ReleasetheSnyderCut - Μέρος Δεύτερον; Σε συνέντευξή του στο Letterboxd ο Ζακ Σνάιντερ δήλωσε ότι υπάρχει Snyder Cut της μεγαλύτερης εισπρακτικής αποτυχίας του και θα ήθελε να το ετοιμάσει καποια στιγμή στο μέλλον. Θυμίζουμε ότι είχε κυκλοφορήσει ήδη ένα διαφορετικό cut της ταινίας, κατά 18 λεπτά μεγαλύτερο, στη Blu-ray εκδοσή της.
Mε την κυκλοφορία του Snyder Cut της «Justice League» να λογαριάζεται για νίκη της fan κοινότητας και ταυτόχρονα να πολλαπλασιάζει τις κακόβουλες σοσιομιντιακές επιθέσεις και τον φανατισμό των οπαδών του σκηνοθέτη σε επίπεδα που κάνουν τη συμπεριφορά των φαν του «Star Wars» να μοιάζει με εκείνη θεατών αγώνα κανονικής σεζόν ΝΒΑ συγκριτικά, άνοιξε η όρεξη και για άλλα σχετικά εγχειρήματα, μέχρι στιγμής δίχως ανάλογο αποτέλεσμα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης βγαίνει ευνοημένος από όλο αυτό και, δυστυχώς, συχνά ενισχύει τέτοιες συμπεριφορές – διαβάζεις συνεντεύξεις του και θα πίστευες ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία άλλος άνθρωπος που να έχει κυνηγηθεί έτσι, αν αφαιρούσες κάποια μοντέρνα στοιχεία και το context, θα νόμιζες ότι διαβάζεις τα λόγια του Λοχαγού Ντρέιφους.
To «Sucker Punch», μια original δημιουργία του που είχε έρθει λίγο μετά το «Watchmen» - μάλλον η καλύτερη δουλειά του, με τους τίτλους αρχής και της σεκάνς της γέννησης του δρ. Μανχάταν να συνιστούν μικρά αριστουργήματα μέσα στο έργο- είχε υποστεί πανωλεθρία στα ταμεία.Αν και είχε κυκλοφορήσει ένα extended cut στο Blu-ray με 18 λεπτά περισσότερα, τελικά υπάρχει ΚΑΙ Snyder Cut της ταινίας. Όπως αποκαλύπτει ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη του στο letterboxd, είχε γυρίσει ένα διαφορετικό φινάλε, πιο κοντά στο «Brazil» του Τέρι Γκίλιαμ -βασικά ίδιο το εύρημα, ίδια και η λειτουργία, αν διαβάσετε τη συνέντευξη- αλλά το στούντιο του ζήτησε να το αλλάξει. Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι στα σχέδια του να κάνει κάποια στιγμή ένα director’s cut. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μπει σε διαπραγματεύσεις με τους ανθρώπους της Warner, αλλά δεν έχει κάτι να ανησυχεί, θα παρέμβει ο σοσιομιντιακός στρατός του.
Δεν θυμάμαι καλά το «Sucker Punch», θυμάμαι να έχω παρεμφερή άποψη με εκείνους που έλεγαν ότι ο κόσμος του μοιάζει περισσότερο με ονείρωξη δεκαπεντάχρονου αγοριού – λίγο εκτός θέματος δηλαδή η προσέγγιση σε σχέση με τις θεματικές της ταινίας. Θυμάμαι, επίσης, να έχει στο background την ίδια CGI οπτική φασαρία που με ενοχλούσε και στις απόπειρές του στο σύμπαν της DC, που, για να λέμε του στραβού το δίκιο, δεν παρατηρούνται μόνο στο σινεμά του Σνάιντερ. Θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή στο έργο, έχει άλλωστε σκηνές σαν εκείνη όπου ο Όσκαρ Άιζακ κάνει την καλύτερη μίμηση Μπράιν Φέρι που μπορεί σε ένα cover του «Love is the Drug», αλλά μάλλον θα είναι φρονιμότερο να περιμένω το Snyder Cut. Άλλωστε, αν παραμερίσεις όλα τα απωθητικά παρακινηματογραφικά, το «Justice League» του ήταν όντως μια αξιόλογη υπερηρωική παραγωγή, πολύ ανώτερη από τα «Man of Steel» και «Batman: Dawn of Justice» που είχαν προηγηθεί και μάλλον η καλύτερη από όσες απαρτίζουν το επονομαζόμενο DCEU, έστω κι αν με τέτοιο ανταγωνισμό, δεν το λες ακριβώς και κατόρθωμα.