Κάννες 2019: Το «Frankie» αποδεικνύει ότι η σεμνότητα δεν είναι πάντα η καλύτερη κινηματογραφική επιλογή
Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σκηνοθέτες του αμερικανικού indie σινεμά των τελευταίων ετών μετακομίζει προσωρινά από τη μητροπολιτική πραγματικότητα των προηγουμένων φιλμ του σε ευρωπαϊκό έδαφος και χάνει το δρόμο του και μαζί την ευκαιρία να υπογράψει μια αληθινά καλή ταινία.
Δημιουργός συναισθηματικής εγκράτειας και διακριτικής παρατήρησης, ο Άιρα Σακς εκπροσωπεί για περισσότερο από 20 χρόνια ένα λεπτεπίλεπτο και χαμηλόφωνο σινεμά το οποίο εργάζεται με ηρεμία στο να ξεδιπλώνει το μπερδεμένο κουβάρι των ανθρωπίνων σχέσεων. Η σκηνοθεσία του θαρρείς ότι ενεργοποιείται κάθε φορά προκειμένου να υπηρετήσει το σενάριο, υποχωρώντας ευγενικά μπροστά στις μικρές αλλά ουσιαστικές δοκιμασίες των ηρώων με σκοπό να τους δώσει την άνεση να εκδηλωθούν αβίαστα και οργανικά.
Ακόμη και στις σπάνιες περιπτώσεις όπου το δυνατό θέμα δικαιολογεί μεγαλύτερες δραματικές εντάσεις, όπως συνέβη στην καλύτερη μέχρι τώρα ταινία του, το «Keep the Lights On» (που είχε προβάλλει το 2012 το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας), ο Σακς δεν ανεβάζει ποτέ τους τόνους και δεν παρασύρεται. Όλα ακολουθούν το δρόμο της μετριοφροσύνης.
Επειδή ο Άιρα Σακς δεν είναι σε καμία περίπτωση Ερίκ Ρομέρ, το «Frankie» αφήνει ελάχιστο αποτύπωμα στη μνήμη
Με το «Frankie» ο Άιρα Σακς καταθέτει τη δική του σεμνή εκδοχή στο θεσπέσιο διαλογικό σινεμά του Ερίκ Ρομέρ, ανατρέχοντας πιο συγκεκριμένα στις καλοκαιρινές ηθικές παραβολές του Γάλλου σκηνοθέτη. Για να υπογραμμίσει, μάλιστα, την ξεκάθαρη παραπομπή του στις ταινίες αυτές αναθέτει ένα μικρό ρόλο στον Πασκάλ Γκρεγκορί, ηθοποιό του Ρομέρ τόσο στον «Τέλειο Γάμο» (1982) όσο και στο «Η Πολίν στην Πλαζ» (1983). Όπως συμβαίνει με τις πιο ηλιόλουστες δημιουργίες του θρυλικού δημιουργού, έτσι κι εδώ οι ήρωες καλούνται να περάσουν ξένοιαστες μέρες σε ένα ειδυλλιακό θέρετρο και μέσα από την επίφαση του σαγηνευτικού θέρους και της ραστώνης να αποκαλύψουν πτυχές ενός αθέατου εσωτερικού κόσμου επιθυμιών και απωθημένων. Στην ταινία του Σακς, η οποία εξαντλείται στη διάρκεια μιας μόλις καλοκαιρινής μέρας, Φράνκι ονομάζεται ο χαρακτήρας τον οποίο υποδύεται η Ιζαμπέλ Ιπέρ: μια καταξιωμένη Γαλλίδα ηθοποιός στα 60, η οποία βρίσκεται στα τελευταία στάδια μιας ανίατης ασθένειας.
Καθώς της απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής, συγκεντρώνει τα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς της στην παραμυθένιας ομορφιάς τοποθεσία της πορτογαλικής Σίντρα με σκοπό να περάσουν λίγα εικοσιτετράωρα μαζί. Κατόπιν πρωτοβουλίας της, λοιπόν, για πρώτη φορά έπειτα από καιρό συναντιούνται ξανά ο πρώην και ο νυν σύζυγός της, ο γιος της, η θετή της κόρη μαζί με τον σύντροφο και το δικό τους παιδί, όπως και η καλύτερή της φίλη. Παρ' όλο που κανείς δεν το αφήνει να εκδηλωθεί, όλοι κουβαλούν σιωπηλά μέσα τους το βάρος του επικείμενου τέλους. Καθώς όμως η μέρα φτάνει στη δύση της, και η ανάλαφρη διάθεση του πρωινού αντικαθίσταται από τη κρυφή μελαγχολία ενός δειλινού, το ίδιο συμβαίνει και με την ταινία του Σακς.
