87 χρόνια μετά την ίδρυσή του, μια συνεργασία αιμοδοτεί ξανά τον βρετανικό θρύλο, φιλοδοξώντας όχι μόνο σε αποκατάσταση τίτλων αλλά και δημιουργία νέων ταινιών.
Ήταν τον Νοέμβριο του 1934 όταν η Hammer είδε το το πρώτο κινηματογραφικό φως. Για αρκετά χρόνια, η εταιρεία που είναι σήμερα συνυφασμένη με το είδος του Φανταστικού, έκανε ποικίλες άλλες παραγωγές, πάντοτε ισορροπώντας το αίτημα της οικονομικά σοβαρής νοοτροπίας και του καλλιτεχνικού μελήματος. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 ένας Φράνκενστάιν κι ένας Δράκουλας, αμφότεροι με τους Κρίστοφερ Λι και Πίτερ Κάσινγκ, δημιούργησαν μια αστρονομική τροχιά για την εταιρεία που για τα επόμενα περίπου 15 χρόνια καθορίστηκε από ταινίες, φαντασίας, τρόμου και μυστηρίου - αλλά όχι μόνο.
Η αλλαγή των εποχών και η παύση κάποιων πρακτικών λογικής διαχείρισης (συν κάποιες όχι αποτελεσματικές ταινίες) έφεραν την πτώση του στούντιο που προσπάθησε δειλά να επανέλθει στα τέλη των '00ς, όχι καλλιτεχνικά ατυχώς αλλά εμπορικά ανεπιτυχώς (με το «Let me In», το «Wake Wood» και την «Γυναίκα με τα Μαύρα»), οπότε και περιέπεσε σε αδράνεια. Τώρα, σαν τον Δράκουλα κι αυτή, επιτέλους, ανασταίνεται μάλλον για τα καλά. Αλίμονο, υπάρχουν πάνω από 300 τίτλοι στην εκλεκτή της βιβλιοθήκη και πρέπει να περάσουν στους επόμενους. Η συνεργασία με τη Network Publishing θα επιτρέψει στην εταιρεία να επενδύσει τόσο στην αποκατάσταση ταινιών όσο και την παραγωγή νέων τίτλων.
«Η νέα συνεργασία», αναφέρουν ιθύνοντες, «θα καταστήσει για πρώτη φορά δυνατή μια επαγγελματική αποκατάσταση της βιβλιοθήκης της εταιρείας, ώστε να διανεμηθεί υλικό σε όλα τα μέσα. Την ίδια στιγμή,μαζί με τη Network, θα μπορέσουμε να χτίσουμε πάνω στην κληρονομιά μας, αυτή της πιο εμβληματικής βρετανικής κινηματογραφικής εταιρείας».
Με το καλό, για εμάς τους θιασώτες το νέο αυτό είναι Χριστούγεννα και Ανάσταση μαζί, είθε οι τρόποι των νέων υπευθύνων να είναι και σε μια συνάρτηση με την καλλιτεχνική λογική των προπατόρων τους. Κι ελπίζουμε να το κάνουν όχι ακολουθώντας την στείρα μοντέρνα ποπ κουλτούρα (που άλλωστε συνέτριψε την Hammer), αλλά επιστρέφοντας και εκσυγχρονίζοντας τους ορθούς τρόπους του εγγλέζικου Φανταστικού.