H Γη της Επαγγελίας
The Promised Land
Η επίσημη πρόταση της Δανίας για το προσεχές Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας είναι ένα μεγαλειώδες αγροτικό δράμα, παραλλαγές του οποίου είναι η αλήθεια πως έχουμε δει πολλές φορές στο σινεμά, το οποίο όμως δυναμιτίζει η καλαίσθητη σκηνοθεσία και ένας επιβλητικότατος Μαντς Μίκελσεν ως πρωταγωνιστής.
Ύστερα από μια προ δεκαετίας υποψηφιότητα στα Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας. με τον «Έρωτα της Βασίλισσας», και μια καταστροφική χολιγουντιανή εμπειρία με τον βασισμένο στην ομώνυμη σειρά βιβλίων του Στίβεν Κινγκ «Μαύρο Πύργο», ο Δανός σκηνοθέτης (με ελληνικής καταγωγής μητέρα) κάνει για λογαριασμό της νέας του ταινίας αυτό που μάλλον ήταν σωστότερο: επιστρέφει στην πατρίδα του, σκαλίζει και πάλι την Ιστορία του 18ου αιώνα, όπως έκανε με τον «Έρωτα της Βασίλισσας» και επανασυνδέεται κινηματογραφικά με τον Μαντς Μίκελσεν.
Η «Γη της Επαγγελίας» βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Λούντβιχ φον Κάλεν, ενός βετεράνου λοχαγού ο οποίος το 1755 επιχείρησε να καλλιεργήσει μια εξαιρετικά άγονη μερίδα γης στη χερσόνησο της Γιουτλάνδης με την ευχή να δημιουργήσει εκεί μια αγροτική κοινότητα αποίκων, όπως ακριβώς την οραματιζόταν ο τότε βασιλιάς της χώρας. Για να το καταφέρει αυτό χρειάστηκε να τα βάλει όχι μόνο με τις άγριες διαθέσεις του καιρού και της φύσης αλλά και με τα σαδιστικά παιχνίδια του τοπικού γαιοκτήμονα, ενός παράφρονα ευγενή ο οποίος μηχανεύεται τον αφανισμό εκείνου και όσων συσπειρώνονται γύρω του.
Ολόκληρη η ταινία, και ό,τι σημαντικότερο σε αυτήν, ανήκει στον Μαντς Μίκελσεν
Με αέρα επικό και αφήγηση κλασική, ο σκηνοθέτης του φιλμ θέλει το δράμα του να αποτελέσει μια σκανδιναβική εκδοχή των μεγαλόπνοων γουέστερν του παρελθόντος στα οποία η δράση περιστρεφόταν γύρω από την αρχέγονη προσπάθεια του ανθρώπου να δαμάσει το περιβάλλον του σε πείσμα των πιο επίμονων και σκληρών αντιξοοτήτων. Ίσως αυτός λοιπόν να είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο η «Γη της Επαγγελίας», παρά την επιβλητική της πλανοθεσία, τη στέρεη σκηνοθεσία και την πυκνή πλοκή, μοιάζει προβλέψιμη.
Ευτυχώς που η ταινία βρήκε τον ιδανικό της πρωταγωνιστή στο τραχύ πρόσωπο και το στιβαρό παράστημα του Μαντς Μίκελσεν. Απέναντι στα αμέτρητα δεινά που απαριθμεί το σενάριο στην προσπάθειά του να ανανεώνει διαρκώς το ενδιαφέρον του θεατή, κόντρα σε καρικατούρες κακών και δραματικές συμβάσεις οι οποίες ενίοτε προσκαλούν την υπερβολή, η μετρημένη και όμως ήρεμα εντυπωσιακή ερμηνεία του Μικέλσεν γειώνει σαν απαραίτητο βαρίδι το φιλμ και υπενθυμίζει γιατί παραμένει ένας μαγνητικός ηθοποιός, ικανός να μπολιάζει τη σκληράδα και την ευθραυστότητα στο ίδιο αρρενωπό παρουσιαστικό. Του ανήκει ολόκληρη η ταινία, και ό,τι σημαντικότερο σε αυτήν.