Η Αμερικανική Ένωση Κινηματογραφιστών ψήφισε τις 100 καλύτερα φωτογραφημένες ταινίες του 20ου αιώνα

Κάθε λίστα ευπρόσδεκτη, ιδίως προερχόμενη από ειδήμονες είτε αυτοί είναι διαβασμένοι κι ελεύθεροι προκαταλήψεων κριτικοί/ιστορικοί ή απευθείας άνθρωποι της δουλειάς. Καλοφτιαγμένες λίστες είναι ευκαιρίες ανακάλυψης, επαναθεώρησης, συζήτησης. Και οι Φωτογράφοι, η κορυφή των αναπόσπαστων συνδημιουργών του σινεμά, είναι διάνα οι άνθρωπο της δουλειάς. Αφού η Αμερικανική Ένωση Κινηματογραφιστών λοιπόν παραδίδει λίστα με τις 100 καλύτερες διευθύνσεις φωτογραφίας του 20ου αιώνα, εμείς ακούμε.

Αυτό που ακούμε όμως, μεταξύ άλλων βέβαια καθώς η λίστα οπωσδήποτε περιέχει νευραλγικής ιστορικής κι αισθητικής σημασίας τίτλους, είναι και μια έμμεση κριτικη στην ιστορία των Όσκαρ, στην (αναπόφευκτη) αναθεώρηση πράξεων και παραλείψεων. Φυσικά το θέμα εδώ δεν είναι να κριτικάρεις τα Όσκαρ, η κάθε εποχή αποφαίνεται με βάση αυτό που καταλαβαίνει και τα μέλη της μπορούν, όσο την εν γένει λογική καθεστωτικοποίησης μιας έτσι κι αλλιώς σημαντικής διαδικασίας που πρέπει όμως να παραδεχόμαστε πως ενίοτε λαθεύει.

Βλέποντας κανείς την πρώτη δεκάδα πέφτει πάνω στον «Άνθρωπο από τη Γαλλία» (1971) που ήταν υποψήφιος αλλά δεν βραβεύθηκε, στην «Οδύσσεια του Διαστήματος» και το «Blade Runner» που δεν ήταν καν υποψήφια στην χρονιά τους (!), στον «Κονφορμίστα», επίσης ούτε υποψήφιος, και το «Οργισμένο Είδωλο» που ήταν υποψήφιο αλλά δεν βραβεύθηκε, στον «Νονό» που (άκουσον άκουσον) παρά το πλήθος των υποψηφιοτήτων δεν ήταν καν στην 5αδα ο Γκόρντον Γουίλις (γελάμε), στον «Πολίτη Κέιν» που δεν βραβεύθηκε αλλά ο Γκρεγκ Τόλαντ ήταν τουλάχιστον υποψήφιος, αφήνοντας τελικά μόνο τρεις από τις δέκα («Λόρενς της Αραβίας», «Αποκάλυψη Τώρα» και «Days of Heaven» του Μάλικ - Φρέντι Γιανγκ, Βιιτόριο Στοράρο και Νέστορ Αλμένδρος διευθυντές αντίστοιχα) να έχουν αναγνωριστεί βραβευτικά στον καιρό τους.

Απολαύστε ένα βίντεο από κείνα τα ανεβαστικά και ταινιοθεραπευτικά και δείτε αναλυτικά τη λίστα εδώ.