ Άιζακ, Λουπίτα Νιόνγκο
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Νταν Μίντελ
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Τζον Γουίλιαμς
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ:141'
    ΔΙΑΝΟΜΗ:Feelgood Entertainment
    Star Wars: Skywalker Η Άνοδος

Η Ελπίδα Αντεπιτίθεται! Ο Τζ. Τζ. Έιμπραμς ολοκληρώνει το Έπος των Σκαιγουόκερ με μία επική κατακλείδα που επιστρέφει το «Star Wars» στις ρίζες του και προσφέρει ανατροπές, συγκίνηση και θέαμα. Έτσι όπως οφείλει, άλλωστε, ένα αιώνιο παραμύθι 42 χρονών.

Από τον Πάνο Γκένα

Φωτόσπαθα, Ιππότες Τζεντάι, η σκοτεινή πλευρά της Δύναμης, ιπτάμενες μονομαχίες, ο Νταρθ Βέιντερ, η μουσική του Τζον Γουίλιαμς, ο Γιόντα, τα συμπαθητικά ρομπότ, τα πρωτοποριακά εφέ, οι stormtroopers, το ταξίδι απόδρασης σε ένα περιπετειώδες μέρος ενός γαλαξία πολύ, πολύ μακριά… Φέτος το διαστημικό έπος που σκαρφίστηκε με χειροποίητα υλικά ο Τζορτζ Λούκας το 1977 και απογείωσε τη μεγάλη οθόνη ως ποπ κληροδότημα παγκόσμιας απεύθυνσης ολοκληρώνεται. 

Σαράντα δύο χρόνια μετά την πρώτη ταινία, η τελευταία της σειράς βάζει περήφανα στον τίτλο της το όνομα Σκάιγουοκερ, την οικογένεια που απασχόλησε με τις περιπέτειες και τις τραγωδίες της την κινηματογραφική εννιαλογία. Ο Τζέι Τζέι Έιμπραμς, μετά από αρκετά προβλήματα που είχε η παραγωγή του συγκεκριμένου επεισοδίου, αναλαμβάνει να κλείσει τον κύκλο και παραδίδει μία αναμενόμενη μεν, φιλότιμη και φιλόδοξη δε, οπερετική, γενναιόδωρη κατακλείδα που τιμά την «Star Wars» παράδοση. Την ίδια στιγμή αντιλαμβάνεται και το ειδικό βάρος της, γιατί μετά την πτώση (πρίκουελ) και την εξιλέωση (κλασική τριλογία), τα σίκουελ τελικά υπηρετούν κάτι ακόμα πιο σύνθετο: το βάρος της κληρονομιάς και την εξέλιξη του μύθου.

Μία γενναιόδωρη, οπερετική κατακλείδα που τιμά την παράδοση «Star Wars»

Μετά την επιτυχή κι εμπορική επανατοποθέτηση και σύσταση του «Star Wars» στο νεότερο κοινό με το «Η Δύναμη Ξυπνάει» (2015), ο Έιμπραμς επιστρέφει μετά το άτακτο για μερικούς δημιουργικό διάλειμμα του Ράιαν Τζόνσον για να βάλει μία αφηγηματική τελεία. Χωρίς να προχωρήσουμε σε spoilers, το ένατο και τελευταίο επεισόδιο της σειράς με τίτλο «Skywalker Η Άνοδος» είναι ένα επικό και σκληροπυρηνικό «Star Wars», κάτι που σημαίνει πως δεν αφορά απαραίτητα το κοινό έξω από τον αφηγηματικό του γαλαξία. Η ταινία βρίσκει την ισορροπία της Δύναμης σε αφήγηση, θέαμα, ερμηνείες κι ανατροπές στην αντιθετική, αλληλοεξαρτώμενη σχέση που αναπτύσσουν θαυμάσια οι Ντέιζι Ρίντλεϊ (Ρέι) και Άνταμ Ντράιβερ (Κάιλο Ρεν). Μαζί διαμορφώνουν ένα πολύ ενδιαφέρον δίπολο και είναι ο λόγος για τον οποίο θα μνημονεύεται η συγκεκριμένη τριλογία. Οι δυο χαρακτήρες τους, απόγονοι και επίγονοι μιας παράδοσης, είναι το κέντρο βάρους της ταινίας, αρχέτυπα μιας τραγικής προϊστορίας που έχει προδιαγράψει το μέλλον τους. Εδώ μάλιστα οι όροι αναστρέφονται. Η τραγωδία τους έγκειται στην υπηρεσία ή στην ανατροπή αυτής της υποχρέωσης. Στο ίδιο μήκος κύματος με τους ήρωες, η δημιουργική ομάδα πίσω από τα σίκουελ γνωρίζει καλά, ως γενιά που μεγάλωσε με το αποτύπωμα του «Πολέμου των Άστρων», πως πρέπει να ανταπεξέλθει σε μία παρόμοια, μεγάλη πρόκληση.

