Berlinale 2022: Ρίτι Παν, Κλερ Ντενί και Πίτερ Στρίκλαντ σε μια σχεδόν ιδανική φεστιβαλική ημέρα
Οι πρώτες τρεις ταινίες που παρακολουθήσαμε στο Φεστιβάλ έφτιαξαν ένα αναπάντεχο σερί απολαυστικών προβολών. Και μας έφτιαξαν για τη συνέχεια της διοργάνωσης.
Όπως ήδη αναφέραμε δίκην teaser στην εισαγωγική μας ανταπόκριση από την 72η Μπερλινάλε, η πρώτη μας ημέρα στο Βερολίνο (Παρασκευή 11/2) επεφύλασσε μια ιδιαίτερα δυνατή τριπλέτα ταινιών. Ανέλπιστο σερί θα λέγαμε, ακόμα και για τα κανονικά δεδομένα του Φεστιβάλ.
Η καλή αρχή έγινε με το «Everything Will Be OK» του Ρίτι Παν, ένα από τα 18 φιλμ που διαγωνίζονται εδώ για τη Χρυσή Άρκτο. Και μπορούμε να πούμε από τώρα πως σωστά λογίζεται από τα φαβορί για τα βραβεία του Διαγωνιστικού τμήματος. Ο γαλλοτραφής σκηνοθέτης από την Καμπότζη, υποψήφιος για Όσκαρ με την «Εικόνα Που Λείπει» και διακεκριμένος γνώριμος του Φεστιβάλ με Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ εδώ για την αμέσως προηγούμενη ταινία του («Irradiated»), επιστρατεύει ξανά τις αγαπημένες του μινιατούρες, το stop motion animation με το split screen και ένα μείγμα από φιλμικά ορόσημα (Ζορζ Μελιές, «Metropolis» κλπ) και ιστορικό αρχειακό υλικό, για να συνθέσει ένα δυστοπικό κοντινό μέλλον στο οποίο τα ζώα έχουν υποδουλώσει τον άνθρωπο, ως απάντηση σε έναν 20ο αιώνα βίας, μισαλλοδοξίας, περιβαλλοντικής καταστροφής και βάρβαρου σπισισμού.
Στο «Everything Will Be OK», η μνήμη είναι και πάλι πρωταγωνίστρια, ένας πικρός αντικατοπτρισμός που οι άνθρωποι υπομένουν τιμωρητικά να δουν, σαν να πρόκειται για μια νέα δίκη της Νυρεμβέργης. Η ρεβάνς ανήκει στους πιθήκους, τα γουρούνια και όλα τα είδη που έγιναν πειραματόζωα, μαζική τροφή και σιωπηροί μάρτυρες της σαρωτικής ανθρώπινης ηγεμονίας. Η αυγή τους ξεκινά όπως στο «2001», με έναν μονόλιθο που αναδύεται από την άμμο, με τη διαφορά πως ο κληρονόμος της γνώσης είναι αυτή τη φορά το ζωικό βασίλειο. Τα ανθρώπινα μνημεία, τα καλλιτεχνήματα αλλά και τα κρίματα, όλα ερείπια μιας εποχής που τελείωσε, θυμίζουν «Πλανήτη των Πιθήκων». Κι αν η φιλοσοφίζουσα αφήγηση που ξεδιπλώνει το σύμπαν του Καμποτζιανού δημιουργού είναι αυτή το φορά κάπου φλύαρη, η αντιστικτική δύναμη των εικόνων του είναι αναντίρρητη.
Περνάμε στο «Both Sides of the Blade», από τους δυνατότερους τίτλους του Διαγωνιστικού της Μπερλινάλε και μαζί την πιο προσβάσιμη ταινία που έχει κάνει μέχρι σήμερα η Κλερ Ντενί. Η προσβασιμότητα της οποίας πάντως ποσώς μειώνει το υποδειγματικό χτίσιμο ενός κοχλάζοντος ερωτικού δράματος με θέμα τα πάθη σε εκκρεμότητα και τα επαναλαμβανόμενα λάθη. Οι Ζιλιέτ Μπινός και Βενσάν Λιντόν υποδύονται ένα ζευγάρι που βλέπει τον ισχυρό δεσμό του να κλονίζεται από την επιστροφή του προηγούμενου συντρόφου της Μπινός και άλλοτε κολλητού του Λιντόν.
