Βρέθηκαν τα λείψανα του αγαπημένου Άγγλου ηθοποιού, Τζούλιαν Σαντς (1958-2023) - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
9:04
28/6

Βρέθηκαν τα λείψανα του αγαπημένου Άγγλου ηθοποιού, Τζούλιαν Σαντς (1958-2023)

Το τραγικό χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες, στις 24 Ιουνίου. Σύντομος, μα αφοσιωμένος, φόρος τιμής ακολουθεί.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Ο Τζούλιαν Σαντς βγήκε για έναν ορειβατικό περίπατο στις αρχές Ιανουαρίου, στα χιονισμένα βουνά του Βόρειου Λος Άντζελες. Ήταν πεπειραμένος ορειβάτης και η οικογένειά του ήξερε το πάθος του. Από τις 13 Ιανουαρίου όμως τα ίχνη του αγνοούνταν κι όλοι ξέραμε ότι το τραγικό είχε συμβεί. Έμενε να φτιάξει ο καιρός, να λιώσουν τα χιόνια και το ενδεχόμενο συνάδελφοι ορειβάτες/περιπατητές που θα ακολουθούσαν την ίδια διαδρομή να έπεφταν στα ίχνη του ήταν υπαρκτό. Έτσι και συνέβη, κάτι είναι κι αυτό για την οικογένειά του. Χθες ο θάνατός του, στα 65 του χρόνια, επιβεβαιώθηκε επίσημα.

Κι η αλήθεια είναι ότι έχει μια πικρία το νέο, ο Τζούλιαν Σαντς δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ πρωταγωνιστής σε μείζονα παραγωγή, αλλά ήταν μια φυσιογνωμία που ήταν συχνότατα εκεί σε ταινίες που σημάδεψαν εποχές σινεμά μας. Και ναι μεν υπάρχει υποστηρικτικά σε έργα όπως το «Killing Fields» του Τζόφι, το οποίο έχουμε μισή ντουζίνα λόγους να θυμόμαστε, ναι μεν παίζει και στο cult αγαπημένο (ίσως ούτε καν αγαπημένο για τους ελάχιστους που το ξέρουν, «The Doctor and the Devils»), αλλά όλη η κοινότητα του σινεμά εποχής τον έμαθε από το «Δωμάτιο με Θέα» του Τζέιμς Άιβορι. Ήταν υπέροχος εκεί, ήταν θαύμα και ο χαρακτήρας του, μονομιάς έγινε ένα πρόσωπο που δεν ξεχάσαμε.

Βοήθησαν και κάποιες επιλογές και κάποιες συνεργσίες του. Έκανε τον Σέλεϊ στο «Gothic» του Κεν Ράσελ (λιωμένο VHS εδώ), έπαιζε τον «Warlock» στην mini classic ταινία του Στιβ Μάινερ (σκηνοθέτης δύο «Παρασκευή και 13»), ήταν στο «Arachnophobia» βεβαίως, αλλά και στο «Impromptu» που μάλλον μόνο οι λάτρεις της κλασικής μουσικής γνωρίζουν (έπαιζε τον Λιστ, ο Χιου Γκραντ έπαιζε τον Σοπέν, η Τζούντι Ντέιβις την Σάνδη!), ήταν στο «Γυμνό Γεύμα» του Κρόνενμπεργκ, είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μοιραίο «Boxing Helena» της κόρης Λιντς, που «τέλειωσε» και την Σέριλιν Φεν...

Κι όλα αυτά (και άλλα που παραλείψαμε) ήταν μόλις μέχρι τις αρχές του '90. Κάπου εκεί περνούσε τα 35, το breakthrough δεν συνέβαινε, δεν θα συνέβαινε. Διάλεξε την πορεία του καρατερίστα (που είναι ο ηθοποιός χαρακτήρων, δεν είναι τίποτα υποτιμητικό), έτσι κι αλλιώς όλοι τον συμπαθούσαν, ποτέ δεν του έλειψε η δουλειά. Ανέπτυξε σχέση και με τον Μάικ Φίγκις, οπότε αρχής γενομένης «Leaving Las Vegas», όπου είναι ο καταχρεωμένος νταβατζής της Ελίζαμπεθ Σου, τον βλέπαμε και στις ταινίες αυτού του αγαπημένου.

Ναι, βλέποντας έτσι συνοπτικά την φιλμογραφία του Σαντς, θυμόμαστε χειμαρρωδώς την εποχή και τις περιπτώσεις που άμα τη εμφανίσει λέγαμε ένα «να κι ο Σαντς», σαν για παλιόφιλο. Τον είδαμε, μεγαλύτερο πια, και στο «Κορίτσι με το Τατουάζ» του Φίντσερ, και στο «Crooked House», μα και στο «Painted Bird» (!) του Μαρχούλ πιο πρόσφατα ή και στο «Benediction» του Τέρενς Ντέιβις όπου έκανε την εμφάνισή του.

Είχε φάτσα ο Σαντς, το ευγενικό γωνιώδες πρόσωπο δεν το ξεχνούσες, την χαρακτηριστική φωνή/προφορά του, την ισορροπία που είχε όντας πολύ καλός δραματικός και ιδιόρρυθμος κωμικός έξοχου deadpan - δυστυχώς πάντοτε σε μικρές δόσεις λόγω υποστηρικτικών ρόλων. Κρατάμε ότι έφυγε κάνοντας κάτι που λάτρευε, μέσα στη γη που αγαπούσε. Αλλά θα μας λείψει.