Δύο χρόνια μετά την αμφιλεγόμενη, θαρραλέα προσθήκη του Τζόνσον, η νέα ταινία εμπνέεται από τους «Τελευταίους Τζεντάι» και γεφυρώνει τη σύνδεση με το μύθο χρησιμοποιώντας μια απλή ιδέα για φινάλε: επαναφέρει τον καταλύτη του Έπους των Σκάιγουοκερ, τον σχηματικό - μην παρεξηγηθεί η λέξη, η γοητεία των παραμυθιών οφείλει πολλά στα αρχετυπικά πρότυπα - κακό της σειράς, Αυτοκράτορα Πάλπατιν (ο Ίαν ΜακΝτίαρμιντ απολαμβάνει την παλιομοδίτικη, θεατράλ επιστροφή). Στο crawl του προλόγου μάλιστα, οι πρωτες λέξεις της ταινίας είναι σαφείς «Οι νεκροί μιλούν!». Λϊγο αργότερα η εφηβική οργή του Κάιλο Ρεν (είναι εξαιρετικό το γεγονός πως ο 36χρονος Ντράιβερ πείθει ως εμμονικός, μανιασμένος «έφηβος») θα συναντήσει την υποχθόνια «αόρατη απειλή» του Αυτοκράτορα σε μία σκηνή - κυριολεκτική κατάβαση. Το σενάριο εδώ επιχειρεί να δικαιολογήσει σύντομα αλλά ικανοποιητικά την επανεμφάνιση του χαρακτήρα, να αναφερθεί στο γρίφο που άφησε η παρουσία του Σνόουκ και στη συνέχεια αναπτύσσει γοργά την πλοκή διατηρώντας κυρίως αναφορές στην «Επιστροφή των Τζεντάι» (ναι, θα δείτε Ewoks στην ταινία) με κάτι από «Ιντιάνα Τζόουνς» (ο Λούκας έχει την τιμητική του!), ειδικά στο κομμάτι που σχετίζεται με την ανεύρεση ενός σημαντικού αντικειμένου (MacGuffin) της ταινίας. 

Στη «σκοτεινή» πλευρά των αδυναμιών της ταινίας, η σεναριακή ομάδα επιδεικνύει μία ατολμία και διάθεση να «διορθώσει» όσα είχαν κακοφανεί στο Επεισόδιο 8

Στο Επεισόδιο 9 ο Έιμπραμς διατηρεί στο πρότυπο των Λουκ, Χαν, Λέια ενωμένη την ομάδα των Ρέι, Πο Ντάμερον (Όσκαρ Άιζακ), Φιν (Τζον Μπογιέγκα). Ήταν κάτι που περίμενε να δει στο Επεισόδιο 8 (ο Τζόνσον δεν του έκανε το χατήρι) και στο πρώτο, βαρυφορτομένο μισό της ταινίας αξιοποιεί τη χημεία και τις διαφορετικές δυναμικές τους, αν και το σενάριο θα μπερδέψει αρκετά το μη εξοικειωμένο κοινό με ονόματα, υποπλοκές και τεχνική ορολογία. Μία από τις μεγαλύτερες σκηνές δράσης του «Skywalker» τοποθετείται αγαστά στην έρημο, ως κλείσιμο ματιού στα αμμώδη περιπετειώδη πεδία που ταυτοποίησαν το «Star Wars» (από τον Τατουίν του 1977 μέχρι τα podracer του 1999), και σε αντίστιξη με την πυρωμένη «κόλαση» της «Εκδίκησης των Σιθ» κινηματογραφεί εδώ εμπνευσμένα ένα υδάτινο περιβάλλον για να «ξεπλύνει» τα πάθη, τις αγωνίες, τα λάθη και τη μοίρα των Ρέι-Κάιλο Ρεν στην πολυαναμενόμενη μονομαχία τους. Η σκηνή θα αποτελέσει κλειδί για την εξέλιξη της ταινίας και επιφυλάσσει ένα αναπάντεχο cameo.

Φυσικά οι σύμμαχοί του Έιμπραμς σε φωτογραφία (Νταν Μίντελ), μουσική (ο αναντικατάστατος Τζον Γουίλιαμς στην τελευταία πράξη ενός magum opus) και καλλιτεχνική διεύθυνση (Ρικ Κάρτερ, Κέβιν Τζένκινς) προσφέρουν τα μέγιστα, όπως και η ομάδα των εφέ που κερδίζει το σημαντικό στοίχημα της επανεμφάνισης της Κάρι Φίσερ. Οι σκηνές της, ενώ είχαν γυριστεί το 2015, δένουν οργανικά στην «Άνοδο» εκπληρώνοντας τόσο το χρέος στον εμβληματικό χαρακτήρα της Πριγκίπισσας Λέια, όσο και στην αδικοχαμένη ηθοποιό. Παράλληλα το Επεισόδιο κρύβει αρκετές εκπλήξεις, ανατροπές, guest εμφανίσεις και - κυρίως - απενοχοποιημένη «Star Wars» εικονογραφία κόμικ αισθητικής (ειδικά σε ότι αφορά τις σκηνές του Πάλπατιν στον ζοφερό πλανήτη Έξεγκολ) ως τελευταίο κέρασμα στο φανατικό κοινό της σειράς. 

