60ό ΦΚΘ: Το δίκοπο μαχαίρι της αληθοφάνειας στοιχίζει στον στιβαρό «Προδότη» του Μπελόκιο - cinemagazine.gr
14:26
7/11

60ό ΦΚΘ: Το δίκοπο μαχαίρι της αληθοφάνειας στοιχίζει στον στιβαρό «Προδότη» του Μπελόκιο

Ο Μάρκο Μπελόκιο αναβιώνει με αφοσιωμένη πιστότητα την ιστορία του πρώην μεγαλομαφιόζου Τομάσο Μπουσκέτα που έσπασε την ομερτά και συνεργάστηκε με τις ιταλικές αρχές, γονατίζοντας την Κόζα Νόστρα στις περίφημες δίκες της δεκαετίας του ‘80 και του ‘90.

Από τον Νεκτάριο Σάκκα

Συγγενές στη λογική του «Καλημέρα, Νύχτα» όπου και είχε καταπιαστεί με την υπόθεση απαγωγής και δολοφονίας του Άλντο Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, ο Μάρκο Μπελόκιο επιστρέφει με ένα μεγάλων επιδιώξεων πολιτικό δράμα που αναφέρεται σε ακόμα μία ταραχώδη σελίδα της πρόσφατης Ιστορίας της Ιταλίας. Ο «Προδότης» ακολουθεί πιστά την υπόθεση του Τομάσο Μπουσκέτα (Πιερφραντσέσκο Φαβίνο), του μεγαλομαφιόζου που έσπασε την ιερή ομερτά και συνεργάστηκε με τις ιταλικές αρχές, οδηγώντας με ένα μπαράζ αποκαλύψεων τη μισή Κόζα Νόστρα στο εδώλιο και εν τέλει στη φυλακή.

Ήταν η περίφημη Δίκη Μάξι που διήρκησε από ‘86 ως το ‘92, την οποία ο Μπελόκιο θέτει στο επίκεντρο μιας αφήγησης σαφώς προσανατολισμένης στη ρεαλιστική αποτύπωση των πραγματικών γεγονότων. Ό,τι προηγείται της δίκης μας εξηγεί τον εμφύλιο στους κόλπους της Σικελικής Μαφίας για τον έλεγχο του εμπορίου ηρωίνης, με την κόντρα να μαίνεται μεταξύ της παλιάς φρουράς (εξέχων μέλος της οποίας ήταν ο Μπουσκέτα) και της φατρίας των Κορλεόνε, στην κεφαλή της οποίας βρισκόταν ο Τότο Ρίινα (Κάλι Νίκολα). Η απόσυρση του Μπουσκέτα στο Ρίο της Βραζιλίας έδωσε την ευκαιρία στους Κορλεόνε να «θερίσουν» τον ανταγωνισμό. Αφενός ο βαρύτατος φόρος αίματος που πλήρωσε η οικογένεια του μεγαλομαφιόζου αφετέρου η έκδοσή του στην Ιταλία, τον οδήγησε στην εντελώς ξένη προς τα μαφιόζικα ήθη απόφαση να «κελαηδήσει» στον δικαστή Τζιοβάνι Φαλκόνε για τα εγκλήματα της Κόζα Νόστρα.

Δείγμα στιβαρού σινεμά παλιάς κοπής που φέρει εμφανή σκηνοθετική υπογραφή και που δηλώνει διατεθειμένο να θυσιάσει τον όποιο ρυθμό για χάρη της λεπτομερούς αληθοφάνειας

Ανάμεσα στα πάμπολλα φιλμ με θέμα τη Μαφία, η νέα ταινία του βετεράνου Ιταλού σκηνοθέτη που διεκδίκησε φέτος για έβδομη φορά στην καριέρα του Χρυσό Φοίνικα διατηρεί μεγαλύτερη συγγένεια με το τραχύ ύφος του Ματέο Γκαρόνε («Γόμορρα») παρά με τον λυρισμό των «Νονών» ή την ριζοσπαστική ανατρεπτικότητα του βιογραφικού «Il Divo». Ο όποιος επικός χαρακτήρας του «Προδότη» αφορά στο μέγεθος μιας παραγωγής που ταξίδεψε από την Ιταλία και τη Βραζιλία μέχρι τις ΗΠΑ (εκεί κατέφυγε ο Μπουσκέτα και η οικογένειά του ως προστατευόμενοι μάρτυρες), στις λιγοστές αλλά αξέχαστες σκηνές βίας (μία εξ αυτών η ενέδρα στον Φαλκόνε που είναι απλά συγκλονιστική), καθώς επίσης στην έκταση της αφήγησης που περιλαμβάνει πάνω από μία ντουζίνα δευτερευόντων χαρακτήρων, όλοι τους απαραίτητοι ωστόσο προκειμένου να αποδοθεί στην ολότητά της η κλίμακα μιας υπόθεσης που συγκλόνισε τη γειτονική χώρα.

