Η Lady Gaga στηρίζει 2ο «Joker» δεχόμενη ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι έτοιμοι να μην αρέσουν
Περισσότερα εντός (έχει και über Ταραντίνο).
Δεν είναι βέβαια κάτι πρωτόγνωρο. Ανέκαθεν υπήρχε η τάση συσσωμάτωσης του κοινού, ιδίως όταν πρόκειται για απαρέσκεια. Απλώς τώρα με την σόσιαλ μπονάντσα που ζούμε, η απέχθεια και το μίσος προκαλούν ένα είδος μηδενιστικής απόλαυσης κατά την συσσωμάτωση αυτή, η οποία πλέον ξεφεύγει και από την ανωμαλία να γουστάρεις να μισείς και πηγαίνει προς έναν μαχόμενο σαδισμό εναντίον των διαφωνούντων.
Τέλος πάντων - θα απαντήσει ο Κουέντιν στο τέλος δεόντως - η Lady Gaga υποστηρίζει το 2ο «Joker», πράγμα φυσιολογικό δηλαδή μιας και η γυναίκα εργάστηκε σοβαρά, για πολύ καιρό στο σχέδιο. Έβγαλε και δίσκο, το «Harlequin» για να το συνοδεύσει. «Απλά, στους ανθρώπους κάποτε δεν αρέσουν κάποια πράγματα. Και εκτιμώ το να είσαι καλλιτέχνης προϋποθέτει να είσαι πρόθυμος να καταλάβεις ότι κάποτε δεν θα αρέσει αυτό που κάνεις. Εξακολουθείς έστω και αν κάτι δεν αντηχεί όπως υπολόγισες», λέει. Άψογη.
Και συνεχίζει, σε άλλη συνέντευξη: «Κάποτε οι γυναίκες φορτώνονται την ταμπέλα των υπερσυναισθηματικών όντων και βαφτίζονται 'αλλοπρόσαλλες' και 'στριμμένες'. Και διερωτώμαι [σ.σ. εννοεί δουλεύοντας τον ρόλο] τι γίνεται όταν τα πράγματα αποσπώνται τόσο από την πραγματικότητα και εξωθείσαι εντελώς, και εσύ γίνεσαι...σιωπηλός; Η Χάρλεϊ Κουίν είναι ένας γνωστός χαρακτήρας στην ποπ κουλτούρα. Εγώ όμως είχα μια άλλη εμπειρία φτιάχνοντάς την και είναι η προσωπική μου εμπειρία από την μανία και το χάος εσωτερικά. Και σ' εμένα αυτά δημιουργούν σιωπή.»
Η Gaga εξακολουθεί, δικαιότατα, την καριέρα της, παρά το γερό χτύπημα της κοινωνικής δημοσιότητας στο έργο. Ετοιμάζει δίσκο, το «Mayhem», και θα βρίσκεται στην 2η σεζόν της «Wednesday» στο Netflix αργότερα μέσα στη χρονιά.
Όμως ας μείνουμε λίγο ακόμα σε όλον αυτό τον διασκεδαστικό κι αφόρητο θόρυβο της σόσιαλ φασαρίας που γεννιέται επειδή κάποιος εκφράζει μια γνώμη που δεν αρέσει στην φάλαγγα των haters. Βοήθειά μας ο Κουέντιν Ταραντίνο, αυτός ο όψιμος γίγαντας αντίστασης στην μπουρδολογία, τον οποίον απολαμβάνουμε κι ας χασομεράει με την επόμενη κινηματογραφική σκηνοθεσία του. Έχει κι αυτός τους προβληματισμούς του.
Κι απαντά σε όλη αυτή την κραυγαλέα αντίδραση που γεννησε το ότι του...άρεσε το «Joker 2»: «Ένας άνθρωπος ακούει τι είπε κάποιος και γράφει ένα άρθρο γι' αυτό. Και μετά έχεις 150 «άρθρα» πάνω στο ίδιο θέμα και μετά αρχίζουν τα σχόλια. 'Ο Κουέντιν είναι ένα γαμωμάλακας. Η ταινία είναι μαλακία. Και αυτός είναι γαμωμάλακας που του άρεσε.' Γιατί είμαι μαλάκας; Μου άρεσε η γαμωταινία. Με κάνει αυτό μαλάκα; Ή σου αρέσει κάτι ή όχι. Δεν διαφημίζω το έργο. Δεν κάνω τίποτα. Απλώς λέει ότι μου άρεσε. Ποιος χέστηκε τι μου αρέσει. Τι σκατά σε νοιάζει τι διάολο μου αρέσει;».
Παρότι η υβρεοπομπή έχει την βαθιά της απόλαυση, και παρότι ο Ταραντίνο έχει με τον τρόπο του συμβάλλει στην υποκουλτούρα που τώρα αντιμετωπίζει (παρότι επίσης γνωρίζει βέβαια ότι ο λόγος του έχει μια οκά βάρος παραπάνω και προκαλεί αντιδράσεις στον πόλεμο της υπερίσχυσης), η παρατήρηση του φαινομένου είναι ακριβής. Φυσικά οι άνθρωποι πάντοτε την έβρισκαν με τη γνώμη τους και πάντοτε η συσσωμάτωση της επιθετικότητας γέμιζε αγχόνες τον κόσμο. Τώρα όμως είναι που μαθαίνουμε να ζούμε όλοι ανεξαιρέτως με το φαινόμενο.
Καλή μας τύχη - οι υβρεοπομπές, με όλο τους το χιούμορ, ίσως και να βοηθούν.