Ανγκ Λι μαινόμενος, στέκει υπέρμαχος νέων τεχνολογιών, επικρίνει βιομηχανία-αίθουσες-δημιουργούς
Τον ξέραμε σεμνό και ταπεινό, ίσως δεν έχει πάψει διόλου να είναι, όμως τουλάχιστον για τούτη τη φορά, αν δεν έχει χαθεί κάτι στη μετάφραση, ακούγεται εξαγριωμένος με την κατάσταση αιθουσών, Χόλιγουντ και δημιουργών σήμερα.
Χθες τον φιλοξενούσαμε για τις φίλιες δηλώσεις του επί της υποτιθέμενης ομοφοβίας που δεν έδωσε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στο «Brokeback Mountain». Σήμερα άλλαξε το ζάρι και έχουμε δηλώσεις του για τις νέες τεχνολογίες, ειδικά το 3D και το high-frame rate, και το κατά πόσον το Χόλίγουντ, οι αίθουσες και οι δημιουργοί είναι αντάξιοι της αλλαγής αυτής. Δεν είναι χαρούμενος.
Προτού περάσουμε στη δήλωση καθαυτή, να θυμίσουμε ότι ο Λι έχει υπογράψει δύο ταινίες υπό την αιγίδα των δύο νέων αυτών τεχνολογιών, «νέων» στα χαρτιά βέβαια αφού το 3D περί τα 70 χρόνια αποδεικνύει ότι δεν πιάνει στον κόσμο, και το high-frame rate πέρασε γενικώς και δεν ακούμπησε ποτέ: Το «Billy Lynn's Long Halftime Walk» (υπόδειγμα τίτλου που ΠΟΤΕ δεν πρέπει να έχεις) και το «Gemini Man» (2016 kai 2019, αντίστοιχα), είναι με άνεση οι δύο χειρότερες ταινίες του, αλλά εξίσου άνετα και είναι και δύο ταινίες που ανά πάσα στιγμή προτιμάς από το συντριπτικό ποσοστό ομογενών τους από άλλους δημιουργούς. Ο Ανγκ Λι έχει φιλμογραφία μεγάλου δημιουργού και δεξιοτέχνη ειδών που ελάχιστοι έχουν καν δοκιμαστεί.
Έλα όμως που για να τα δεις σωστά θέλει αίθουσα σοβαρού ιδιοκτήτη και τεχνολογικής επιφάνειας;
«Προσπάθησα να κάνω σινεμά με νέους τρόπους, πολλοί δεν το έχουν καν επιχειρήσει σε αυτή την κλίμακα. Γενικά, όχι μόνο στις δύο ταινίες που έκανα, το 3D είναι κακό. Οι δημιουργοί είναι κακοί. Οι αίθουσες είναι κακές. Το όλο οικοσύστημα είναι κακό. Δεν είναι φτιαγμένο για 3D. Αρνούμαι να παραπονεθώ ρίχνοντάς το στο μέσο... Ευθύνεται το κοινό και η βιομηχανία που δεν είναι προετοιμασμένοι.»
Διατρέχοντας τον κίνδυνο πάντα να βρεθεί κάποιος να μιλήσει για «ελιτισμό» και άλλα ανάλογα εμπριμέ που λέγανε παλιά, και παρότι προσωπικά εναντιώνομαι και στο 3D και στο high-frame (εξ όσων γνωρίζω), ο Λι έχει δίκιο, αν και στη μεγάλη κλίμακα ξεχνά τον Κάμερον, οπωσδήποτε για το κοινό και ακόμα πιο οπωσδήποτε για την βιομηχανία που δεν ασχολείται (ίσως γιατί δεν πιστεύει) με την υποστήριξη της τεχνολογίας. Δεδομένα έχει δίκιο για τις αίθουσες που εδώ δεν ανάβουν τους προβολείς τους στην σωστή φωτεινότητα και κάνουν οικονομία στο eco, το high-frame rate θα κοιτάξουν;
Για να είμαστε όμως ει δυνατόν δίκαιοι, η βιομηχανία της ψυχαγωγίας, μπλεγμένη καθώς είναι στους δαιδάλους να βγάλει λεφτά απ' όλες τις μεριές, αναπτύσσει ταυτόχρονα χίλια πράγματα, διαιρεί την δύναμή της στον απόλυτο κατακερματισμό, οπότε στο τέλος ο εξουθενωμένος θεατής πατά στο πιο εύκολο που του έμαθαν να διαλέγει (κάθομαι σπίτι και πιέζω κουμπιά) και ορίστε οι πλατφόρμες-οικιακά βιντεοκλάμπ στην ακμή τους.