Τρέιλερ: Ο Μάρτιν Σκορσέζε εξυμνεί τους Πάουελ και Πρεσμπέργκερ σε νέο must-see ντοκιμαντέρ - νεα || cinemagazine.gr
9:54
16/4

Τρέιλερ: Ο Μάρτιν Σκορσέζε εξυμνεί τους Πάουελ και Πρεσμπέργκερ σε νέο must-see ντοκιμαντέρ

Ένα (ακόμα) πράγμα που ο Σκορσέζε ξέρει να κάνει καλά: Να μας μαθαίνει ιστορία του κινηματογράφου και να μας στέλνει να βλέπουμε και να ξαναβλέπουμε αχόρταγα.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Και μόνο για την θέση του ως δασκάλου και συντηρητή του κινηματογράφου, ο Μάρτιν Σκορσέζε έχει ακλόνητη θέση στην ιστορία. Κι αν ακόμα κάποιος είχε τις αντιρρήσεις του με τις δικές του υπογραφές, με την στάση του ως ανθρώπου που λατρεύει την τέχνη του σινεμά τα πράγματα είναι αντικειμενικά. Χωρίς τον Σκορσέζε μεσάζοντα, η λαμπρή δουλειά πολλών ανθρώπων στην συντήρηση και αποκατάσταση έργων (όχι μόνο αγγλόφωνου ρεπερτορίου) θα παρέμενε άγνωστη. Αν συνυπολογίσεις και πόσο χρήμα ρίχνει ο ίδιος στην υπόθεση αυτή, το χρέος είναι ανυπολόγιστο.

Σειρά έχει μια δεδομένη αγάπη, μια περίπου οικογενειακή υπόθεση. Η εκθαμβωτική διαδρομή των Μάικλ Πάουελ και Έμερικ Πρέσμπεργκερ, το ομορφότερο σουπερνόβα της ιστορίας του σινεμά, δύο συνοδοιπόροι που ήταν τύχη μας που βρέθηκαν και σε μια τόσο αντίξοη εποχή δημιούργησαν ακατάπαυστα. Οικογενειακή δε αφού ο Πάουελ νυμφεύθηκε κιόλας την Θέλμα Σκουνμέικερ, την παντοτινή μοντέζ του Σκορσέζε. Ποιος αρμοδιότερος λοιπόν για ένα ντοκιμαντέρ;

Το «Made in England: The Films of Powell and Pressburger» είναι μια δουλειά του Ντέιβιντ Χίντον και μας ταξιδεύει στα ενδότερα μιας συνάντησης δύο ανθρώπων φτιαγμένων καρμικά να συνεργαστούν. Ήταν και από μόνοι τους ενδιαφέροντες - ενίοτε φανταστικοί καθένας στα σχέδιά του - αλλά μαζί εξερράγησαν πραγματικά.

Και μετά ήταν οι...Archers. Το πιο όμορφο logo εισαγωγής σε ταινία που έγινε ποτέ (δεκτόν, μαζί με την Rank και την RKO, εντάξει και την Universal του '30), ένα κυριολεκτικό μεμιάς conditioning που έγινε σε κάμποσους από εμάς μαθαίνοντας τι το ακολουθούσε. Φυσικά, αυτό έπαθε και ο Σκορσέζε: «Ήξερες ότι θα σου συνέβαινε κάτι φανταστικό, θαυματουργό, μαγικό, πραγματικά μαγικό κινηματογραφικά.» Για να συνεχίσει αλλού: «Κάποιες ταινίες τις βλέπεις διαρκώς, πάντα, ζεις μαζί τους. Όσο μεγαλώνεις, αυτές βαθαίνουν. Δεν ξέρω πώς συμβαίνει, αλλά συμβαίνει. Για μένα το έργο τους είναι μια θαυματουργή παρουσία, μιας διαρκής πηγή ενέργειας και μια υπενθύμιση τι είναι ζωή και τέχνη.»

Τα λόγια περιττεύουν, δείτε εδώ κι ένα βίντεο ακόμα, το περιμένουμε σαν τα Χριστούγεννα, με τέτοιες ειδήσεις και τέτοιες παραγωγές αντέχονται πολλά.