Ο αγαπημένος Βρετανός πρωταγωνιστής μίλησε στον Γιάννη Βασιλείου και στο ΣΙΝΕΜΑ Cinemagazine.gr για το «Heretic», για τη σταδιοδρομία του σε μοχθηρούς ρόλους, για τη θρησκεία, για την ταινία που τού προκάλεσε εφιάλτες και για τους ήχους που κάνει στον ύπνο του.
Στο «Heretic» των Σκοτ Μπεκ και Μπράιαν Γουντς, που κυκλοφορεί στους κινηματογράφους στις 28 Νοεμβρίου, δυο νεαρές Μορμόνες χτυπούν από πόρτα σε πόρτα για να διδάξουν τον (δικό τους) Λόγο, κάποια στιγμή φτάνουν και στην πόρτα του κυρίου Ριντ και μπαίνουν στο στόμα του λύκου. Ο κύριος Ριντ είναι μελίρρυτος, φαινομενικά ο καλύτερος οικοδεσπότης, υπάρχει, όμως, μια αίσθηση απειλής στον αέρα, που σύντομα θα δείξει τα πάλλευκα δόντια της, αφού πρώτα επιχειρήσει να βάλει τον πειρασμό στο μυαλό των δύο νεαρών, μέσα από καλά αρθρωμένη επιχειρηματολογία.
Ναι, σωστά καταλάβατε, ο Χιου Γκραντ συνεχίζει να εμπλουτίζει την πινακοθήκη κακών του, πιθανότατα με τον πιο μοχθηρό και επικίνδυνο όλων τους. Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες την 28Η Νοεμβρίου, συνομιλήσαμε με τον αγαπημένο πρωταγωνιστή, ο οποίος υπήρξε φλεγματικός και πολύ πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, αν και η ώρα ήταν υπερβολικά πρωινή για εκείνον.
Σας γνωρίσαμε ευγενικό και καλό στο πανί, μα εδώ και χρόνια επιλέγετε αποκλειστικά ρόλους κακών. Είναι επειδή το βρίσκετε πιο διασκεδαστικό;
Το απολαμβάνω να είμαι τερατώδης και φρικιαστικός, πολύ περισσότερο από το να είμαι καλός. Υποθέτω ότι το ίδιο θα σας απαντούσαν οι περισσότεροι ηθοποιοί. Και έχει ενδιαφέρον να σκεφτούμε για ποιον λόγο οι ηθοποιοί προτιμούν τέτοιους ρόλους και για ποιο λόγο το κοινό γοητεύεται από αυτούς τους χαρακτήρες. Η υποψία μου είναι ότι συμβαίνει επειδή στην πραγματικότητα είμαστε άθλιοι. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι απαίσια. Η καλοσύνη και ο πολιτισμός τελούν σε εύθραυστη ισορροπία. Και κατά βάθος θέλουμε να δούμε τον πολιτισμό να καταρρέει.
Το μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου απαρτίζεται από συζητήσεις γύρω από τη θρησκεία. Μάθατε πράγματα που δεν γνωρίζατε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Ναι, έμαθα αρκετά πράγματα που δεν ήξερα. Ο Σκοτ και ο Μπράιαν (σ.σ οι δημιουργοί της ταινίας) έκαναν χρόνια ερευνών για να στήσουν την επιχειρηματολογία του κυρίου Ριντ και αυτό νομίζω ότι φαίνεται στο αποτέλεσμα. Βρήκα εντυπωσιακές τις λεπτομέρειες για τις θρησκείες προ χριστανισμού που είχαν κοινά στοιχεία με τον χριστιανισμό, όπως η Παρθένα, ο Μεσσίας που εκτελεί θαύματα, η γέννηση της 25η Δεκεμβρίου κτλ. Προσπαθούσα να τα εξηγήσω όλα αυτά στον 96χρονο πατέρα μου που, μοιραία, είναι πιο κοντά στον θάνατο και αναρωτιέται αν πρέπει να ξαναγίνει θρήσκος. (Χαμογελάει) Κλίνει προς το όχι.
