Άλλη μια απονομή Χρυσών Σφαιρών, άλλη μία διαπίστωση τού πόσο αδιάφορα είναι τελικά σαν βραβεία. Επιβεβαιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις ασφαλείς επιλογές των φαβορί, η 70η ετήσια απονομή των βραβείων κινήθηκε ευχάριστα και διασκεδαστικά μόνο χάρη σε οτιδήποτε πλαισίωσε τις ίδιες τις βραβεύσεις: την επιτυχημένη παρουσία των δύο παρουσιαστριών, Τίνα Φέι και Έιμι Πόλερ, και τις κάποιες διασκεδαστικές στιγμές από τους εκάστοτε παρουσιαστές βραβείων (ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ έδωσε το βραβείο στον Μίκαελ Χάνεκε!) και τους νικητές τους (η Αντέλ έδωσε εύκολα τον πιο ειλικρινή και κουλ λόγο της βραδιάς). 

Για όσους φοβήθηκαν ότι η – επιτέλους! – απομάκρυνση του επαναλαμβανόμενου Ρίκι Τζερβέις θα στρογγύλευε επικίνδυνα και βαρετά την σατιρική πλευρά της παρουσίασης, η Τίνα Φέι και η Έιμι Πόλερ κέρδισαν και με το παραπάνω το στοίχημα της βραδιάς χωρίς να διστάσουν να προκαλέσουν με καυστικότατα σχόλια για τον Τζέιμς Κάμερον («Δεν έχω παρακολουθήσει τη συζήτηση για την απεικόνιση των βασανιστηρίων στο "Zero Dark Thirty" αλλά εμπιστεύομαι τη γυναίκα [σ.σ. την σκηνοθέτη της ταινίας, Κάθριν Μπίγκελοου] που ήταν παντρεμένη με τον Τζέιμς Κάμερον για τρία χρόνια»), τον Τζέιμς Φράνκο («Την τελευταία φορά που είδα κάποιον τόσο μόνο και εγκαταλελειμμένο είναι όταν ήσουν στην σκηνή των Όσκαρ με τον Τζέιμς Φράνκο» προς την Αν Χάθαγουεϊ) και την αιωνίως χωρισμένη Τέιλορ Σουίφτ («Μακριά από τον γιο του Μάικλ Τζ.Φοξ»). Δεν αναλώθηκαν όμως σε αυτού του είδους την κωμωδία και διεύρυναν τους στόχους της ώστε να περιλαμβάνει και τις ίδιες (ειδικά όταν έχασαν από τη Λίνα Ντάναμ στην κατηγορία Κωμικής Γυναικείας Ερμηνείας), βοηθώντας ταυτόχρονα να κυλήσει με άνεση η βραδιά - ένα μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας οφείλεται κυρίως σε αυτές (δείτε εδώ το βίντεο).

Μπορεί η προηγούμενη εβδομάδα να επεφύλασσε μια μεγάλη απογοήτευση για τον Μπεν Άφλεκ, που δεν άκουσε ποτέ το όνομά του ανάμεσα σε αυτά των υποψήφιων για Όσκαρ σκηνοθετών, αλλά δύο απονομές αργότερα, έχει πια την παρηγοριά που του χρειαζόταν. Κι αν τα βραβεία των Κριτικών της Αμερικής είναι χαμηλού προφίλ και μικρού κύρους, οι Χρυσές Σφαίρες είναι – χωρίς ουσιαστικό λόγο – τα δεύτερα πιο διάσημα κινηματογραφικά βραβεία της βιομηχανίας, και έτσι του έδωσαν την απαραίτητη παρηγοριά στον εγωισμό του, βραβεύοντας την ταινία του, «Επιχείρηση: Argo» ως την καλύτερη δραματική ταινία της χρονιάς και τον ίδιο ως καλύτερο σκηνοθέτη και δίνοντας την ευκαιρία για δύο πανηγυρικές βόλτες στη σκηνή. «Κοιτάξτε, δεν με νοιάζει ποιο είναι το βραβείο, όταν βάζουν το όνομά σου δίπλα στα ονόματα αυτά, είναι ένα εκπληκτικό πράγμα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα με αναφέρουν μαζί με εκείνους, είναι εξαιρετικά ταλέντα,» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Άφλεκ, ειλικρινά έκπληκτος και ενθουσιασμένος από την τιμή, ο οποίος, όπως ο δήθεν προσβεβλημένος Τζορτζ Κλούνεϊ σημείωσε αργότερα, ξέχασε να τον ευχαριστήσει για τη δουλειά του ως παραγωγού.

