Τρία χρόνια μετά την συμμετοχή της με την «Οργισμένη Παρθένα», η Ιταλίδα σκηνοθέτης Λάουρα Μπίσπουρι επανέρχεται στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα της 68ης Berlinale με ένα ιδιότυπο οικογενειακό δράμα που όμως εξαντλείται κυρίως στη σεναριακή του σύλληψη, δίχως να διατηρεί τελικά σταθερό και αμείωτο το ενδιαφέρον.
Μεταφέροντας τον ωμό και αδιέξοδα ρεαλιστικό κόσμο της από τα ορεινά της αλβανικής υπαίθρου σε ένα εξίσου απομονωμένο ψαροχώρι της Σαρδηνίας, το νέο δημιούργημα της γνώριμης στο βερολινέζικο φεστιβάλ Λάουρα Μπίσπουρι, αφηγείται με μια αδιάσειστη αληθοφάνεια και αμεσότητα την ιστορία τριών γυναικών (για την ακρίβεια δύο γυναικών και ενός δεκάχρονου κοριτσιού) η οποία ξεκινά με ένα ροντέο και καταλήγει σε μια κάθοδο στην άβυσσο μιας νεκρόπολης.
Η πλέον μόνιμη συνεργάτης της Ιταλίδας σκηνοθέτη, Άλμπα Ρορβάκερ («Εγώ Είμαι ο Έρωτας»), υποδύεται την Αντζέλικα, μια όμορφη αλλά επιπόλαια νέα γυναίκα, που περνά τις μέρες της πίνοντας ακατάπαυστα, μπλέκοντας σε περιστασιακές σχέσεις με θαμώνες ενός τοπικού μπαρ και προσπαθώντας σπασμωδικά να σώσει το μισoρημαγμένο αγρόκτημά της από τα χρέη και την κατάσχεση. Είναι όμως ένα βαθύ και ανομολόγητο μυστικό που μοιράζεται με την πιο συγκροτημένη, υπεύθυνη και συμπονετική συγχωριανή της Τίνα (η Βαλέρια Γκολίνο σε έναν ασυνήθιστο γι’ αυτήν ρόλο), αυτό που τελικά θα θέσει σε κίνηση το μηχανισμό της αφήγησης, καθώς η κάμερα της σκηνοθέτη επιλέγει να ακολουθεί σχεδόν ισόποσα και τις δύο πρωταγωνίστριες, επιχειρώντας ταυτόχρονα να αποκρυπτογραφήσει τις συμπεριφορές τους, να αμφισβητήσει τις πράξεις τους και τελικά να τις φέρει στην προδιαγεγραμμένη σύγκρουση· μια σύγκρουση που περιστρέφεται γύρω από τη μικρή κόρη της Τίνα Βιτόρια (στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο η Σάρα Κάζου επιδεικνύει μια αξιοσημείωτη ερμηνευτική ωριμότητα) η οποία, παρεμπιπτόντως, εμφανίζει μια τρομερή φυσική ομοιότητα με την δύστροπη Αντζέλικα.
Το 68ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου θα διαρκέσει από τις 15-25 Φεβρουαρίου 2018 και το ΣΙΝΕΜΑ / cinemagazine.gr σας υπόσχεται καθημερινά τις πιο ζεστές ανταποκρίσεις!
Διαβάστε ακόμη:
Berlinale 2018: Η Ιστορία επαναλαμβάνεται στο εξαιρετικό «Transit» του Κρίστιαν Πέτζολντ
Berlinale 2018: Ο Αλεξέι Γκέρμαν Τζ. επιστρέφει με τον «Ντοβλάτοφ» στα σοβιετικά του φαντάσματα
Berlinale 2018: Αντέχει η αγάπη στο χρόνο, τα χρέη και τους πειρασμούς;
Berlinale 2018: Το Φεστιβάλ Βερολίνου άνοιξε αυλαία (κουνώντας την ουρά του)
Berlinale 2018: Who let the dogs out? Μα φυσικά ο Γουές Άντερσον!
Berlinale 2018: Το φεστιβάλ ξεκινά και αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε!