Χρόνια Πολλά Γούντι Άλεν! Οι θρυλικές ατάκες των ταινιών του - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
10:08
1/12

Χρόνια Πολλά Γούντι Άλεν! Οι θρυλικές ατάκες των ταινιών του

Σήμερα 1η Δεκεμβρίου ο Γούντι Άλεν έχει γενέθλια (85) και το γιορτάζουν η Νέα Υόρκη, ο Μπέργκμαν, ο Φρόιντ, οι Αδελφοί Μαρξ, οι γυναίκες, η μοντέρνα κωμωδία, οι ταινίες, η τζαζ, η τηλεόραση. Όλα μέσα από τις θρυλικές ατάκες των ταινιών του Γούντι Άλεν!

Από τον Πάνο Γκένα

«Ο εγκέφαλός μου είναι το δεύτερο πιο αγαπητό μου όργανο».
Από το «Ο Υπναράς» (1973)

«Η Αμερική δεν ακολουθεί τη Νέα Υόρκη λόγω αντισημιτισμού.Δε μιλάω για πολιτική. Θεωρούν τη Νέα Υόρκη άντρο αριστερών-Εβραίων-ομοφυλόφιλων! Καμιά φορά το πιστεύω κι εγώ, που ζω εδώ».
Από το «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Αφού δεν ήθελες τελικά να σου πάρω μια πίπα, είπα να σου αγοράσω μια γραβάτα».
Από το «Ακαταμάχητη Αφροδίτη» (1995)

«Εκατομμύρια βιβλία γραμμένα για κάθε πιθανό θέμα από μεγάλα μυαλά, και τελικά κανείς τους δεν ξέρει τίποτα περισσότερο από εμένα για τα μεγάλα ερωτήματα. Διάβασα Σωκράτη. Ο τύπος ξεπετούσε αγοράκια. Τι στο διάολο μπορεί να μου διδάξει; Και Νίτσε, με τη θεωρία της αέναης επανάληψης. Είπε πως τη ζωή που ζούμε τώρα, θα την ξαναζήσουμε πολλές φορές με ακριβώς τον ίδιο τρόπο στην αιωνιότητα. Υπέροχα! Θα ξαναπαίξω στη συναυλία που ρεζιλεύτηκα. Δεν αξίζει. Και ο Φρόιντ, άλλος ένας μεγάλος απαισιόδοξος. Έκανα ψυχανάλυση χρόνια. Τίποτα δεν άλλαξε. Ο γιατρός μου μπερδεύτηκε τόσο, που στο τέλος άνοιξε ταβέρνα. Κοίτα όλους αυτούς που τρέχουν, προσπαθώντας να αποτρέψουν την αναπόφευκτη παρακμή του σώματος. Είναι τόσο θλιβερό το τι περνούν οι άνθρωποι με τα γυμναστήρια και τις ασκήσεις. Δες αυτήν εδώ. Καημένη. Πρέπει να πηγαινοφέρνει όλο αυτό το λίπος...Θά 'πρεπε να το κουβαλά σε καρότσι. Ίσως οι ποιητές νά'χουν δίκιο. Ίσως η αγάπη είναι η μόνη απάντηση».
Από το «Η Χάνα και οι Αδελφές της» (1986)

«Δεν μπορώ να ακούσω για αρκετή ώρα Βάγκνερ. Μετά από λίγο νιώθω την παρόρμηση να εισβάλλω στην Πολωνία».
Από το «Μυστηριώδεις Φόνοι στο Μανχάταν» (1979)

«Όσον αφορά το σέξ, υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να παραμένουν άγνωστα. Και με την τύχη μου, πιθανότατα θα παραμείνουν».
Από τo «Τα Πάντα Γύρω από το Σεξ» (1972)

«Μου αρέσει το οδήγημα. Μπορείς να πατήσεις ένα σωρό ενδιαφέροντες ανθρώπους με το αυτοκίνητο».
Από το «Ο Ατσίδας του Μπρόντγουεϊ» (1984)

«Η ζωή δεν μιμείται την τέχνη, μιμείται την κακή τηλεόραση»
Από το «Παντρεμένα Ζευγάρια» (1993)

«Την τελευταία φορά που ήμουν μέσα σε μια γυναίκα ήταν όταν επισκέφτηκα το Άγαλμα της Ελευθερίας».
Από το «Απιστίες και Αμαρτίες» (1989)

«Εγώ είμαι της παλιάς σχολής. Όχι εξωσυζυγικές σχέσεις. Μόνο ένα ταίρι, όπως τα περιστέρια κι οι Καθολικοί».
Από το «Manhattan» (1979)

«Το σεξ που κάναμε ήταν το πιο διασκεδαστικό που είχα ποτέ χωρίς να γελάω»
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Μήπως να βγάλεις κάποια στιγμή το αδιάβροχό σου εδώ μέσα; Μην ανησυχείς, έχει να βρέξει είκοσι χρόνια σε αυτό το διαμέρισμα».
Από το «Η Κατάρα του Πράσινου Σκορπιού» (2001)

