Η δημοσιογραφική προβολή του «Amy», το οποίο προβάλλεται επισήμως απόψε στο πλαίσιο των μεταμεσονύχτιων προβολών του 68ου Φεστιβάλ Καννών, δικαιολόγησε στο έπακρο τη φρενήρη προσμονή για το ντοκιμαντέρ του Ασίφ Καπάντια πάνω στη ζωή της Έιμι Γουαϊνχάουζ.
Το πολυαναμενόμενο follow-up του Ασίφ Καπάντια μετά το «Senna», αποκαλύφθηκε επιτέλους στην Κρουαζέτ, προσφέροντας τίποτα λιγότερο από ό,τι αναμέναμε: ένα μεθοδικό, σκληρό, συναισθηματικά γενναιόδωρο και λεπτομερές πορτρέτο της Έιμι Γουαϊνχάουζ, υπό τη μορφή χρονικού που μας τραβάει «Back to Black», σε όσα δηλαδή ανέδειξαν τη Βρετανή τραγουδίστρια ως ένα σπάνιας κοπής ταλέντο της τζαζ, της σόουλ και ίνδαλμα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, αλλά και όσα την οδήγησαν στο πρόωρο τέλος της στις 23 Ιουλίου του 2011, σε ηλικία μόλις 27 ετών.
Διαβάστε ακόμη:
«Carol»: Ηχηρά «μπράβο» για το κομψοτέχνημα του Tοντ Χέινς
«Όταν ο Μπουνιουέλ συνάντησε τον Όργουελ»: τι έγραψε ο ξένος Τύπος για τον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου
Το «Amy» καλύπτει το φάσμα του φαινομένου-Έιμι στην ολότητά του, χωρίς καμία διάθεση να εξωραΐσει ή να παρακάμψει κάτι από την αυτοκαταστροφική πτυχή μιας νεαρής κοπέλας που πολύ πριν διαβεί, άλλωστε, την πύλη της διασημότητας δήλωνε σε φίλους της «δεν πιστεύω πως θα γίνω ποτέ διάσημη. Αν γίνω, θα τρελαθώ». Με τη φράση αυτή να αντηχεί στοιχειωτικά, ο Καπάντια εστιάζει στη συντριπτική πίεση που ασκεί η showbiz, χωρίς να εμφανίζει συστολές στο να παραθέσει μαρτυρίες επιβαρυντικές για άτομα του στενού της περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα της, Μιτς Γουαϊνχάουζ, ο οποίος ωστόσο εμφανίζεται κανονικά στο ντοκιμαντέρ.
Το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ
Άφθονο οπτικό υλικό από τα εφηβικά της χρόνια, εκτενείς συνεντεύξεις με οικείους και συνεργάτες (ελάχιστοι εκ των οποίων εμφανίζονται on camera), υπομονετική περιπλάνηση στο μονοπάτι της καλλιτεχνικής της εξέλιξης με έμφαση στην επιμονή να γράφει η ίδια τα αυτοβιογραφικά τραγούδια της, καθώς επίσης εστίαση και στο κουβάρι μιας προσωπικής ζωής που έκρυβε έναν φαύλο κύκλο εθισμών, αποτυχημένων απεξαρτήσεων και διατροφικών διαταραχών, συναπαρτίζουν το εγχείρημα του ινδικής καταγωγής Βρετανού σκηνοθέτη.
Διαβάστε ακόμη:
«Irrational Man»: o καινούργιος Γούντι Άλεν παραδίδει μαθήματα φιλοσοφίας και εγκλήματος
«Sea of Trees»: Οι Κάννες μόλις γιούχαραν τον καινούργιο Γκας Βαν Σαντ!
Όλα τα παραπάνω φυσικά δε θα μπορούσαν να μην κατακλύζονται από την πραγματική κληρονομιά της Γουαϊνχάουζ, τη μουσική της. Γιατί το «Amy» σοφά δεν σπεύδει με άτσαλη και μασκαρεμένη σεμνοτυφία να σιδερώσει τις όποιες τσακίσεις στην υστεροφημία ακόμα μιας «καταραμένης» περίπτωσης καλλιτέχνη. Αντιθέτως, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να προσεγγίσει την ηρωίδα του με σεβασμό, ειλικρίνεια και αγάπη, ακολουθώντας τα χνάρια ενός κακοτράχαλου δρόμου που -ατυχώς για την ίδια και τη μουσική - τερμάτισε πολύ νωρίς.
Και είναι ακριβώς αυτός ο συνδυασμός ευθύτητας και ευρύτητας που χαρακτηρίζει την προσέγγιση του Καπάντια πάνω στο πρόσωπο της Γουαϊνχάουζ, ο οποίος αναμένεται να εκτιμηθεί τόσο από τους αναρίθμητους φίλους της, όσο και από εκείνους που αναζητούν επίμονα τα καλά ντοκιμαντέρ.