Άλεν Ντάβιο (1942-2020): 10 εικόνες όπου η μαγεία συνάντησε το φως

Ο σπουδαίος Διευθυντής Φωτογραφίας Άλεν Ντάβιο («Ε.Τ.», «Μπάγκσι», «Η Αυτοκρατορία του Ήλιου») πέθανε σε ηλικία 77 ετών από επιπλοκές κορονοϊού.

Το σινεμά είναι ένας τόπος ονείρου. Συντίθεται από εικόνες φαντασίας, προβολές μιας «άλλης διάστασης» με αφετηρία την προσωπική έκφραση και προορισμό την οικουμένη. Κι έτσι το κινηματογραφικό ταξίδι γίνεται κοινό. Γίνεται μνήμη. Γίνεται μαγικό. Αυτή τη μαγεία κατάφερε να συλλάβει ο μεγάλος κινηματογραφιστής Άλεν Νταβιό, κυρίως μέσα από τις συνεργασίες του με τον έτερο παραμυθά της αθώας μας ενηλικίωσης, Στίβεν Σπίλμπεργκ.

Ο Ντάβιο πέθανε σε ηλικία 77 ετών από επιλοκές λόγω κορονοϊού. Άφησε όμως παρακαταθήκη αξέχαστες κινηματογραφικές εικόνες ανθρωποκεντρικής θέρμης και ουτοπικής ανάτασης. 

Το πάθος του για τη σύνθεση της εικόνας, το χρώμα και το φως, ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία όταν πρωτοείδε χρώμα στην τηλεόραση. Μελέτησε νωρίς, με την προτροπή του Μπομπ Έπσταϊν από το Κινηματογραφικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, το σινεμά των Ντε Σίκα, Φελίνι, Μπέργκμαν, Όζου, Κουροσάβα και συνειδητοποίησε το θαύμα της «τέχνης και τεχνικής» που απαιτεί η Φωτογραφία.

To 1961 επισκεπτόταν απρόσκλητος τα γυρίσματα της ταινίας «Η Εκδίκηση είναι Δική μου» του Μάρλον Μπράντο (η μοναδική του σκηνοθεσία) για να παρατηρεί τη δουλειά του θρυλικού Τσαρλς Λανγκ (18 υποψηφιότητες για Όσκαρ Φωτογραφίας, μία νίκη για το «Αποχαιρετισμός στη Σημαία» του Φρανκ Μπορζάγκι) ενώ στη συνέχεια αγόρασε τη δική του κάμερα για να γυρίσει σπουδαστικές ταινίες και πρώιμα βίντεο των The Who, The Animals και του Τζίμι Χέντριξ!

Κομβική ήταν η συνάντησή του με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ το 1967. Ένα χρόνο μετά συνεργάστηκαν για την μικρού μήκους «Amblin», την ταινία που έδωσε διαβατήριο καριέρας στον Σπίλμπεργκ για την τηλεόραση (και μετέπειτα το όνομα της εταιρείας παραγωγής του) και χρόνια μετά ξανασυναντήθηκαν στο τρυφερό κινηματογραφικό ταξίδι του «Ε.Τ.». Ναι, ο Ντάβιο ήταν η κάμερα που αποτύπωσε το ποδήλατο στο φεγγάρι, τη νυχτερινή αγωνία του Έλιοτ, το σπαρακτικό αντίο του φινάλε.

Μαζί συνεργάστηκαν επίσης στις ταινίες  «Το Πορφυρό Χρώμα», «Η Αυτοκρατορία του Ήλιου», σε ένα επεισόδιο του «Amazing Stories» και στα βοηθητικά γυρίσματα του «Ιντιάνα Τζόουνς και ο Ναός του Χαμένου Θησαυρού». Αξιοσημείωτες ήταν επίσης οι συνεργασίες του με τον Πίτερ Γουίαρ στο «Σχέση Ζωής», με τον Τζον Σλέσινγκερ στο «Γεράκι κι ο Χιονάνθρωπος» και με τον Μπάρι Λέβινσον στα «Bugsy» και «Avalon». Δυστυχώς στα μέσα του '90 αποσύρθηκε από τις μεγάλες παραγωγές.

Δεν κέρδισε ποτέ Όσκαρ, τιμήθηκε όμως με BAFTA για την «Αυτοκρατορία του Ήλιου» (η δουλειά για την οποία ήταν πιο περήφανος απ' όλες) και το 2007 του απονεμήθηκε Βραβείο συνολικής προσφοράς από το Άμερικανικό Σωματείο Κινηματογραφιστών.

Τιμούμε τη μνήμη του με 10 εικόνες κινηματογραφικού ονείρου κι ένα μεγάλο ευχαριστώ.