«Ακόμη κι αν ανέβει ένας τύπος στη σκηνή του Κάρνεγκι Χολ και κάνει εμετό, θα υπάρξουν σίγουρα κάποιοι άνθρωποι να το αποκαλέσουν τέχνη».
Από το «Ο Έρωτας και Τίποτε Άλλο» (2003)

«Το σεξ ανακουφίζει το άγχος κι ο έρωτας το προκαλεί».
Από τη «Σεξοκωμωδία Θερινής Νύχτας» (1982)

«Κι αυτός μεγαλοφυΐα; Πολλές μεγαλοφυΐες ξέρεις. Γνώρισε και κανέναν ηλίθιο. Μπορεί να μάθεις κάτι».
Από το «Manhattan» (1979)

«Εκείνος που είπε, "Καλύτερα τυχερός παρά καλός" ήξερε καλά τη ζωή. Δε θέλουμε να παραδεχτούμε ότι η τύχη παίζει μεγάλο ρόλο. Είναι τρομακτικό πόσο πολλά δε μπορούμε να ελέγξουμε. Κάποιες φορές στο τένις, η μπάλα χτυπάει στο δίχτυ και μπορεί να περάσει ή να πέσει πίσω. Με λίγη τύχη περνάει και κερδίζεις. Μπορεί και να μην περάσει και χάνεις».
Από το «Match Point» (2005)

«Δεν έχει τίποτα κακό η επιστήμη. Ανάμεσα στο air conditioning και τον Πάπα… Διαλέγω το air conditioning».
Από το «Διαλύοντας τον Χάρι» (1997)

«Είναι φρικτό το να μεγαλώνεις. Πρατηρείς το πρόσωπό σου στον καθρέφτη και διαπιστώνεις ότι κάτι λείπει. Και μετά συνειδητοποιείς ότι αυτό που λείπει είναι το μέλλον σου».
Από το «Σεπτέμβρης» (1987)

«Σεξ και θάνατος είναι δύο πράγματα που θα συμβούν μία φορά στη ζωή μου. Τουλάχιστον μετά το θάνατο δε νιώθεις ναυτία».
Από το «Ο Υπναράς» (1973)

«Ήμουν πάντα πολύ ντροπαλός με τα κορίτσια. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρό αγοράκι, είχα κλέψει μια φορά μια τσόντα που ήταν τυπωμένη στο σύστημα Μπράιγ. Μου άρεσε να τρίβω τα βρόμικα σημεία».
Από το «Μπανάνες» (1971)

«Είσαι η απάντηση του Θεού στον Ιώβ. Τελειώνεις κάθε διαφωνία μεταξύ τους. Θα σ’ έδειχνε και
θα έλεγε στον Ιώβ “Κάνω πολλά τρομερά, αλλά μπορώ να κάνω κι αυτό”. Κι ο Ιώβ θα έλεγε, “Εντάξει, κερδίζεις”».
Από το «Manhattan» (1979)

«Δούλεψα με τον Φρόιντ στη Βιέννη. Τα χαλάσαμε όμως πάνω στη θεωρία του "Φθόνου του Πέους". Ο Φρόιντ έλεγε πως το φαινόμενο περιορίζεται μόνο στις γυναίκες».
Από το «Zelig» (1983)

«Νιώθω πως οι άνθρωποι χωρίζονται σε φρικτούς και μίζερους. Αυτές είναι οι δύο κατηγορίες. Οι  φρικτοί είναι σαν, πως να το πω, τελειωμένες περιπτώσεις, ξέρεις, τυφλοί και ανάπηροι. Δεν ξέρω πως τα βγάζουν πέρα. Εκπλήσσομαι. Μίζεροι είναι όλοι οι υπόλοιποι. Να χαίρεσαι που είσαι μίζερος, γιατί είναι τύχη το να είσαι μίζερος».
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Δεν ξέρω αν διαβάσατε το τελευταίο μου βιβλίο "Προχωρημένες σεξουαλικές στάσεις - Πώς να τις επιτύχετε χωρίς να γελάτε" αλλά θα γίνει κλασσικό».
Από τo «Τα Πάντα Γύρω από το Σεξ» (1972)

«Και το Χάρβαρντ κάνει λάθη. Εκεί δίδασκε ο Κίσιγκερ!»
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Αν δεν υπάρχει Θεός, η ζωή δεν έχει νόημα. Γιατί να μην αυτοκτονήσουμε; Ίσως κάνω λάθος. Δεν θα ήθελα να αυτοκτονήσω και μετά να μάθω ότι υπάρχει Θεός».
Από το «Ο Ειρηνοποιός» (1975)

«Η παράδοση είναι η ψευδαίσθηση του παντοτινού».
Από το «Διαλύοντας τον Χάρι» (1997)

«Τι κόσμος! Θα 'ταν υπέροχος αν δεν υπήρχαν μερικοί άνθρωποι».
Από το «Μέρες Ραδιοφώνου» (1987)