Στον αντίποδα βέβαια, «επικός» θέλει να είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο Μπελόκιο επιλέγει να αναβιώσει τη μακροχρόνια δίκη. Μόνο που όσο κι αν βρίσκεται σε απόλυτη ταύτιση με τα πραγματικά γεγονότα και ιδίως τις γραφικότατες αντιδράσεις των κατηγορουμένων μαφιόζων κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, το κεφάλαιο αυτό μοιάζει να «κρεμάει» τόσο από άποψη ενδιαφέροντος όσο και υφολογικά, βγάζοντας ενίοτε μια γκροτέσκα αισθητική που κλωτσάει σε σχέση με την υπόλοιπη ταινία.

Το βέβαιο είναι πως το «Προδότης» είναι ένα δείγμα στιβαρού σινεμά παλιάς κοπής που φέρει εμφανή σκηνοθετική υπογραφή και που δηλώνει διατεθειμένο να θυσιάσει τον όποιο ρυθμό για χάρη της λεπτομερούς αληθοφάνειας. Έχει την τύχη να διαθέτει έναν πρωταγωνιστή της δυναμικής του Φαβίνο («Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ», «Angels & Demons») που σηκώνει επιτυχώς το βάρος ενός αμφιλεγόμενου ήρωα σε κρίση ταυτότητας, μοιρασμένου ανάμεσα στην προδοσία και την αυτοθυσία, τον όρκο τιμής, το δίκαιο και την υστεροβουλία της σωτηρίας.

Ακόμη, εκμεταλλεύεται την εμπειρία ενός διευθυντή φωτογραφίας (Βλάνταν Ράντοβιτς) που έχει δοκιμαστεί επιτυχώς στο παρελθόν στο είδος του μαφιόζικου δράματος με το «Black Souls» (2014). Όλα αυτά ωστόσο απέχουν αρκετά από το να κομίσουν κάτι το καινούργιο.

Το 60ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα διαρκέσει από τις 31 Οκτωβρίου - 10 Νοεμβρίου.

Διαβάστε ακόμη:
60ό ΦΚΘ: Η «Ιστορία Τριών Αδελφών» και η παραμυθένια κόντρα με την Παράδοση

60ό ΦΚΘ: «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» είναι η πιο ενδιαφέρουσα ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα
«End of the Century» και «Moffie» : Δύο λαμπερά queer διαμάντια στο 60ό ΦΚΘ
60ό ΦΚΘ: «Η Ανθολογία μιας Πόλης-Φάντασμα» του Ντενί Κοτέ είναι μία πένθιμη, ατμοσφαιρική αλληγορία

60ό ΦΚΘ: Το «Όσο Κρατά ο Πόλεμος» σηματοδοτεί την (αναιμική) επιστροφή του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ
60ό ΦΚΘ: «O Απόστρατος» του Ζαχαρία Μαυροειδή είναι ένα ευπρόσδεκτο, απαραίτητο ελληνικό σινεμά
60ό ΦΚΘ: Το «Winona» δεν είναι η νέα μεγάλου μήκους ταινία του The Boy, αλλά πολλές μικρές
60ό ΦΚΘ: Το «Souvenir» είναι ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά ενθύμια της φετινής διοργάνωσης

60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης! Ενημερωθείτε για το πλήρες πρόγραμμα
Το ελληνικό σινεμά στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει θέμα το Overview Effect, μια διαπλανητική εμπειρία ολότητας
Ο Τζον Γουότερς στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Άλμπερτ Σέρα & Τζοάνα Χογκ: Δύο μοναδικές φωνές του σύγχρονου σινεμά στο 60ό Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης
Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης σε έαν αφιέρωμα «Μεγαλώνοντας στα ’80s»

60ό ΦΚΘ: Αφιέρωμα στον μεγάλο αναρχικό του γιουγκοσλαβικού σινεμά Ντούσαν Μακαβέγιεφ
Μεγάλη έκθεση του Νίκου Κούνδουρου στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Κατεβάστε εδώ την αναλυτική λιστα με όλες τις ταινίες του 60ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης