Η «Furiosa» και μια 15λεπτη σκηνή δράσης που χρειάστηκε 78 ημέρες να γυριστεί

Μπορεί τα «Mission Impossible» να λατρεύονται σε αυτή τη μεριά των Αθηνών, αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντοτε ρόδινα. Κι ένα από τα όχι και τόσο απαραίτητα είναι το να στηρίζεται το μάρκετινγκ μιας ταινίας πάνω σε ένα επίτευγμα τόλμης, δουλειάς, ακόμα και concept, μιας (ή και περισσότερων) σκηνής. Στα χαρτιά μου ένα «θα δείτε κάτι που δεν έχετε ξαναδεί» είναι υπέρ αρκετό, αν και δεκτόν δεν είμαι ο μέσος θεατής και ποτέ δεν με απασχόλησε το teaser, το τρέιλερ, η μια σκηνή ή οι δεκαπέντε. Αλλά και πάλι, ακόμα και για αυτούς που θέλεις να καλέσεις στην αίθουσα και δεν πηγαίνουν παρά περιστασιακά, δεν μου στέκει και τόσο να τους προκαλείς με την αναμονή μιας σκηνής. Αδικεί την συνολική δημιουργία ή, αν δεν δουλέψουν τα πράγματα ρολόι, την υπερσκελίζει η «μια σκηνή».

Ωστόσο αυτό είναι μέρος του μάρκετινγκ πλέον μιας ταινίας, πόσο έτρεξε ο Τομ, πόσο κράτησε την αναπνοή της η Κέιτ, πόσες μέρες κράτησαν τα γυρίσματα μιας σκηνή της «Furiosa». Γράσο στον μηχανισμό κι εμείς, it's a dirty job....

Βγήκε λοιπόν ο Νταγκ Μίτσελ, ο συμπαραγωγός του Τζορτζ Μίλερ και είπε ότι η νέα ταινία περιέχει μια 15λεπτη σκηνή που χρειάστηκε 78 ημέρες και 200 κασκαντέρ να δουλεύουν ταυτόχρονα και καθημερινά. Η σκηνή είχε μέχρι και κωδικό στα γυρίσματα, «Stairway to Nowhere». 

«Ο Τζορτζ κι εγώ είχαμε αυτές τις μεγάλες κουβέντες περί του γιατί αυτή η σκηνή ήταν τόσο μεγάλη», συμπληρώνει η Άνια Τέιλορ-Τζόι, η Φουριόζα με τ' όνομα. «Κι αυτό συμβαίνει γιατί στην συγκέντρωση ικανοτήτων που έχει σε μια μάχη είναι πολύ σημαντικό να δούμε πόσο εφευρετική είναι η Furiosa, αλλά και πόσο θαρραλέα. Είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια σκηνή που κάποιος από εμάς γύρισε ποτέ.» Να υποθέσουμε ότι θα είναι μονοπλάνο; Ας το υποθέσουμε.

Ακούγεται καλή, ακούγεται χρήσιμη στο στήσιμο του χαρακτήρα, όλα θα πάνε πρίμα. Στις 24 Μαΐου, προηγηθείσης της πρεμιέρας στις Κάννες η ταινία είναι έτοιμη να κάνει τις εισπράξεις της που μακάρι για την υγεία των αιθουσών να είναι ογκώδεις - αν και, όπως πάντα λέμε, η υγεία της αίθουσας δεν πρέπει να εξαρτάται από τέτοιες ταινίες, αλλά από τα μικρομεσαία εγχειρήματα.