Σαν σήμερα κυκλοφόρησε «Η Λίστα του Σίντλερ» (Schindler's List, 1993), μία από τις καλύτερες ταινίες του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
«Whoever saves one life, saves the world entire».
Το 1993, την ίδια χρονιά που οι δεινόσαυροί του σάρωναν τα ταμεία με το πρωτόφαντο «Jurassic Park», ο Στίβεν Σπίλμπεργκ έσκυψε μπροστά στο διωγμό του έθνους του και παρέδωσε την «Λίστα του Σίντλερ», μία από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του σινεμά. Η καλλιτεχνική ενηλικίωση είχε ως αποτέλεσμα 7 βραβεία Όσκαρ, και - κυρίως - μία ταινία μνήμης με μεγαλοφυή ταύτιση στο ταραγμένο σύγχρονο γεωπολιτικό γίγνεσθαι.
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τόμας Κενάλι, η «Λίστα» της ζοφερής ασπρόμαυρης φωτογραφίας Πολωνικής Σχολής με τις συνταρακτικές εικόνες σασπένς, τις αποκαλυπτικές ερμηνείες των Λίαμ Νίσον, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Ρέιφ Φάινς, την εμβληματική μουσική του Τζον Γουίλιαμς με τα ανατριχιαστικά σόλο του Ίτζακ Πέρλμαν και τη στιλιζαρισμένη σκηνοθεσία, παραμένει πολιτικά, κοινωνικά, καλλιτεχνικά επίκαιρη.
Και οι δυο ταινίες του Σπίλμπεργκ θριάμβευσαν στα Όσκαρ του 1994, κερδίζοντας στο σύνολο 10 βραβεία. Το «Jurassic Park» έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών και απέσπασε 3 τεχνικά βραβεία, ενώ «Η Λίστα του Σίντλερ» δικαίωσε τον παρεξηγημένο δημιουργό (για κάποιους η ρετσινιά του Σπίλμπεργκ ως εμπορικού δεν έχει σβήσει ακόμα) με 7 αγαλματίδια συμπεριλαμβανομένων της Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας. «Εκείνη η βραδιά δεν είχε τίποτα το εορταστικό. Δεν νομίζω πως αυτή η ταινία είναι μια γιορτή», είπε ο Σπίλμπεργκ στο κοινό. «Ήταν ωραίο που κερδίσαμε, αλλά συγχρόνως θυμάμαι το πόσο συγκινημένος ήμουν όταν ο παραγωγός μας (Μπράνκο) Λάστιγκ έδειξε στον κόσμο ότι ήταν στο Άουσβιτς, ότι είχε αριθμούς στο χέρι του...».
Τρεις δεκαετίες μετά, η «Λίστα του Σίντλερ» παραμένει ένα αναγκαίο αντιφασιστικό σχόλιο απέναντι σε εθνικιστικές κορωνίδες που πυκνώνουν και αδιαφορούν για ζητήματα ανοχής κι αποδοχής, σε έναν κόσμο που αρέσκεται (ακόμα) στις διακρίσεις. Το περήφανο επίτευγμα του Σπίλμπεργκ αξίζει πολλαπλών θεάσεων για να υπενθυμίζει αδιάλειπτα το Ολοκαύτωμα και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. «Συνέβη, άρα μπορεί να συμβεί ξανά», όπως λέει και η φημισμένη ατάκα του Πρίμο Λέβι.