Ο ευχαριστήριος λόγος του Μπεν Άφλεκ για το βραβείο Σκηνοθεσίας

Τυπικά βέβαια ο μεγάλος νικητής ήταν οι «Άθλιοι», αφού με την βράβευση των Χιου Τζάκμαν, Αν Χάθαγουεϊ και της ταινίας ως Καλύτερης στην κατηγορία Κωμωδία/Μιούζικαλ, έφυγε με τα περισσότερα βραβεία (δείτε παρακάτω την αναλυτική λίστα με τις νίκες της κάθε ταινίας), και έδειξε ότι ανεβάζει ταχύτητες εν όψει των Όσκαρ.

Οι τηλεοπτικές κατηγορίες, από την άλλη, είχαν μόλις μία ανατροπή: την νίκη της Λίνα Ντάναμ στην κατηγορία Α’ Γυναικείας Ερμηνείας και Καλύτερης Κωμικής Σειράς – ανατρεπτική και ιδιαίτερη, η σειρά δεν μοιάζει σε αυτό που παραδοσιακά βραβεύει η μάλλον συντηητική Ένωση. Κατά τα άλλα, το «Homeland» επιβεβαίωση την απόλυτη κυριαρχία του αυτή τη στιγμή στα τηλεοπτικά πράγματα, ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες πήγαν σε γνώριμα πρόσωπα, κάνοντας τις εξελίξεις μάλλον βαρετές – το ότι η Τζουλιάν Μουρ θα κέρδιζε Σφαίρα για την ερμηνεία της ως Σάρα Πέιλιν ήταν προφανές από το τρέιλερ της τηλεταινίας «Game Change», και άρα όχι ιδιαίτερα συναρπαστική επιλογή.

Έτσι ο απολογισμός της βραδιάς βρίσκει την πλειοψηφία των βραβείων να έχουν πάει στα απόλυτα φαβορί ή αναμενόμενους νικητές, και σε κάθε περίπτωση μοιράστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε κανείς να μη φύγει εντελώς ξεχασμένος αλλά ούτε και κυρίαρχος της βραδιάς. Τα πολύ προφανή ατοπήματα αποφεύχθηκαν (βλέπε τον ανεκδιήγητο «Τουρίστα» μερικά χρόνια πριν) αλλά ούτε και έγινε κάποια θεαματική αλλαγή στο προφίλ της τελετής, που έχει παγιώσει τον χαρακτήρα της ως μιας μέινστριμ, μάλλον ανώδυνης επιλογής νικητών και μιας πιο χαλαρής και ανεπίσημης βραδιάς. Φυσικά, ουσιαστικές προβλέψεις για τα Όσκαρ δεν μπορούν να προκύψουν από μια εν τέλει αυθαίρετη διαδικασία βράβευσης (τα μέλη της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου είναι μόλις... 90) αλλά σίγουρα επιβεβαιώνουν το buzz γύρω από ταινίες και συντελεστές στην τελική ευθεία για την οσκαρική απονομή στις 24 Φεβρουαρίου.

Αναλυτικός πίνακας βραβεύσεων

«Οι Άθλιοι» - 3 νίκες

«Επιχείρηση: Argo» - 2 νίκες

«Django ο Τιμωρός» - 2 νίκες

«Αγάπη» - 1 νίκη

«Η Ζωή του Πι» - 1 νίκη

«Λίνκολν» - 1 νίκη

«Οδηγός Αισιοδοξίας» - 1 νίκη

«Skyfall» - 1 νίκη

«Zero Dark Thirty» - 1 νίκη