Η Αόρατη Ζωή της Ευριδίκης Γκουσμάο
A Vida Invisível
Μελόδραμα φτιαγμένο με τα κλασικά υλικά του είδους, έχοντας ρίζες στην ελληνική μυθολογία και καρπούς πλούσιο συναισθηματικά σχόλιο για την πατριαρχική κοινωνία της Βραζιλίας.
Ο Ντάγκλας Σερκ θα ήταν περήφανος γι’ αυτό το πλημμυρισμένο σε χρώματα, μουσική και συναισθήματα μελόδραμα, που φροντίζει από την αρχή ως το τέλος την προοπτική της διατήρησης μιας οπτικοακουστικής που θα ανάγει το δράμα των δυο πρωταγωνιστριών του σχεδόν σε ένα μυθικό πλαίσιο. Γυρισμένο σε μια μεταμοντέρνα εποχή όπου είδη σαν αυτό επανεξετάζονται, στέκεται περήφανα στις κλασικές αξίες του και μιλά εύστοχα (και καίρια), για τον εφιάλτη της πατριαρχικής κοινωνίας στη Βραζιλία, μέσα από την απόσταση που παίρνουν 2 αγαπημένες αδερφές οι οποίες τραβούν δρόμους διαφορετικούς παγιδευμένες στο λαβύρινθο της κοινωνικής αποδοχής.
Ο βραζιλιάνος Αϊνούζ παίρνει ένα πρόσφατο και πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα από τη χώρα του και διαχειρίζεται εξαιρετικά την οπτική υπερβολή με την οποία το περιβάλλει, από τα φίλτρα της κάμερας ως τα κοστούμια και τα σκηνικά, ώστε να συμπλέει με το αφηγηματικό κλείσιμο του ματιού στην ελληνική μυθολογία αλλά και με την κινηματογραφική ιστορία του ίδιου του είδους, την οποία εδώ τιμά ιδιαίτερα. Το τελικό του αποτέλεσμα φλερτάρει ηθελημένα με τη σαπουνόπερα της χώρας του στο κομμάτι της πλοκής, διαφοροποιείται έντονα στην αισθητική του και υποστηρίζεται στο έπακρο από τις 2 πρωταγωνίστριες που κουβαλούν την ιστορία ως το τέλος.