Θεέ μου τι σου Κάναμε 2;
Qu'est-ce qu'on a (encore) fait au bon Dieu?
Συνέχεια της μεγάλης επιτυχίας του 2014, με χιούμορ που θεωρητικά επιτίθεται στην πολιτική ορθότητα, στην πράξη όμως δεν έχει καμία δύναμη και σπιρτάδα για να επιτεθεί σε οτιδήποτε.
Πριν 5 χρόνια, μια οικογενειακή κωμωδία μέτρησε πολλούς φίλους σε όλο τον κόσμο – και στη χώρα μας. Το θέμα ας πούμε πως άγγιζε τη γαλλική κοινωνία, καθώς είχε ως βάση μια παραδοσιακή και εύπορη οικογένεια λευκών καθολικών με τέσσερις κόρες, που όλες ήθελαν να παντρευτούν άνδρες από διαφορετική καταγωγή και θρησκεία, κάνοντας τον πατέρα τους να αναφωνεί το ερώτημα του τίτλου. Το σοκ ξεπεράστηκε, η ανεκτικότητα θριάμβευσε, η Γαλλία πήρε στη μεγάλη αγκαλιά της τους «ξένους».
Η ταινία σατίριζε τον ρατσισμό μέσα από το πρίσμα της λαϊκής κωμωδίας, με ένα σύνολο χωρατών που παρέπεμπαν στο παρελθόν καθώς έχουν γίνει πολλές κωμωδίες με αντίστοιχο θέμα και η επιτυχία της έδειχνε πως το κοινό τσιμπά ακόμη με τέτοια σενάρια και η ιδέα πως για παράδειγμα μια λευκή γαλλίδα θα παντρευτεί έναν γαλλο-αλγερινό είναι ακόμη ικανή για να δημιουργήσει κωμωδίες παρεξηγήσεων. Στο δεύτερο μέρος, οι τέσσερις νέες οικογένειες ζουν κανονικά όταν αντιλαμβάνονται πως η Γαλλία έχει γίνει μια αφιλόξενη χώρα και σκέφτονται να την αφήσουν, βάζοντας παππού και γιαγιά να σκαρώσουν το μεγάλο κόλπο για να τους κρατήσουν.
Όπως ακριβώς με μια διαπίστωση του μισού λεπτού η Γαλλία γίνεται εχθρική, άλλο τόσο χρειάζεται για να ξαναγίνει υπέροχη, για να αντιληφθεί κανείς τί συμβαίνει σε μια κωμωδία που τρέχει και δίνει αγώνα να μοιάζει με σάτιρα της εποχής μας. Η φράση του κινέζου γαμπρού στην αρχή της ταινία «βαρέθηκα να ακούω για πολιτική ορθότητα» δίνει το στίγμα για μια σειρά από ατάκες που θεωρητικά την αποδομούν και της επιτίθονται, λειτουργώντας στην πράξη υπέρ ενός κοινού που γελά με ακίνδυνα και προφανή ρατσιστικά ανέκδοτα που δεν έχουν καμία δύναμη σύγκρουσης με την όποια πολιτική ορθότητα, με την οποία μια χαρά τα βρίσκει η ταινία όταν τη χρειάζεται. Βάζοντας στο παιχνίδι, πέρα από την καταγωγή, και έναν γάμο ομοφυλόφιλων γυναικών, το «Θεέ μου τι σου κάναμε 2» γίνεται κυρίως διδακτικό και αναληθοφανές ξεκινώντας από την πλήρη άρνηση σε κάθε κοινωνική αλλαγή για να φτάσει στην πλήρη αποδοχή χωρίς να χτίσει χαρακτήρες που όντως μοιάζουν ικανοί για κάτι τέτοιο.