Από την άλλη, στη «σκοτεινή» πλευρά των αδυναμιών της ταινίας, η σεναριακή ομάδα επιδεικνύει μία ατολμία και διάθεση να διορθώσει όσα είχαν κακοφανεί στο Επεισόδιο 8. Αν το «Ξύπνημα» θύμιζε νοσταλγικά τη «Νέα Ελπίδα», η «Άνοδος» όπως είπαμε αντηχεί την «Επιστροφή των Τζεντάι», κάτι που δεν είναι απαραίτητα καλό. Το τελευταίο κεφάλαιο υποτιμά τον χαρακτήρα της συμπαθέστατης Ρόουζ (Κέλι Μαρί Τραν), επιστρέφει ξανά το ερώτημα της καταγωγής της Ρέι (κάποιοι θα επιβεβαιώσουν τη θεωρία τους), αντιμετωπίζει διακοσμητικά τις νέες προσθήκες στο καστ (η Κέρι Ράσελ δεν βγάζει καν τη μάσκα της, ο Ρίτσαρντ Γκραντ είναι τυπικός, ενώ ξεχνάς πως υπάρχει ο Ντόμινικ Μόναχαν) και - βασικότατο - έχει μία αίσθηση βιασύνης, να χωρέσει δηλαδή πολλά, χωρίς όμως να αφήνει τις απαραίτητες ανάσες για να αναπνεύσουν οι πιο ήσυχες και ουσιαστικές στιγμές. Με δεδομένο το αφοσιωμένο κοινό και το πρόσφατο (εμπορικότατο) παράδειγμα της τρίωρης «Τελευταίας Πράξης» των Εκδικητών, είναι απορίας άξιο γιατί το «Skywalker H Άνοδος» δεν εκμεταλλεύτηκε περισσότερο χρόνο για να αναπτύξει μερικές σκηνές. 

Το «Star Wars» είναι ένα κινηματογραφικό παραμύθι ανάτασης που εχει χρεος να αισιοδοξεί

Τα παραπάνω μπορεί να φανούν σε κάποιους πταίσματα, μπορεί και όχι. Μπροστά όμως στο τεράστιο χρέος της ταινίας, έναν επίλογο με πολιτιστικό/πολιτισμικό βάρος 42 χρόνων, η τελευταία πράξη του Έπους των Σκάιγουοκερ είναι ένα γνήσιο «Star Wars» παιδικού ενθουσιασμού (δεν μπορείς να συνδέεσαι με το συγκεκριμένο franchise και να ξεχνάς το παιδί μέσα σου), παραμυθένιας αφέλειας, μελοδραματικής συγκίνησης, συναρπαστικής δράσης και ανείπωτης ελπίδας. Αυτή η μαγιά ήταν που όρισε άλλωστε εξαρχής το ταξίδι.

Το «Star Wars» ήταν ανέκαθεν ένα κινηματογραφικό παραμύθι ανάτασης που εχει χρέος να αισιοδοξεί, να νικά τον κυνισμό και να κληροδοτεί το φως. Είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη και εδώ ο Έιμπραμς δεν φρεσκάρει ακριβώς, αλλά τουλάχιστον εκπληρώνει τον σκοπό. Ένα μοναχικό κορίτσι θα ζήσει μία τεράστια περιπέτεια και στο τέλος θα ορίσει τη δική της ταυτότητα, κόντρα στην κληρονομιά. Η Ρέι θάβει το παρελθόν στην κυριολεξία και γίνεται ένα με το fanbase της σειράς. Νέοι θρύλοι θα γεννηθούν και το παραμύθι θα ανατείλει μαζί με δύο ήλιους για να εμπνέει γενιές αιώνια. Η ίριδα των τίτλων τέλους θα κλείσει σε έναν σκοτεινό ουρανό με αστέρια και η εμψυχωτική φανφάρα του Τζον Γουίλιαμς θα ηχήσει. Η κινηματογραφική οθόνη θα γίνει ξανά το παράθυρο που μας ταξιδεύει στο άπειρο. Ισόβια απόδραση.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Star Wars: Skywalker Η Άνοδος
  • Star Wars: Skywalker Η Άνοδος