Η Ιπέρ παραδίδει μια ηρωίδα όχι ευάλωτη και νικημένη αλλά θαρραλέα, αιχμηρή, γεμάτη υφές και αποχρώσεις
Μέχρι να φτάσει στο γλυκό του φινάλε, το αρκετά αναιμικό «Frankie» έχει δώσει συχνά πυκνά την εντύπωση ότι έγινε προκειμένου ο σκηνοθέτης, το συνεργείο και οι ηθοποιοί να περάσουν αξέχαστες διακοπές σε μια από τις πιο φωτογενείς περιοχές της Ευρώπης. Δεν είναι καθόλου απίθανο, άλλωστε, η ταινία να έχει συγχρηματοδοτηθεί από το Υπουργείο Τουρισμού της Πορτογαλίας, διότι ο τρόπος με τον οποίο πλέκει το εγκώμιο στις φυσικές ομορφιές της χώρας είναι η καλύτερη διαφημιστική καμπάνια που θα μπορούσε κάποιος να ευχηθεί. Επειδή ο Αμερικανός δημιουργός δεν είναι σε καμία περίπτωση Ρομέρ, ωστόσο, το «Frankie» αφήνει ελάχιστο αποτύπωμα στη μνήμη. Το σενάριο είναι σχηματικό και ελάχιστα εμβριθές, οι διάλογοι δεν έχουν τη φυσικότητα προηγούμενων φιλμ του Σακς, αρκετοί χαρακτήρες περιφέρονται χωρίς ιδιαίτερο λόγο (με αποκορύφωμα την εντελώς άστοχη παρουσία του Γκρεγκ Κινίαρ) και οι τεσσάρων διαφορετικών εθνικοτήτων ηθοποιοί αποτυγχάνουν να δέσουν μεταξύ τους.
Όλα μοιάζουν δουλεμένα κατά το ήμισυ, ίσως και λίγο τετριμμένα. Όλα εκτός από την Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η μεγαλύτερη ερμηνεύτρια του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά προικίζει τον ρόλο με το δικό της ταμπεραμέντο. Τον «καθαρίζει» από οτιδήποτε περιττό ή ψεύτικο, προσθέτει αρχοντιά δίπλα στη θλίψη, υπεροψία πλάι στη συμπάθεια, και παραδίδει μια ηρωίδα όχι ευάλωτη και νικημένη αλλά θαρραλέα, αιχμηρή, γεμάτη υφές και αποχρώσεις. Χαρακτηρισμοί τους οποίους στερείται, δυστυχώς, η υπόλοιπη ταινία.
Το 72ο Φεστιβάλ Καννών (14 - 26 Μαΐου) ξεκίνησε και το ΣΙΝΕΜΑ - cinemagazine.gr βρίσκεται στην Κρουαζέτ για να σας ενημερώνει καθημερινά με ανταποκρίσεις, αποκλειστικά θέματα και αφιερώματα!
Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2019: Πρώτη γνώμη για το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ» του Κουέντιν Ταραντίνο
Κάννες 2019: Ο «Νεαρός Άχμεντ» είναι η αποκαρδιωτική επιστροφή των Νταρντέν στο φεστιβάλ των θριάμβων τους
Κάννες 2019: Το «Diego Maradona» είναι το κατά Καπάντια ευαγγέλιο για τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών
Κάννες 2019: Ο Μάλικ εξακολουθεί να αναζητά τον Θεό στο «A Hidden Life», ευτυχώς αυτή τη φορά έχει σενάριο
Κάννες 2019: Με «Πόνο και Δόξα» ο Πέδρο Αλμοδόβαρ υπογράφει την καλύτερη ταινία του εδώ και πολλά χρόνια
Κάννες 2019: Το «Πορτρέτο μιας Νεαρής που Φλέγεται» βάζει φωτιά στο διαγωνιστικό τμήμα!
Κάννες 2019: Ο Ρόμπερτ Πάτινσον και ο Γουίλεμ Νταφό δίνουν εφιαλτικό ραντεβού στον «Φάρο»
Κάννες 2019: Τα φαντάσματα του ωκεανού επισκέπτονται το «Atlantique» της Ματί Ντιόπ
Κάννες 2019: Το «Little Joe» είναι ένα διαρκές παιχνίδι μυαλού και αισθήσεων (αρκεί να το μυρίσεις)
Κάννες 2019: Το «Rocketman» είναι το καινούργιο «Bohemian Rhapsody». Καλώς ή κακώς
Κάννες 2019: Το «Sorry We Missed You» είναι ένας διδακτικός και προβλέψιμος Λόουτς
Κάννες 2019: Το «Bacurau» σερβίρει συναρπαστικά ένα κινηματογραφικό κοκτέιλ μολότοφ
Κάννες 2019: Οι «Άθλιοι» προσπαθούν να «κάνουν το σωστό» σε ένα Παρίσι που βράζει
Κάννες 2019: Τα ζόμπι του Τζάρμους δαγκώνουν πολύ λιγότερο από τα βαμπίρ του
Κάννες 2019: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ
Αλμοδόβαρ, Νταρντέν, Μάλικ, Λόουτς και Ντολάν στο πρόγραμμα των φετινών Καννών
«Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς» του Βασίλη Κεκάτου στο διαγωνιστικό των Καννών
Once Upon a time in... Κάννες! Ταραντίνο, Κεσίς, Νοέ είναι οι φετινές προσθήκες των Καννών
Λάνθιμος, Παβλικόφσκι, Φάνινγκ και σία! Ο Ινιαρίτου θα έχει εκλεκτή συντροφιά στις Κάννες
Ο Πάνος Κούτρας συναντά την Κλερ Ντενί στην Κριτική Επιτροπή των φετινών Καννών
Τρέιλερ: Οι αδερφοί Νταρντέν επιστρέφουν στις Κάννες με το «Ahmed»
Ρόμπερτ Πάτινσον και Γουίλεμ Νταφόε ανάβουν τον «Φάρο» των Καννών
Η Ανιές Βαρντά εμπνέει το επίσημο πόστερ του 72ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών
«Rocketman»: Η κινηματογραφική βιογραφία του Έλτον Τζον θα κάνει πρεμιέρα στις Κάννες
Το «The Dead Don’t Die» του Τζιμ Τζάρμους θα ανοίξει το φετινό Φεστιβάλ Καννών!