Σαν σήμερα γεννήθηκε η Ζαν Μορό: Ξαναβλέποντας το «Ασανσέρ για Δολοφόνους» του Λουί Μαλ

Από τα πρώτα βήματα της Nouvelle Vague στο «Ζιλ και Τζιμ» του Φρανσουά Τριφό και τις συνεργασίες με τον Λουι Μαλ, ως τον Μπουνιουέλ, τον Αντονιόνι, τον Γουέλς, τον Βέντερς, τον Φασμπίντερ, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και πολλούς άλλους, η Ζαν Μορό, που έφυγε από τη ζωή στις 31 Ιουλίου 2017 στα 89 της χρόνια, θα παραμείνει στη μνήμη ως μια από τις μεγαλύτερες σταρ του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου γενεθλίων της, το ΣΙΝΕΜΑ παίρνει ξανά το αριστουργηματικό «Ασανσέρ για Δολοφόνους» του Λουί Μαλ.

Ο Ζουλιέν και η Φλοράνς έχουν οργανώσει ένα αλάθητο σχέδιο για να δολοφονήσουν τον σύζυγό της και να το κάνουν να φανεί σαν αυτοκτονία. Μόνο που ένα απρόβλεπτο γεγονός φέρνει τον Ζουλιέν εγκλωβισμένο σε ένα ασανσέρ και τη Φλοράνς να περιπλανιέται στο νυχτερινό Παρίσι αναζητώντας τον, ενώ η απρόβλεπτη εμπλοκή ενός άλλου νεαρού ζευγαριού περιπλέκει θανάσιμα τα πράγματα.

Ένα ζευγάρι παράνομων εραστών. Ένα φαινομενικά τέλειο έγκλημα. Μια απεγνωσμένη νύχτα στο Παρίσι. To «Ασανσέρ για Δολοφόνους», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Λουί Μαλ τοποθέτησε μια και καλή στον κινηματογραφικό χάρτη τον μόλις 24χρονο σκηνοθέτη και τη σαγηνευτική πρωταγωνίστριά του, Ζαν Μορό. Με φυσικό φως που για πρώτη φορά άγγιξε με τόσο αισθησιασμό το πρόσωπο της και με προφανείς αναφορές στην παράδοση του αμερικανικού νουάρ, ο Μαλ προσπάθησε να αφηγηθεί την ιστορία ενός αποτυχημένου τέλειου εγκλήματος σαν να σκηνοθετούσε έναν μεταμοντέρνο εφιάλτη ή μια κλειστοφοβική σπουδή πάνω στις ανθρώπινες επιθυμίες κατασκευασμένη με τη λογική ενός θρίλερ.

Αποπνικτικό σασπένς, μοιραίος ρομαντισμός, ατμοσφαιρική ασπρόμαυρη φωτογραφία, ακαταμάχητη απεικόνιση της γαλλικής πρωτεύουσας και το θρυλικό πλέον τζαζ σάουντρακ του Μάιλς Ντέιβις συμπληρώνουν αυτό το υπνωτιστικό, κλειστοφοβικό θρίλερ που έμελλε να σημαδέψει το γαλλικό σινεμά, ορίζοντας ταυτόχρονα όλα όσα ενώνουν και χωρίζουν τον Λουί Μαλ από την επερχόμενη έκρηξη της Nouvelle Vague. Ο Μαλ δημιούργησε το φιλμ αναμειγνύοντας τα πρώτα ψήγματα του κινήματος και με το αλάνθαστο ταλέντο του στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων παρέδωσε ένα ασπρόμαυρο απαστράπτον φιλμ, ένα από τα πιο κλασικά στην ιστορία του σινεμά.

Σκηνοθεσία: Louis Malle | Σενάριο: Roger Nimier, Louis Malles, Noel Callef (novel) | Φωτογραφία: Henri Decae | Μουσική: Miles Davis | Μοντάζ: Leonide Azar | Ηθοποιοί: Jeanne Moreau, Maurice Ronet, Georges Poujouly