Ερμηνείες κλάσης που φλογίζουν σε εσωτερικούς κυρίως χώρους, ένας τρίτος παράγοντας που για τη μισή και πλέον ταινία παραμένει ευφυώς ένα βλέμμα που στοιχειώνει, μια πνιγηρή καύλα που αποτυπώνεται σε ανυποχώρητα σάρκινους χαρακτήρες και οι γνώριμοι στην Ντενί, Tindersticks, να υπογράφουν το soundtrack (παρεμπιπτόντως, ο αγγλικός τίτλος της ταινίας προέρχεται από το ομώνυμο κομμάτι τους), επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά πως η Ντενί είναι από τους ελάχιστους δημιουργούς που ψηλαφίζουν τον πόθο και το τίμημά του ολόπλευρα. Και το ερώτημα που ήδη προκύπτει, είναι αν θα αρνηθεί η Κριτική Επιτροπή του Σιάμαλαν είτε σε εκείνη είτε στον Παν κάποιο από τα μεγάλα βραβεία του Φεστιβάλ. Ή, για να το πούμε διαφορετικά, θα δώσει ο Σιάμαλαν και άλλες λαβές αντιπάθειας μετά και το «Old»;
Διαβάστε ακόμα:
Το νέο τραγούδι των Tindersticks για το «Fire» της Κλερ Ντενί
Όμως η τελευταία προβολή της Παρασκευής περιελάμβανε τον αγαπημένο δημιουργό των «Berberian Sound Studio», «Δούκα της Βουργουνδίας» - και καλεσμένο μας στις Νύχτες Πρεμιέρας του ‘18 με το «Στοιχειωμένο Ύφασμα» - Πίτερ Στρίκλαντ. Ο οποίος φέτος προσγειώθηκε στο Βερολίνο και στο τμήμα Encounters με το αλλόκοτα γκουρμεδιάρικο «Flux Gourmet». Πρωταγωνιστεί ο Μάκης Παπαδημητρίου στο ρόλο ενός αφηγητή και δημοσιογράφου με εντερικά προβλήματα, που ακολουθεί την καθημερινότητα μιας εξίσου δυσκοίλιας - μεταφορικά αυτή τη φορά - κοινοβιακής κολεκτίβας (μέλη της οποίας είναι η Αριάν Λαμπέντ και ο Άσα Μπάτερφίντ του «Sex Education») που συνδυάζει περφόρμανς με εξεζητημένες μαγειρικές και ένα κάτι σαν ιατρικό ινστιτούτο.
Διαβάστε ακόμα:
Από το υλικό του cult: Το «Flux Gourmet» του Πίτερ Στρίκλαντ μοιάζει προορισμένο για τον μύθο
Γυρισμένο σε μια απόμερη έπαυλη που λειτουργεί ως δευτεραγωνιστής, «παιδί» μιας πανδημίας που ευνόησε παραγωγές κλειδωμένες σε ένα location και σχεδόν καταραμένο, αφού ξεκίνησε γυρίσματα πέντε φορές πριν ολοκληρωθεί, το «Flux Gourmet» είναι ένα αυτόματα αναγνωρίσιμο δείγμα της μοναδικής περίπτωσης του Στρίκλαντ. Όλες οι εμμονές, οι αναφορές και τα φετίχ του είναι εδώ: από τον σωματικό τρόμο, το giallo και την χιουμοριστικά ναρκοθετημένη προσέγγισή του στον θριλεροειδή ερωτισμό, ως την αμέριστη φροντίδα του για την ηχητική και μουσική επένδυση των ταινιών του. Κοινώς το σουρεάλ τρελόσπιτο του «Flux Gourmet», είναι μια ξεγυρισμένη φιλμική γκουρμεδιά, προορισμένη για τους φαν του Ελληνοβρετανού δημιουργού. Για τον οποίο, ας σημειώσουμε αντί επιλόγου το εξής: σε μια εποχή που το καλτ έχει γίνει αυτοσκοπός, ο Στρίκλαντ είναι καλτ από τη φύση του. Ανεπιτήδευτα. Και το χειροκρότημα που έλαβε ο ίδιος και όσοι συντελεστές της ταινίας παρευρέθηκαν στην πρεμιέρα, ήταν αναμενόμενα απλόχερο.
Το ΣΙΝΕΜΑ cinemagazine.gr ταξιδεύει στο Βερολίνο με την AEGEAN. Το 72o Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου πραγματοποιείται 10 - 20 Φεβρουαρίου 2022.
Διαβάστε ακόμα:
Από την Καταλονία με Αγάπη: Στο «Alcarràs» η φετινή Χρυσή Άρκτος της Μπερλινάλε - Δείτε τα βραβεία
Berlinale 2022: Ένα «Πακέτο Αγάπης» για την Παπούλια, ώρα αναρχίας στην Ελβετία και η υψηλή τέχνη του ψέματος
Berlinale 2022: Τα καταλανικά καλοκαίρια, το συγκινητικό «Αντίο» του Ταβιάνι και ο ακούραστος Χονγκ Σανγκσού
Berlinale 2022: Ένας μοναδικός Μαρς Ράιλανς που κόβει-ράβει και μια αλήθεια-νυστέρι στο «Η Πόλη και η Πόλη»
Berlinale 2022: Η θαυμαστή λιτότητα ενός «Love Song» και η μυσταγωγική «Αλήθεια» του Νικ Κέιβ
Berlinale 2022: Δόξα και τιμή στην Έμα Τόμσον, Αρτζέντο τιμής ένεκεν και ένα ρωσικό «Top Gun» από τα άγραφα
Berlinale 2022: Ρίτι Παν, Κλερ Ντενί και Πίτερ Στρίκλαντ σε μια σχεδόν ιδανική φεστιβαλική ημέρα
Berlinale 2022: Η ασυνήθιστη αλλά ενθαρρυντική επανεκκίνηση ενός μεγάλου Φεστιβάλ
Πάμε Μπερλινάλε! Αυλαία σήμερα για το 72ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου