Μια (καθόλου) Συνηθισμένη Αγάπη: Λίαμ Νίσον και Λέσλι Μάνβιλ υπόσχονται... χαρτομάντηλα

Την τελευταία δεκαετία οι ιστορίες αγάπης πληγώθηκαν στο σινεμά. Είναι οι λογιών κρίσεις, είναι περισσότερο απ' όλα, μάλλον, η στροφή μας σε λιγότερο ρομαντικούς δρόμους, η ραγδαία αλλαγή του κόσμου που πληρώνει εισιτήριο και, αναπόφευκτα, καθορίζει ποιες ταινίες παίρνουν πράσινο φως. Επειδή λοιπόν φταίτε κι εσείς που δεν βλέπουμε ρομαντικές ιστορίες, ορίστε μια καλή ευκαρία να επανορθώσετε.

Το «Ordinary Love» είναι (ή τουλάχιστον μοιάζει με) το ευθύ ρομαντικό δράμα που έχουμε καιρό να δούμε. Έχει πρωταγωνιστικό ντουέτο να απολαμβάνεις, έχει αυτή την αβίαστη ατμόσφαιρα ανάμεσά τους, μοιάζει και να περιγράφει εκείνη την μοναδική κατάσταση αναμφίβολης αγάπης που συμβαίνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ξέρουν, νοιώθουν κι ευχαριστιούνται την φυσική τους θέση δίπλα στον άνθρωπό τους.

Η ιστορία βέβαια έχει το...εμπόδιό της για να βάλει το «δράμα» δίπλα στον αγαπητικό της πυρήνα. Όμως από την εκλέπτυνση της μουσικής στο τρέιλερ, το χιούμορ των αγαπημένων, την ζεστασιά των βλεμμάτων των ερμηνευτών (Μάνβιλ σε U turn από το θεϊκό οξύ της «Αόρατης Κλωστής», Νίσον επιτέλους όπως αλλιώτικα μπορεί!) αισθάνεσαι άνετα σε μια βρετανική θαλπωρή, ενός φιλμ που θα χαλάσει τον κανόνα της αιθουσιακής βαβούρας.

Το σενάριο υπογράφει ο Ιρλανδός θεατρικός Όοουεν ΜακΚάφερτι και η σκηνοθεσία υπογράφεται από το δίδυμο των Λίζα Μπάρος Ντ' Σα και Γκλεν Λέιμπουρν.