Δεν αναμενόταν; 3o «Σκαθαροζούμη» επιβεβαιώνει η Warner Bros.

Μέσα στο 2024 η Warner Bros. πραγματοποίησε πολλές αστοχίες, κάμποσες ανοησίες με την διανομή ταινιών της, ορισμένες ατυχίες σε σχέδια «δημιουργών» (που πάντως υπερκοστολογήθηκαν) και ελάχιστες επιτυχίες, που τελικά έδωσαν σχοινί και στον Ντέιβιντ Ζάσλαβ να αρχίσει να παίρνει κεφάλια αν η εταιρεία δεν έδειχνε προσήλωση από εδώ και μπρος στα IP και τις franchise δυνατότητές τους.

Έτσι λοιπόν, τόσο το «Dune» όσο και ο «Σκαθαροζούμης», οι δύο βασικές σίκουελ-επιτυχίες της περασμένης χρονιάς δηλαδή, θα μας...ξανάρθουν. Για τον «Σκαθαροζούμη», ο οποίος κατάφερε 450 εκατομμύρια που μάλλον κανείς δεν περίμενε (κι όμως τα properties του Μπέρτον, βλέπε και «Wednesday», αποδεκνύονται σαρωτικά, έπρεπε να το περιμένουν), η είδηση επιβεβαιώθηκε λίαν προσφάτως.

(Παρένθεση: Ακόμα και αυτός όμως λόγω της καταστροφικής λογικής πλατφόρμας που διέπει Ζάσλαβ και ομοίους του, παρολίγο να μην βγει στις αίθουσες. Χρειάστηκε η παρέμβαση των Άμπντι και Λούκα της Warner για μια ειδική συμφωνία με τους συντελεστές - Κίτον, Ορτέγκα, Ράιντερ, Ο' Χάρα - μια μείωση του προϋπολογισμού και μια πληρωμή τους από τις εισπράξεις, ούτως ώστε η ταινία να παραμείνει ταινία και όχι εικονίδιο. Σε καλό όλων απέβη, έκοψε 26 εκατομμύρια εισιτήρια, δεν έγινε στατιστική των views.)

Η ταινία, τέλος, χάρισε τις καλύτερες κριτικές της τελευταίας δεκαετίας στον Τιμ Μπέρτον, ο οποίος γενικώς δήλωσε αναζωογονημένος από την επιστροφή του στο στούντιο που μεγαλούργησε στα '90ς, ιδίως μετά από τον κατ' αυτόν σοκ της συνεργασίας του με την Ντίσνεϊ. Μακάρι να ξαναβρεί τα σερί του, τον αγαπάμε πολύ (η κριτική γενικώς όχι πάντως, μην κοιτάτε τι λέμε εμείς), ακόμα πιο μακάρι θα ήταν να τον άφηναν να κάνει και αυτά τα πιο πρωτότυπα που σε άλλες συνθήκες έφτιαχνε σχεδόν κάθε χρόνο. Το 1988-1999 του είχε εφτά ταινίες που με τον τρόπο τους έγραψαν ιστορία.