Βίντεο: Το άσπρο και το μαύρο στο φιλμ νουάρ

Η οξεία φωτογραφική αντίθεση των φιλμ νουάρ της κλασικής εποχής, την δεκαετία του '40 και οριακά κάποιων ταινιών του '50 δηλαδή, είναι μια αισθητική καινοτομία ενός είδους που γεννήθηκε σε καιρούς ζοφερούς, καιρούς πολέμου και απομυθοποίησης. Ως εκ τούτου, το είδος θέλησε, μεταξύ άλλων, να αποτυπώσει την ηθική διαφοροποίηση, την αμφιταλάντευση και την αντίφαση, με επίκεντρο έναν κυνικά αφυπνισμένο ήρωα και το σκοτεινό περιβάλλον του μέσα στο οποίο προσπαθεί να διατηρήσει μια ηθική καθαρότητα.

Στις κλασικές ταινίες του είδους ο διαχωρισμός του λευκού από το μαύρο είναι εντυπωσιακός, όχι όπως εύστοχα αναφέρει το βίντεο δέσμιος ενός διαχεόμενου γκρι που φλουτάρει την εικόνα σε σημερινές μιμητικές αναπαραστάσεις. Αντίθετα μάλιστα από την κυρίαρχη παρερμηνεία και της κριτικής, ο αμοραλισμός του νουαρικου ήρωα είναι σε σχέση με τον καιρό του και όχι με τους περιβάλλοντες χαρακτήρες, γεγονός που κάνει το νουάρ ένα κατ' εξοχήν ηθικολογικό είδος.

Απολαύστε από το ασπρόμαυρο της «Καζαμπλάνκα» ως αυτό του «Αρχοντα του Τρόμου», πόσο αποτελεσματικό εικαστικά αλλά και αισθητικά είναι το ορθό ασπρόμαυρο που στην ουσία δεν είναι παρά ένα ακόμα εργαλείο άψογης οπτικής αφηγηματικότητας.