Επιτέλους μια ξεκαρδιστική κωμωδία στις Κάννες!
2014-05-17 16:35:17
Δεν συμβαίνει καθόλου συχνά, όμως μια άγνωστη μέχρι χθες αργεντίνικη ταινία έκανε χθες το κοινό του Φεστιβάλ να γελάσει, να χειροκροτήσει, να ενθουσιαστεί. Ποια ήταν τα συστατικά της επιτυχίας;
Ο Αργεντινός σκηνοθέτης Νταμιάν Σιφρόν και η ταινία του, «Άγριες Ιστορίες» (Relatos Salvajes) που αποτελείται από έξι αυτοτελή επεισόδια και συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα ως μόνη εκπρόσωπος της Λατινικής Αμερικής, πέτυχε αυτό που ελάχιστοι έχουν καταφέρει σε ολόκληρη την Ιστορία των Καννών: να κάνει το σοβαρό δημοσιογραφικό κοινό του Φεστιβάλ να γελάσει με την καρδιά του, να χειροκροτήσει όχι μόνο στο τέλος της ταινίας αλλά και κατά τη διάρκειά της, και να την ανακηρύξει ως την πλέον ευχάριστη έκπληξη-ανακάλυψη του φετινού προγράμματος μέχρι στιγμής.
Πώς τα κατάφερε; Κάπως έτσι:
Κατ’ αρχάς βρήκε ένα μεγάλο σύμμαχο: τον Πέδρο Αλμοδάβαρ ο οποίος ανέλαβε την παραγωγή, μαζί με τον αδελφό του Αγκουστίν και την εταιρεία τους El Deseo.
Ο Πέδρο μπορεί να μην συμμετείχε καλλιτεχνικά στην δημιουργική διαδικασία αλλά σαφώς επηρέασε το αναρχικό και μαύρο χιούμορ του Σιφρόν.
Στα πρώτα κι όλας πλάνα της αριστουργηματικής έναρξης –η οποία τοποθετείται μέσα σε ένα αεροπλάνο που πετά ανεξέλεγκτο- αναγνωρίζεις την αλμαδοβαρική υπολογισμένη υερβολή της τελευταίας του ταινίας, «Δεν Κρατιέμαι».
Εκεί ακριβώς ήταν που οι θεατές ξέσπασαν ανακουφισμένοι σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα- που παρόμοιό του δεν έχουμε δει ποτέ σε έναρξη ταινίας του Φεστιβάλ.
Στην συνέχεια ο Σιφρόν τοποθετεί πέντε μικρές ιστορίες. Μπορεί να μην είναι όλες εξίσου πετυχημένες αλλά είναι γεμμάτες ανατρεπτικό μαύρο χιούμορ και καταπληκτικά ευρήματα. Και το κυριότερο: είναι σφιχτογραμμένες, εύστοχες και χωρίς τίποτε το περιτό.
Πάρτε μια γεύση: Μία σερβιτόρα βλέπει έντρομη ένα μαφιόζο, υπεύθυνο για την αυτοκτονία του πατέρα της, να κάθεται σε ένα τραπέζι έτοιμος να παραγγείλει. Αποφασίζει λοιπόν να τον ταίσει ποντικοφάρμακο! Τι θα κάνει όμως όταν στο εστιατόριο θα μπει ο μικρός γιός του και θα αρχίσει να τρώει από το δηλητηριασμένο φαγητό;
Επίκαιρο κοινωνικό σχόλιο - αλλά πάντα με χιούμορ
Ο αριστουργηματικός συνδυασμός μακάβριου χιούμορ, ατόφιου σασπένς, κοινωνικής σάτιρας και ανατροπών, δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Το ύφος που διατρέχει, σε διάφορες παραλλαγές, όλες τις ιστορίες είναι ό,τι πιο αναζωογονητικό μπορούσαμε να ελπίζουμε για να αλαφρύνει την φορτωμένη φεστιβαλική μέρα.
Ο Σιφρόν, που υπογράφει και το σενάριο, συχνά τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια του θεατή, εμπλουτίζοντας τις εξελίξεις με αναπάντεχες τροπές, ξεκαρδιστικές ατάκες και μία ταραντινική αίσθηση αναρχίας.
Ας ελπίσουμε το όνομά του να λειτουργήσει ελκυστικά για τη μετέπειτα πορεία της διασκεδαστικής, εξαιρετικής αυτής ταινίας, που εξασφάλισε διανομή σε ΗΠΑ και Ευρώπη ώρες μετά την πρεμιέρα της.