Γιατί πιστεύετε ότι τρόμος και θρησκεία είναι ένας συνδυασμός που σκοτώνει;
Γιατί η θρησκεία είναι, πραγματικά, πολύ τρομακτική. Με έσερναν στην εκκλησία όταν ήμουν παιδί και φοβόμουν. Μια εκκλησία είναι γεμάτη ανατριχιαστικά πράγματα, έτσι δεν είναι; Τα αγάλματα. Oι ιερείς. Ειδικά οι ιερείς. Είναι ύπουλοι και επικίνδυνοι. (Γέλια)
Πιστεύετε ότι ο χαρακτήρας σας, ο κύριος Ριντ, κάποτε ήθελε όντως να πιστέψει ή εξαρχής ξεκίνησε με στόχο να καταρρίψει τους ισχυρισμούς όλων των θρησκειών;
Για να σας απαντήσω σε αυτό θα πρέπει να ανατρέξω πίσω, στο backstory που σχεδίασα για τον χαρακτήρα - κάτι που συνηθίζω να κάνω για τους ρόλους που υποδύομαι. Αυτό που πίστευα για τον κύριο Ριντ είναι ότι βίωσε κάτι επώδυνο, κάτι πολύ τραυματικό. Έχασε ένα αγαπημένο του πρόσωπο, τη σύζυγό του ίσως, και ταυτόχρονα έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του. Γι’ αυτό τον έπιασε εμμονή με τη μεταθανάτια ζωή και προσπάθησε να βρει παρηγοριά στη θρησκεία. Η αθεΐα του προέκυψε από το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να λάβει την απαραίτητη ανακούφιση από καμία θρησκεία, γεννήθηκε πό την τεράστια απογοήτευσή του. Αυτή ήταν η θεωρία που είχα γι’ αυτόν κι εν μέρει εκεί βάσισα την ερμηνεία μου.
Φοβηθήκατε μήπως υπάρξουν αντιδράσεις λόγω του θρησκευτικού χαρακτήρα της ταινίας και κάποιων «βλάσφημων» στοιχείων της;
Μίλησα με τους σκηνοθέτες στην αρχή, πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα της ταινίας. Και μου φάνηκαν γοητευμένοι από το concept της θρησκείας, μεγάλωσαν άλλωστε σε θρησκευτικό περιβάλλον, στην αμερικανική ενδοχώρα. Πιο πολύ ανησύχησα όχι για αντιδράσεις, αλλά ότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν θα ενδιαφερθεί για το ζήτημα. Δεν έχουμε μια Βίβλο στο προσκέφαλό μας, όπως εκείνοι. Η ανησυχία μου ήταν ότι στον υπόλοιπο κόσμο θα βρουν την ταινία βαρετή. Δεν είναι, όμως, μόνο η θεματική της θρησκείας το ατού της, έχει χαρακτήρες, έχει κίνδυνο, έχει σασπένς. Κι έπειτα, ο κύριος Ριντ δεν θέτει ερωτήσεις μόνο στα κορίτσια της ταινίας, τις θέτει και στον κοινό. Και δεν αφορούν απαραίτητα τη θρησκεία, αφορούν οποιονδήποτε κώδικα μπορεί να ακολουθεί ο καθένας. Και μας προτρέπει να επανεξετάσουμε όσα πιστεύουμε. Ίσως δεν καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι καινούργια ή πρωτότυπα και ίσως καταλήξουμε να συμφωνούμε με τη θεωρία του κυρίου Ριντ για τη θρησκεία – ελπίζω όχι με τις μεθόδους τους.
Δυστυχώς, ο χρόνος μας τελειώνει, μια τελευταία ερώτηση γενικότερου σινεφιλικού ενδιαφέροντος. Ποια είναι η πιο τρομακτική ταινία που έχετε δει;
Είμαι ακόμα τραυματισμένος από την προβολή του «Εξορκιστή». Τον είδα σε νεαρή ηλικία και ακόμα δεν έχω συνέλθει. Ξέρετε, βλέπω ακόμα όνειρα ότι καταλαμβάνομαι από τον Διάβολο. Σχεδόν κάθε μήνα. Η σύζυγός μου αναγκάζεται να με ξυπνήσει, μού λέει «βλέπεις πάλι τον εφιάλτη με τον Διάβολο». Το μοτίβο είναι πάντα το ίδιο. Είμαι σε ένα δωμάτιο και αρχίζω να αιωρούμαι. Το βλέπω τόσο συχνά, που ενίοτε μονολογώ μέσα στο όνειρο μου «σκατά, ήρθε πάλι ο Διάβολος». (Γέλια) Κάποιες φορές του φωνάζω για να φύγει. Κι ενώ στον ύπνο μου νομίζω ότι ουρλιάζω ανδρικά και στιβαρά, σύμφωνα με τη σύζυγο μου βγάζω ασθενικές κραυγούλες, ακούγομαι σαν μικρό παιδί που κλαίει (κάνει τον ήχο).
Σας ευχαριστώ πολύ, καλή επιτυχία στην ταινία σας.
Η ταινία «Heretic» κυκλοφορεί στις αίθουσες στις 28 Νοεμβρίου από την Tanweer.
*Main Photo Credit: Jason Bell