Δεν φαντάζεστε ποια σκέφτεται σοβαρά να εγκαταλείψει την Υποκριτική!

Θέλω να πω είσαι η Κέιτ Μπλάνσετ. Η κατά κόσμον Κέιτ feckin Μπλάνσετ (για να το πω στα ΜαρτινΜακΝτονικά). Και πας να μας κάνεις τέτοια λαδιά να εγκαταλείψεις την Υποκριτική. Δεν μας έφτανε ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν που πήγε και πέθανε και ορφάνεψε η εποχή του, ή που τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις δεν τον χωράει ο τόπος (λες και έχουμε απόθεμα class στο σημερινό κουρμπέτι), θέλεις κι εσύ να μας την κάνεις;

Θέλεις. 

Ή έτσι λες τουλάχιστον, παρότι και η ίδια σου η οικογένεια, όπως μαρτυράς, γουρλώνει τα μάτια της στην σκέψη. Θέλεις, λες, να κάνεις πολλά ακόμα πράγματα στη ζωή σου. Κάντα. Στον ελεύθερο χρόνο σου. Μη μας βασανίζεις, δεν έχουμε πολλές σαν κι εσένα. Για την ακρίβεια δεν έχουμε ούτε μία σαν εσένα. Έχουμε εσένα, κόρη οφθαλμού και τέλος.

Τέλος πάντων τα είπαμε και καθαρίσαμε για την Κέιτ την Μπλάνσετ που μόνο πέρυσι και φέτος έχει Γκάι (φέκιν, επίσης) Μάντεν, έχει Disclaimer του γίγαντα Κουαρόν, έχει Borderlands που κάνουμε ότι δεν υπάρχει, Σόντερμπεργκ για το φαν ΚΑΙ νέο Τζάρμους που λόγω κάποιας αναρμοστότητας (sic) δεν είναι στις Κάννες. Που να πας Κέιτ;!

Η Κέιτ που μαρτύρησε σε πρόσφατη συνέντευξή της διάφορα πεντάγλυκα για τον χαρακτήρα της. Όπως ότι δεν τα καταφέρνει με την διασημότητα: «Πας σε ένα talk show ή μια συνέντευξη, και μετά βλέπεις εδάφια από τις απαντήσεις σου, με πλάγια, με bold, εκτός περιβάλλοντος της κουβέντας στην οποία απάντησες και μοιάζουν πολύ φωναχτά. Εγώ δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος. Βγάζω περισσότερο νόημα σε ζωντανή μετάδοση» και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «Πάντοτε αισθανόμουν στην περιφέρεια των πραγμάτων, οπότε εκπλήσσομαι πάντα όταν ανήκω. Γενικά εισέρχομαι με μια περιέργεια στο περιβάλλον μου και δεν περιμένω ούτε να με αποδεχθούν, ούτε να με καλωσορίσουν. Πέρασα μια ζωή προκειμένου να νοιώσω άνετα με το ότι δεν αισθάνομαι άνετα.»

Και για το κλείσιμο ένα ακόμα αναπάντεχο - και κάποιοι θα συμφωνήσουμε: «Να πάψουν να καλύπτονται τηλεοπτικά τα βραβευτικά σόου. Κάντε το όπως παλιά και ας υπάρχει απλά ένα σπουδαίο πάρτι όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να ξεδώσουν. Θέλω να πω η βιομηχανία είναι κατακερματισμένη εντελώς πια. Αυτό μπορεί αν είναι συναρπαστικό, μπορεί και καταθλιπτικό. Αλλά είναι σημείο καμπής. Οπότε ας μαζευόμαστε, να γιορτάζουμε τη δουλειά μας, δίχως δημοσιότητα. Ωραία είναι η μόδα και όλ' αυτά. Αλλά θα ήταν πιο ωραία όλα να συνέβαιναν πίσω από κλειστές πόρτες. Οπωσδήποτε άλλο βράδυ έτσι.»

Δεδομένα η σοσιομιντιακή υπερέκθεση θα βγάζει σε κάποιους ανάγκη ιδιωτικότητας, δεν είναι όλα ξέφραγο αμπέλι με όλους γεμάτους γνώμη για όλους, εύγε Κέιτ μαζί σου και σε αυτό. Αλλά όχι αστεία περί απόσυρσης.