«Μην κατακρίνεις τον αυνανισμό. Είναι σεξ με κάποιον που αγαπώ».
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Το κουτσομπολιό είναι η νέα μορφή πορνογραφίας».
Από το «Manhattan» (1979)

«Η Σίλβια Πλαθ είναι ενδιαφέρουσα ποιήτρια αλλά η τραγική της αυτοκτονία παρερμηνεύτηκε ως ρομαντική από τις φοιτήτριες».
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Όταν μεγάλωνα στο Μπρούκλιν, κανείς δεν αυτοκτονούσε. Όλοι ήταν υπερβολικά δυστυχισμένοι».
Από το «Απιστίες και Αμαρτίες» (1989)

«Όσον αφορά τις σχέσεις με γυναίκες, κερδίζω το μεγάλο βραβείο του Αυγούστου Στρίντμπεργκ».
Από το «Manhattan» (1979)

«Είμαι 12 χρονών. Μπαίνω τρέχοντας στη Συναγωγή. Ρωτάω τον ραβίνο ποιο είναι το νόημα της ζωής. Αυτός μου λέει ποιο είναι το νόημα της ζωής, αλλά μου το λέει στα εβραϊκά. Εγώ δεν καταλαβαίνω εβραϊκά. Τώρα αυτός, θέλει να με χρεώσει 600 δολάρια για μαθήματα εβραϊκών».
Από το «Zelig» (1983)

«Κάθε σχέση είναι σαν καρχαρίας. Αν δεν προχωράει θα πεθάνει. Κι εμείς έχουμε στα χέρια μας έναν νεκρό καρχαρία».
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Μπορείς να το πιστέψεις; Λέει ότι δεν είμαι αρκετά αρχηγικός για εκείνη. Ποιον ψάχνει...τον Χίτλερ;»
Από το «Μπανάνες» (1971)

«Ενώ θα περιμένουμε για ταξί, θα σου κάνω για σήμερα ένα μάθημα. OK; Το μάθημά σου είναι: μην ακούς τι σου λένε οι δάσκαλοι. Απλά δες πώς μοιάζουν. Τότε θα ξέρεις πώς πραγματικά θα μοιάζει η ζωή».
Από το «Απιστίες και Αμαρτίες» (1989)

«Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο. Κάποιος λέει στον ψυχίατρο “ο αδελφός μου νομίζει πως είναι κότα” και ο γιατρός απαντά “βάλ'τον στο άσυλο”. Τότε ο τύπος του λέει ''δε μπορώ, χρειάζομαι τ'αβγά”. Ετσι νιώθω για τις σχέσεις. Είναι παράλογες, τρελές και περίεργες, αλλά τις διατηρούμε γιατί χρειαζόμαστε τ'αβγά».
Από τον «Νευρικό Εραστή» (1977)

«Κεφάλαιο 1: Αγαπούσε τη Νέα Υόρκη. Τη λάτρεψε υπερβολικά...Γράψε καλύτερα: της έδωσε υπερβολική ρομαντική αξία. Γι αυτόν, όποια εποχή κι αν ήταν η πόλη πάντα υπήρχε σε μαύρο και άσπρο και παλλόταν στις μεγάλες μελωδίες του Γκέρσουιν. Το πάω πάλι απ’ την αρχή... Κεφάλαιο 1: Ήταν ρομαντικός για το Μανχάταν και για όλα τ’ άλλα. Έθαλλε μέσα στη βοή τού πλήθους και των αυτοκινήτων. Γι αυτόν, Νέα Υόρκη σήμαινε ωραίες γυναίκες και έξυπνους άντρες που ήξεραν όλα τα κόλπα...Όχι, πολύ φτηνό για το γούστο μου. Ας το κάνουμε πιο βαθύ. Κεφάλαιο 1: Λάτρευε τη Νέα Υόρκη. Τη θεωρούσε σύμβολο παρακμής του σύγχρονου πολιτισμού. Άνθρωποι που προτιμούσαν τον εύκολο δρόμο που έκαναν την πόλη των ονείρων του...Πολύ διδακτικό. Ξέρεις, θέλω να πουλήσει το βιβλίο. Κεφάλαιο 1: Λάτρευε τη Νέα Υόρκη αν και τη θεωρούσε σύμβολο παρακμής του πολιτισμού μας. Δύσκολο να ζει σε μια πόλη αναισθητοποιημένη από ναρκωτικά, δυνατή μουσική, TV, έγκλημα, σκουπίδια. Πολύ οργισμένο... Δεν το θέλω έτσι… Κεφάλαιο 1: Ήταν σκληρός και ρομαντικός όπως κι η πόλη που αγαπούσε. Στο βλέμμα του κρυβόταν σεξουαλική δύναμη αίλουρου. Η Νέα Υόρκη ήταν, είναι και πάντα θα είναι η πόλη του».
Από το «Manhattan» (1979)

«Αν ο Θεός υπάρχει, ελπίζω τουλάχιστον να έχει μια καλή δικαιολογία για όλα αυτά».
Από το «Ο Ειρηνοποιός» (1975)