Προ-οσκαρική τόνωση αλλά και αυτόνομη καταξίωση των τιμηθέντων τίτλων, σε μια λίστα βαριών ονομάτων στα χαρτιά και στα ταμεία.
Η λίστα του AFI (Αmerican Film Institute) έχει το βάρος ενός εγχώριου θεσμού γεμάτου από το πρεστίζ μιας λαμπερής ιστορίας μα και, κυρίως, μιας σειράς ονομάτων που τον έχουν τιμήσει καλλιτεχνικά. Από τα κιτάπια του AFI και την έγκυρη λίστα των ετήσιων τιμών του, περνούν μια ακαδημία, μια σχολή κινηματογράφου, ένα workshop σκηνοθεσίας για γυναίκες, ένα πολιτισμικό κέντρο και μια αίθουσα προβολών που προωθεί το σκεπτικό και την κληρονομιά του αμερικανικού σινεμά, οι λίστες «100» του AFI και πολλά ακόμα. Στο μη κερδοσκοπικό αυτό ίδρυμα χτυπά η καρδιά του κινηματογράφου του Νέου Κόσμου.
Η ετήσια λίστα των 10 κινηματογραφικών (και τηλεοπτικών) δημιουργιών λοιπόν έχει ένα βάρος, εν μέρει και οσκαρικό, πρωτίστως όμως ενδοβιομηχανικό, ενδοαμερικανικό. Οι 10 ταινίες είναι αποκλειστικά αμερικανικές παραγωγές, εξού και μια πρόσθετη εκ των φετνών βραβεύσεων, ως είθισται, κέρδισε την ειδική μνεία-βραβείο για παραγωγές που είναι διεθνείς.
Στην φετινή 10άδα έχουμε τρεις παρουσίες της Universal και εν γένει μια κυριαρχία έργων μεγάλου κοινού, παρότι κάποιες από αυτές -στους χαλεπούς αιθουσιακούς καιρούς μας- δεν το βρήκαν - «Fabelmans» εσένα λέμε. Τρεις ταινίες υπογράφονται από γυναίκες («The Woman KIng» της Τζίνα Πρινς Μπάιθγουντ, «Women Talking» της Σάρα Πόλεϊ και «She Said» της Μαρία Σρέιντερ), σοβαρά blockbuster κυριεύουν την λίστα («Top Gun: Maverick» και «Avatar: The Way of Water»), ενώ και τα «Ούτε Καν» και «Elvis» δύσκολα θα τα κατέτασσε κανείς στις art προσθήκες.
Να μην παρεξηγθούμε, αν αυτό είναι εφικτό σήμερα στα σοσιομιντιακά λαοδικεία: Ελιτισμός στις επιλογές μακριά από εμάς, θορυβείσαι όμως κάπως όταν τίτλοι σαν τους παραπάνω αποτελούν τον κανόνα για την εθνική σοδειά μιας χρονιάς. Ίσως τελικά η λίστα του Sight & Sound (η πρώτη της θέση δηλαδή) να δημιουργεί ήδη τις πρώτες ανακρούσεις και τα κριτικά σώματα να επιχειρούν προσέγγιση στο μέσο γούστο.
Εν πάση περιπτώσει στην 10άδα περιλαμβάνεται και το βαρύτερο, κατά τον υπογράφοντα, αγγλόφωνο (αν και πολύφωνο) χαρτί της χρονιάς, το «Tár» του Τοντ Φιλντ, ενώ την ειδική μνεία που αναφέραμε προηγουμένως κέρδισε το «Banshees of Inisherin» του Μάρτιν ΜακΝτόνα, όπως ανάλογα τα περασμένα χρόνια ταινίες σαν τα «Roma, «Παράσιτα» και πέρυσι, «Belfast».
Έκπληξη πάντως αποτελεί το γεγονός ότι από την 10άδα απουσιάζουν συνολικά οι πλατφόρμες, με τις Apple, Netflix και Amazon να είναι παρούσες σταθερά από το 2016. Πάντως, ταινίες όπως τα «Thirteen Lives» του Ρον Χάουαρντ, «Emancipation» του Φούκουα και το «Glass Onion» του Ράιαν Τζόνσον εκτιμάται ότι διατηρούν κόλπους υποστηρικτικούς στα ενδότερα και η οσκαρική παρουσία δεν αποκλείεται.
Ιδού οι κινηματογραφικές και τηλεοπτικές 10άδες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου
Κινηματογράφος
“Avatar: The Way of Water” (20th Century Studios)
“Elvis” (Warner Bros.)
“Everything Everywhere All at Once” (A24)
“The Fabelmans” (Universal Pictures)
“Nope” (Universal Pictures)
“She Said” (Universal Pictures)
“Tár” (Focus Features)
“Top Gun: Maverick” (Paramount Pictures)
“The Woman King” (Sony Pictures)
“Women Talking” (MGM/United Artists Releasing)
Τηλεόραση
“Abbott Elementary” (ABC)
“The Bear” (FX)
“Better Call Saul” (AMC)
“Hacks” (HBO Max)
“Mo” (Netflix)
“Pachinko” (Apple TV+)
“Reservation Dogs” (FX)
“Severance” (Apple TV+)
“Somebody Somewhere” (HBO)
“The White Lotus” (HBO)
Ειδικό Βραβείο
"The Banshees of Inisherin" (Searchlight Pictures)