Με τη συμμετοχή της προέδρου της φετινής κριτικής επιτροπής Κέιτ Μπλάνσετ και εκλεκτούς συμμετέχοντες διοργανώθηκε έκτακτο πάνελ στη σκιά των αντιδράσεων για το editorial του καλλιτεχνικού διευθυντή του φεστιβάλ.
Γράφαμε πριν λίγες ημέρες για τις αντιδράσεις που προκάλεσε το editorial του καλλιτεχνικού διευθυντή του Camerimage – πολωνικού διεθνούς φεστιβάλ που γιορτάζει τη δουλειά των διευθυντών φωτογραφίας – και ότι η κριτική επιτροπή επέλεξε αντί για την αποχώρηση να διοργανώσει πάνελ συζητώντας γενικά περί συμπερίληψης και ειδικά για την απορία του αν αυτή μπορεί να γίνεται σε βάρος της ποιότητας. Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε και ειπώθηκαν πολλά.
Η Αννα Χιγκς, παραγωγός των BAFTA, δήλωσε ότι η ιδέα ότι η συμπερίληψη βλάπτει την αριστεία δεν θα έπρεπε καν να μπαίνει σε debate. Η δημιουργός του «Vermiglio» Μάουρα Ντελπέρο αναρωτήθηκε αν μπορεί η «ποιότητα» να είναι μια αντικειμενική παράμετρος, όταν διαμορφώθηκε από αυτούς που προηγήθηκαν – εννοεί από άνδρες δημιουργούς. Ο διευθυντής φωτογραφίας Ροντρίγκο Πριέτο δήλωσε ότι οι έχοντες υψηλή θέση στη βιομηχανία έχουν εξουσία και οφείλουν να ασκούν αυτή την εξουσία ανοιχτόμυαλα. Η οσκαρούχος Σάντι Πάουελ πρόσθεσε ότι στη δική της περίπτωση ανοιχτομυαλιά σήμαινε να προσλάβει στρέιτ άνδρες επειδή στο παρελθόν το τμήμα της ενδυματολογίας απαρτιζόταν σε συντριπτικό ποσοστό από γυναίκες και γκέι άνδρες.
Η διευθύντρια φωτογραφίας Μάντι Γουόκερ ανέφερε ότι βίωσε πολύ bullying στις αρχές της καριέρας της και ότι ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια μετά, νιώθει ότι πρέπει να δώσει το 110% των δυνατοτήτων της, αλλιώς την επόμενη φορά θα προσλάβουν έναν άνδρα στη θέση της. Η Κέιτ Μπλάνσετ επισήμανε ότι όταν επέστρεψε στο σινεμά μετά από ένα θεατρικό «διάλλειμα», είδε γυναίκες που κάποτε απλώς κουβαλούσαν βαλίτσες να έχουν πιο ενεργό ρόλο στο επιτελείο των διευθυντών φωτογραφίας, αλλά ότι υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος μέχρι την ισότητα ευκαιριών.
Ακούγεται ενδιαφέρουσα συζήτηση, ίσως όχι τόσο για τις φωνές που ζητούν να καρατομηθεί ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ μέσω των social media – ελπίζουμε να το λένε μόνο μεταφορικά, αλλά δεν βάζουμε και το χέρι μας στη φωτιά.