Κάποιες φήμες φαίνεται κυκλοφόρησαν, και ο Κόπολα πήρε την σκυτάλη απαντώντας ότι έχει ήδη ξεκινήσει να εργάζεται πάνω σε καινούριο σχέδιο.
Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα διαψεύδει τις φήμες ότι θα αποσυρθεί - οι στρατηγοί δεν αποσύρονται, λέμε εμείς, πεθαίνουν στη μάχη. «Ήξερα ότι το 'Megalopolis' τέλειωσε όταν ξεκίνησα δουλειά για νέα ταινία. Δεν την λες χαμηλού κόστους, αλλά δεν ξέρω αν θα την αποκαλούσε κανείς επική». Τόσα χρόνια ο Κόπολα δεν έμαθε/θυμάται ότι ούτε αυτός είναι ικανός για ταξινομημένες ταινίες, ούτε οι θαυμαστές του περιμένουν κάτι τέτοιο.
Επί της παρούσης πάντως περιμένουμε το «Megalopolis». Ούτε οι πρώτες φήμες, ούτε κανενός είδους κουτσομπολιό, ειδικών κι ανειδίκευτων, μας απασχολεί ιδιαίτερα, τα πολιτισμικά γεγονότα (όταν είναι πράγματι τέτοια - μέχρι διαψεύσεως τουλάχιστον) είναι υπεράνω κριτικών μικροδιαχειρίσεων, είναι ολόκληρες περίοδοι συνοψισμένες σε έργα τέχνης και χρειάζονται ανάλογο χρόνο (και ύφος) στην προσέγγισή τους.
Ας πούμε ορίστε τι έγραψε ο Κόπολα σε επίδοξους αγοραστές της ταινίας, στις προβολές που γίνονται εσωτερικά πριν την παρουσίαση του έργου: «Όπως έχετε ακούσει και πριν από εμένα 'Αγαπώ την Αμερική'. Αν μπορούσα να σας αφήσω με μία σκέψη αφού δείτε τη νέα μου ταινία, θα ήταν τούτη: Οι πρόγονοί μας δανείστηκαν ένα Σύνταγμα, το Ρωμαϊκό Δίκαιο και την Γερουσία για την επαναστατική τους, αβασίλευτη, κυβέρνηση, οπότε η Αμερικανική Ιστορία δεν θα μπορούσε να υπάρχει, ή να επιτύχει, χωρίς το κλασικό δίδαγμα να την οδηγεί.»
Είναι αυτά τα λόγια ενός θυμόσοφου γέροντα, ενός ιρέλεβαντ (...) πια, μέγιστου κάποτε, δημιουργού; Ελάχιστα (μας) ενδιαφέρει. Μας αρκεί ότι ένας τύπος κάπου στον κόσμο αφήνει ένα τέτοιο σημείωμα για τους εμπόρους της ταινίας του, πιθανόν ξέροντας αυτό που ο ίδιος δειγμάτιζε ήδη από το '80: Η ταινία πρέπει να συμβεί, ανεξάρτητα από την πρώτη υποδοχή της. Ο χρόνος θα δείξει ποια είναι η θέση της και ποιος ο ρόλος της στη ζωή των πραγματικών θεατών της.