60ό ΦΚΘ: Το «Winona» δεν είναι η νέα μεγάλου μήκους ταινία του The Boy, αλλά πολλές μικρές
Μια καρτ ποστάλ από το ένδοξο pop παρελθόν και ένα σύνολο από όμορφες ταινίες μικρού μήκους, σίγουρα όμως όχι μια ταινία με αφηγηματική συνοχή και ουσιαστική φροντίδα για τους χαρακτήρες της.
Σε μια παραλία της Άνδρου, τέσσερις γυναίκες προσωποποιούν μια σειρά από όνειρα της νιότης, γεμίζουν το κάδρο τους με ιστορίες της φαντασίας τους για να αποδράσουν από την πραγματικότητα και ζουν κάτι σαν παρατεταμένο τέλος εποχής. Μάλλον.
Η ιστορία τους ξεκινά όταν στήνουν με παλιομοδίτικο τρόπο την πραμάτεια τους σε παραλία για να απολαύσουν την ηλιόλουστη μέρα, με μια υποψία πως είχαν πολύ καιρό να κάνουν αυτό το reunion ή ότι θα περάσει πολύς καιρός για να το ξανακάνουν. Αρκετά πίσω τους, ένα ζευγάρι μεγαλύτερης ηλικίας βρίσκεται μέσα σε ένα αυτοκίνητο και τους παρακολουθεί, κρύβοντας θλίψη και παραίτηση στα πρόσωπα των μελών του. Ψηλά, υπάρχει μόλις ένα σπίτι όπου μπορεί και να βρίσκεται κάποιος που βλέπει τα πάντα, μπορεί και όχι.
Η αβεβαιότητα σε όσα συμβαίνουν στο γύρω περιβάλλον τους, δημιουργεί μια σειρά παιχνιδιών από τις ίδιες για την ταυτότητα των άγνωστων παρατηρητών, που στην πλειονότητά τους είναι ευχάριστα. Η αβεβαιότητα όμως που αφορά τους χαρακτήρες τους έγκειται στο ότι τελικά μένουν άγνωστες σε μας ως το τέλος, παρά την ερωτευμένη με αυτές κάμερα που καταγράφει στο 16αρι φιλμ τις εκφράσεις τους, τα παιχνίδια, τα τραγούδια, τις ανέμελες στιγμές, τα δάκρυα και τις απορίες τους. Η εικόνα συνηγορεί σε μια γιορτή του γυναικείου σώματος και οι προαναφερόμενες πράξεις γίνονται αφηγηματικά εργαλεία μιας αφόρητα pop αφήγησης, γεμάτης αναφορές που εκφυλίζουν το παιχνίδι της αναφοράς, χαρή στο εκτεταμένο name-dropping από το χώρο του σινεμά και της μουσικής που δεν οριοθετείται και δημιουργεί ανώφελες σκηνές όπως πχ η απαρίθμηση όλης της φιλμογραφίας του Γούντι Άλεν.
Ακόμη και αυτό το τελευταίο όμως θα ήταν μια πολύ πιο διασκεδαστικό αν το βλέπουμε αποσπασμένο από την υπολοιπη ταινία. Το φιλμ του The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης), ενός δημιουργού με ανεξάντλητο πλήθος αναφορών στο κεφάλι του, μοιάζει να είναι φτιαγμένο για τη χαρά της κάθε σκηνής ξεχωριστά και στο τέλος του μπορεί κάποιος να μετρήσει μέσα του 4-5 όμορφες ταινίες μικρού μήκους ή και περισσότερες μεμονωμένες στιγμές που συνειρμικά παραπέμπουν σε μικρά σποτ που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το φεστιβάλ - λόγω και της οπτικής και λεκτικής σινεφιλίας. Οι τέσσερις ηθοποιοί (Ευστρατιάδου, Μπέζου, Κόκκαλη και Πατακιά) τον ακολουθούν και υποστηρίζουν τις σκηνές με ζωντάνια, ένταση, ερωτισμό και τον απαραίτητο (και μάλλον ηθελημένο) θεατρινισμό στις πιο δραματικές σκηνές, όμως την περισσότερη ώρα παραμένουν αντικείμενα που εξερευνιούνται από την κάμερα στα λάθος σημεία, πιόνια μιας ιδέας που μπορεί να τις περιφέρει από τις ηρωίδες της Όστιν ως αυτές του «Inside Out» της Pixar, από την κωμωδία στο δράμα, από το παρελθόν στο σήμερα. Το ταξίδι τους στο χωροχρόνο, πεδίο που συμβολίζει η παραλία, είναι όμορφο σαν μια νοσταλγική καρτ ποστάλ που δεν έχει όμως σημείο εστίασης, και όσο και αν την παρατηρείς μοιάζει χαοτική.
Το 60ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα διαρκέσει από τις 31 Οκτωβρίου - 10 Νοεμβρίου.
Διαβάστε ακόμη:
60ό ΦΚΘ: Το «Souvenir» είναι ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά ενθύμια της φετινής διοργάνωσης
60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης! Ενημερωθείτε για το πλήρες πρόγραμμα
Το ελληνικό σινεμά στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει θέμα το Overview Effect, μια διαπλανητική εμπειρία ολότητας
Ο Τζον Γουότερς στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Άλμπερτ Σέρα & Τζοάνα Χογκ: Δύο μοναδικές φωνές του σύγχρονου σινεμά στο 60ό Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης
Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης σε έαν αφιέρωμα «Μεγαλώνοντας στα ’80s»
60ό ΦΚΘ: Αφιέρωμα στον μεγάλο αναρχικό του γιουγκοσλαβικού σινεμά Ντούσαν Μακαβέγιεφ
Μεγάλη έκθεση του Νίκου Κούνδουρου στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Κατεβάστε εδώ την αναλυτική λιστα με όλες τις ταινίες του 60ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης