«Δεν θα το δω ποτέ»: Ο Τζιμ Τζάρμους απεχθάνεται τον πολιτισμικό αντίκτυπο του «Πολέμου των Άστρων» - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
11:20
1/8

«Δεν θα το δω ποτέ»: Ο Τζιμ Τζάρμους απεχθάνεται τον πολιτισμικό αντίκτυπο του «Πολέμου των Άστρων»

Αυτά και μερικά άλλα ωραία περί προτιμήσεων και κατάστασης του mainstream σήμερα, από έναν τύπο που δεν μπορείς να πάψεις να επικροτείς.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

«Απεχθάνομαι το ότι ξέρω τόσα πολλά για αυτό και τους χαρακτήρες του. Γιατί είναι όλα στο κεφάλι μου ενώ δεν έχω δει κανένα; Γιατί ξέρω για τον R2-D2 και τον Νταρθ Βέιντερ χωρίς να είδα ποτέ κανένα έργο τους;»

Ο Τζιμ Τζάρμους έχει ένα σημείο εδώ. Ένα σημείο που σε μια κατ' ιδίαν συζήτηση θα του έλεγες ότι διερωτάται για πράγματα που ήδη ξέρει - μπορεί και να του ΄λεγες να ηρεμήσει και να δει τα 4-5-6 τουλάχιστον, θα του αρέσουν κιόλας. Λιγάκι, έστω. Αλλά σε επίπεδο δημοσιογραφικής αναφοράς έχει την πλάκα του το γεγονός, ότι ο άνθρωπος αρνείται να ενηλικιωθεί από τη φάση που περνάνε πολλοί τηρώντας «στάση» και καλά μη βλέποντας προϊόντα μαζικής κουλτούρας λες και κάτι θα συμβεί στην κουλτούρα και το μυαλό τους επειδή δεν το βλέπουν.

Ωστόσο ο Τζάρμους, επειδή είναι ο Τζάρμους δηλαδή όχι τίποτε άλλο, λέει μερικά ενδιαφέροντα. «Ποτέ δεν είδα το 'Όσα Παίρνει ο Άνεμος'. Μου επιβάλλεται και είναι και corny. Δεν είμαι ιεραρχικός, έχω τις προτιμήσεις μου εναντίον των μαζικών προϊόντων βέβαια, αλλά βλέπω. Πρόσφατα στο αεροπλάνο είδα την 'Cruella', αγαπώ τα 'Naked Gun' γιατί είναι τόσο ηλίθια, εκπλήσσομαι με τα 'John Wick' γιατί σκοτώνει τόσους πολλούς ανθρώπους, δεν έχω δει τα 'Twilight'. Αυτά είναι υποκειμενικά πράγματα. Δεν μου αρέσουν τα μαζικά πράγματα, αλλά τα βλέπω. Ο 'Εξολοθρευτής' είναι αριστούργημα, μια μεγάλη ταινία δράσης ουσιαστικά και μου αρέσει πολύ. Δεν διαφέρω και τόσο στ' αλήθεια. Αγαπώ την τέχνη της δημιουργίας μιας ταινίας.» 

Το καλό όμως το αφήνει για το τέλος. «Μισώ ένα πράγμα και μπορείτε να κάνετε και το τεστ μόνοι σας. Δείτε όποια σημερινή ταινία δράσης και ψάξτε για πλάνο πάνω από τρία δευτερόλεπτα. Το βρίσκω προσβλητικό και σκατένιο κινηματογραφικά να πρέπει να το τρέχεις κάθε τρία δευτερόλεπτα. Ένα δευτερόλεπτο, κόψιμο. Δύο, κόψιμο. Τρία, κόψιμο. Μάγκα μου με πιάνει πονοκέφαλος. Το κλείνω, έτσι απλά. Είμαι σε φάση, διάολε πήγαινε στη Σχολή. Δες κάτι! Δες έναν πίνακα, διάβασε ένα βιβλίο, κοίτα κάτι. Αυτά είναι ανοησίες, δεν τα αντέχω.»

Εμείς μαζί του, μαζί του σε όλα - φυσικά και στο The Deads Don't Die, που θα έπρεπε να στείλει σε ορό αλήθειας όλους αυτούς που μέσα στα χρόνια ισχυρίστηκαν ότι αγαπούν το σινεμά του, μαζί του και στην δηλωμένη αγάπη του στο τελευταίο Twin Peaks, για το οποίο είπε ότι είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία των τελευταίων δέκα ετών, «μια 18ωρη ταινία». Μαζί σου Τζιμ, βρες λεφτά, κάνε ταινία, χανόμαστε.