Kάτσε στ' Αβγά σου

Ένας πιο πειστικός τίτλος για το συγκεκριμένο animation θα ήταν σίγουρα το «Πιασ’ το αβγό και κούρευ’ το», γεγονός που αφενός θα επιβεβαίωνε την σκηνοθετική ματαιοπονία των δυο αδελφών δημιουργών, Γκάμπριελ και Ροντόλφο Ρίβα Παλάσιο Αλατρίστε και αφετέρου θα αποτελούσε μια άμεση αναφορά στους πρωταγωνιστές της ταινίας, δηλαδή στα ομιλούντα αβγά που διαθέτουν μαλλιά διαφόρων στυλ, από κοτσίδες και περίτεχνους κότσους, μέχρι «καπελάκι». Εγώ πάντως αυτό το λέω βαρέα και ανθυγιεινά.

Ο Ρόκι και η Ντι ζουν παρέα με άλλα ζώα σε μια φάρμα στο Μεξικό. Όταν ξημερώσει η χαρμόσυνη μέρα που οι δυο τους θα γίνουν γονείς, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την τρομερή περιπέτεια στην οποία θα μπλεχτούν, όταν η Δούκισσα (όχι η γνωστή, μια άλλη) θα κλέψει τα «νεογέννητα» αβγά, προκειμένου να τα μεταφέρει στο Κονγκό και να τα μοσχοπουλήσει σε ένα ακριβό δείπνο εκατομμυριούχων με ιδιαίτερο γούστο στο φαγητό. Οι νέοι γονείς με την βοήθεια των φίλων τους, θα ταξιδέψουν μέχρι την μακρινή, αφρικανική ήπειρο και θα προσπαθήσουν να σώσουν τα μωρά τους, πριν αυτά καταλήξουν στο τηγάνι και από εκεί στα στομάχια των πλούσιων παρευρισκόμενων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε ανθρωπόμορφα ζώα-πρωταγωνιστές σε animation, σίγουρα όμως ελπίζουμε πως θα είναι η τελευταία φορά που παρακολουθούμε αυγά με πόδια, χέρια, μαλλιά και πρόσωπο κομπλέ (μαζί με φρύδια παρακαλώ!) να μιλάνε και να τρώνε κανονικότατα (διαθέτουν και δόντια, σαν να μην έφτανε δηλαδή το creepiness του υπόλοιπου συνόλου). Θα μου πείτε, Βαρβάρα, πρόκειται για ένα φιλμ κινουμένων σχεδίων για πολύ μικρά παιδιά, τι περίμενες; Ξέρω κι εγώ; Μια ιστορία που να έχει λογική ίσως; Μια «κανονικότητα» κατά την οποία τα αυγά, διαδέχονται γρήγορα μικρά, χαριτωμένα κοτοπουλάκια, γεγονός που θα έβγαζε πολύ περισσότερο νόημα ας πούμε; Αλλά όχι, εδώ έχουμε ενήλικα αβγά τα οποία δεν έχουν γίνει ποτέ κόκορες ή κότες και έχουν παραμείνει για πάντα σε ένα αιώνια μεταβατικό στάδιο ύπαρξης και ανυπαρξίας. Γιατί ξηγιέστε έτσι ρε σεις Γκάμπριελ και Ροντόλφο Αλατρίστε;

Αν εξαιρέσεις το γεγονός πως σε αυτή την φάρμα, τροφαντά γουρουνάκια ζουν αρμονικά με ζωντανές…λωρίδες μπέικον, ή πως κάποια αβγά, όπως ο Κόνφι για παράδειγμα, έχει την ικανότητα να πετάει…χαρτοπόλεμο από μέσα του (εγγύηση οι Αλατρίστε Brothers λέμε), τότε το «Κάτσε Στ’ Αβγά σου» παραμένει ένα από τα χειρότερα, πιο πρόσφατα animation που θα έχεις την ατυχία να δεις σε κάποια αίθουσα. Οι απόπειρες χιούμορ είναι πιο θλιβερές και από το αβγό παγωνιού που συστήνεται με κραγιόν και τακούνια (κάπου εδώ σήκωσα τα χέρια μου ψηλά), η δράση είναι υπέρ του δέοντος φασαριόζικη, υποθέτω για να μη πάρει ο ύπνος τα δόλια τα παιδιά που θα πρέπει να δουν αυτό το πράγμα και γενικότερα, δεν χρειάζεται να φέρνουμε για διανομή κάθε τρίτο-τέταρτο animation που κυκλοφορεί εκεί έξω, απλά και μόνο για να υπάρχουν ταινίες στις αίθουσές μας, γιατί αυτές οι ταινίες σίγουρα δεν θα τις σώσουν. Άντε να δούμε πόσες φορές θα το πούμε πάλι αυτό, τούτη την θερινή περίοδο.