65o ΦΚΘ: Το «Κρέας» του Δημήτρη Νάκου απογυμνώνει τη σκοτεινή, τρομακτική ελληνική περιφέρεια
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Δημήτρη Νάκου είναι μία ωμή καταγραφή της έμφυτης και ενστικτωδούς ανάγκης του ανθρώπου για συγκάλυψη και αποποίηση της ευθύνης. Ένα ακόμη σκοτεινό πορτρέτο της ελληνικής περιφέρειας, με ήρωες τόσο ακατέργαστους που μοιάζουν σκληρά ρεαλιστικοί.
Μετά την παγκόσμια πρώτη προβολή της στο 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τορόντο (5-15/9) και την συμμετοχή της στο 46ο Cinemed - Διεθνές Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου του Μονπελιέ (18-26/10), η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Δημήτρη Νάκου με τίτλο «Κρέας» πραγματοποίησε χθες βράδυ (4/11) την πανελλήνια πρεμιέρα της στο πλαίσιο του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Σε ένα χωριό της ελληνικής περιφέρειας, ο Τάκης (Ακύλλας Καραζήσης) πρόκειται να ανοίξει το νέο του κρεοπωλείο. Ωστόσο, έχει διάφορα προβλήματα με τον νόμο και με τον γείτονά του Κυριάκο, που διεκδικεί μέρος της γης του. Μία μέρα πριν τα εγκαίνια του κρεοπωλείου ο γιος του Τάκη, Παύλος (Παύλος Ιορδανόπουλος), σκοτώνει τον Κυριάκο πάνω σε έναν καυγά. Μοναδικός μάρτυρας ο Χρήστος, (Κώστας Νικούλι) ένας νεαρός από την Αλβανία, που ο Τάκης έχει στη δούλεψή του από μικρό και ο Παύλος σαν αδερφό. Το ποιος θα αναλάβει την ευθύνη της δολοφονίας είναι κάτι που θα αποφασίσει ο Τάκης. Άλλωστε ο Τάκης τα κανονίζει πάντα όλα…
Αν και πρόκειται για μία ιστορία που από τα πρώτα κιόλας λεπτά αντιλαμβάνεσαι προς τα πού κατευθύνεται, δεν την εγκαταλείπεις. Σε αυτό συντελούν οι εξαιρετικές ερμηνείες των τριών ανδρών πρωταγωνιστών της ταινίας που δεν προδίδουν το ανατρεπτικό φινάλε. Ο Ακύλλας Καραζήσης φέρει στις πλάτες του όλο το βάρος των απαιτήσεων μιας μικρής κοινωνίας, ένα βαρος που έχει πολλαπλασιαστεί γενιά τη γενιά και τον έχει μετατρέψει σε ένα γρανάζι της πατριαρχίας με μόνο στόχο τον έλεγχο όλων, των καταστάσεων και των ανθρώπων. Ο Κώστας Νικούλι, εντυπωσιακός, σε αρκετές σκηνές, καταφέρνει μόνο με το βλέμμα του να μεταδώσει την απόγνωση ενός κατατρεγμένου και ταυτόχρονα, μπροστά σε αδιέξοδο, ανθρώπου. Ο Παύλος Ιορδανόπουλος, σε έναν πολύ απαιτητικό ρόλο, ακροβατεί ανάμεσα στον βαθιά πληγωμένο άνθρωπο και στο άτομο στο φάσμα του αυτισμού, που οι κοινωνικές συνθήκες κι απαιτήσεις δεν έχουν βοηθήσει να ενηλικιωθεί.
Το παζλ της «αγίας ελληνικής οικογένειας» συμπληρώνει με νομοτελειακή ακρίβεια στην ερμηνεία της η Μαρία Καλλιμάνη στον ρόλο της Ελένης, συζύγου του Τάκη και μητέρα του Παύλου ενώ, σημαντικό ρόλο παίζει επίσης και το περιβάλλον της περιφέρειας που είναι σα να υπαγορεύει το ίδιο στους ήρωες τις πράξεις τους.
Παρακολουθούμε μία ιστορία με υποβόσκουσα ένταση, όπως αρμόζει σε μία μικρή κοινωνία. Αν και τα νέα κυκλοφορούν αστραπιαία από στόμα σε στόμα, κανείς δεν τολμά να πει όλη την αλήθεια ή να αναλάβει την ευθύνη. Διάλογοι επαναλαμβάνονται, άνθρωποι αλλάζουν συμπεριφορά από τη μια μερα στην άλλη και οι ήρωες ασφυκτιούν όλο και περισσότερο αν και βρίσκονται καταμεσής της απεραντοσύνης της φύσης.
Τη μπαγκέτα του σασπένς εδώ αντικαθιστά το μαχαίρι στο κρεοπωλείο, συνθέτοντας μία ατμόσφαιρα που θυμίζει ωρολογιακή βόμβα και το διακεκριμένο στο Μονπελιέ με Βραβείο καλύτερης μουσικής επένδυσης score που υπογράφει ο εξαιρετικά ταλαντούχος και πολυοργανίστας Κωνσταντής Πιστιόλης, κρατά τον δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η δυσκολία που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο θεατής είναι το shaky-camera εφέ που διατρέχει την ταινία. Θέλοντας να προσδώσει μία περισσότερο ωμή και άγρια αίσθηση του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, αλλά και να κάνει συμμέτοχο (αν όχι συνυπεύθυνο στο έγκλημα) τον θεατή, ο Νάκος δεν επιλέγει απλώς μία hand-held καταγραφή της ιστορίας, αλλά το ίδιο το χέρι που φέρεται να κρατά την κάμερα, συμμετέχει στην έντασή της. Ομολογουμένως ίσως πιο έντονα από όσο θα έπρεπε.
Το «Κρέας» μοιάζει πως μιλά για την έλλειψη δύναμης στην ανάληψη ευθύνης, αλλά στ’ αλήθεια μιλά για την έλλειψη αγάπης μεταξύ των ανθρώπων. Τόσο μέσα όσο και έξω απο την οικογένεια. Μία έλλειψη ικανή να επιφέρει τραύματα σε κάθε κοινωνία. Μικρή ή/και μεγάλη.
Η ταινία του Δημήτρη Νάκου «Το Κρέας» θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2025, από την Feelgood Entertainment.
Το 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται 31 Οκτωβρίου με 10 Νοεμβρίου 2024.