Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2 - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2

Inside Out 2

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2024
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΗΠΑ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κέλσι Μαν
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Μεγκ ΛεΦοβ, Ντέιβ Χόλσταϊν, Κέλσι Μαν
    ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ: Νάντια Κοντογεώργη, Λευτέρης Ελευθερίου, Λυδία Τζανουδάκη, Μαρίνα Σαμάρκου, Κώστας ∆αρλάσης, Άντρια Ράπτη
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Άνταμ Χαμπίμπ, Τζόναθαν Πίτκο
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Άντρεα Ντάτσμαν
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 96'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Feelgood Entertainment
    Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2

Εννέα χρόνια μετά την πιο αγαπητή από τις ύστερες δημιουργίες της, η Pixar επιστρέφει στα «Μυαλά που Κουβαλάς» φέρνοντας τη σειρά στην εφηβεία, με μια ταινία για την Ανησυχία που τρώει τη Χαρά, για μικρούς, για μεγάλους και για ουράνια τόξα.

Από τον Θοδωρή Καραμανώλη

Η μικρή Ράιλι μεγαλώνει κι ετοιμάζεται να πάει με τις φίλες της στο γυμνάσιο. Μέσα στο μυαλό της τα συναισθήματα έχουν βρει την ισορροπία που ο απαιτεί ο χαρακτήρας της. Ξαφνικά όμως στο κέντρο ελέγχου χτυπάει ο συναγερμός της εφηβείας και μια νέα γκάμα συναισθημάτων εισβάλει για να αναλάβει τα ηνία στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της, εξορίζοντας προσωρινά τη Χαρά, τη Θλίψη, το Θυμό, την Αηδία και το Φόβο στο υποσυνείδητο.

Ακόμη και στη δεύτερη μεγάλη της περίοδο, αυτή της φυσιολογικής παρακμής που ξεκίνησε όταν στον κατάλογο μπήκαν τα πρώτα sequel, η Pixar δεν έχασε στιγμή την φαντασία της. Κι οι περισσότεροι νομίζω θα συμφωνούσαν πως «Τα Μυαλά που Κουβαλάς» του 2015 ήταν το πιο ευφάνταστο concept που λάνσαρε η εταιρεία μετά το 2010. Πέρα από την εξίσου ευφάνταστη παρουσίαση, σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της ταινίας του Πιτ Ντόκτερ έπαιξε το ότι εξέθεσε τους πραγματικούς χαρακτήρες της σε ορισμένα απ' τα ψυχικά χαρακτηριστικά της πρωταγωνίστριά της. H Ράιλι ήταν και παραμένει απλά ένα πρίσμα μέσα απ' το οποίο αναλύεται το φάσμα των συναισθημάτων που την καθορίζει.

Το δεύτερο «Inside Out» έρχεται σε μια εποχή που σε προκαλεί να εξωτερικεύεις τα χρώματά σου, ενώ αυτό μιλάει για το φως που βγάζει το ουράνιο τόξο μέσα σου

Στην πρώτη συνέχεια της σειράς, η ηρωίδα μεγαλώνει κι αντιμετωπίζει τη μία καθολική εφηβική αγωνία: να ταιριάξει και να βρει το ρόλο της σε ένα νέο περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που έχει πλέον απαιτήσεις. Αυτή η αγωνία στην οθόνη μεταφράζεται σε μια τρικυμία, έναν ανεμοστρόβιλο που αντί για τη Χαρά την οδηγεί ένα αισθητά πολυπλοκότερο συναίσθημα. Το ρόλο του ανταγωνιστή αναλαμβάνει η πολύ εκδηλωτική κι αποφασισμένη Ανησυχία. Κι αν ακούγεται βασικό και προφανές είναι επειδή η σκηνοθεσία ξέρει ακριβώς που κοιτάζει. Στο κοινό και το πανανθρώπινο. Σε πρωτόλεια συναισθήματα που θα 'ναι για όλους το ίδιο. Είναι κι αυτό μέρος της ευφυίας του concept, το πως δηλαδή ο κάθε ένας απ' τους θεατές θα δει ένα κομμάτι του εαυτού του στην οθόνη κι ύστερα όλοι μαζί θα εξέλθουν από την αίθουσα με την ίδια εικόνα. Άσχετα αν θα τους αρέσει ή όχι.

Αυτά εννοείται κυρίως τα γράφουμε για τους ενήλικους θεατές (ή τουλάχιστον όσους έχουν περάσει την εφηβεία), οι οποίοι θα βρουν επίσης ανακούφιση στο χιούμορ και τα περιποιημένα γκαγκς, ενώ θα αναγνωρίσουν και μια χαριτωμένη παρέμβαση από το μέλλον της σειράς. Οι μικρότεροι από την άλλη δεν χρειάζεται να ανησυχούν (pun intended). Το «Inside Out 2» έχει έναν πολύ πετυχημένο τρόπο για να τους περάσει όσα θέλει να τους πει, μέσα από μία μίνι περιπέτεια που διασχίζει ολόκληρη την λανθάνουσα ύπαρξη που έχει ξεμείνει στο υποσυνείδητο της Ράιλι. Έστω κι αν της λείπει η κλίμακα και τα πλούσια περιβάλλοντα που είχαν οι πρώτες και καλύτερες ταινίες της Pixar.

Αυτή η trademark ισορροπία στην απόπειρα για ένα κινούμενο σχέδιο που απευθύνεται με τις ίδιες αξιώσεις σε μικρούς και μεγάλους, καθορίζει εν τέλει και το ταβάνι στο φιλμ. Γιατί όπως γράψαμε και παραπάνω αυτή η εύπεπτη και κοινή εικόνα που αποκομίζει κανείς βλέποντας την ταινία, δεν θα αρέσει σε όλους. Όχι μόνο επειδή είναι κοινή, αλλά και γιατί το δεύτερο «Τα Μυαλά Που Κουβαλάς» έρχεται σε μια εποχή που σε προκαλεί να εξωτερικεύεις τα χρώματά σου, ενώ αυτό μιλάει για το φως που βγάζει το ουράνιο τόξο μέσα σου. Το φως της Pixar ήταν πάντα αυτό το μικρομέγαλο, το οικογενειακό. Κι υπό αυτή την έννοια η ταινία δεν απευθύνεται σε κομπλεξικούς, Γι' αυτούς και τα μυαλά που κουβαλάνε θα υπάρχει πάντα η ψυχανάλυση, γνήσιο εκλαϊκευμένο τέκνο της οποίας είναι και τούτο το αρμοστά μικρομέγαλο (σαν εφηβεία) φιλμάκι.  

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2
  • Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2