12:12
10/10

Πανελλήνια αποκλειστικότητα: Το cinemagazine συναντά τον Λαρς Φον Τρίερ. Και του απευθύνει τις δύσκολες ερωτήσεις!

Πίστευα ότι άνθρωποι που έχουν δει τις ταινίες μου, και γνωρίζουν για μένα, ποτέ δεν θα συμφωνούσαν ότι είμαι ναζί.

Στην ταινία σας ακούμε κάποια στιγμή την ατάκα «Γιατί φταίνε πάντα οι άντρες;». Επιχειρούσατε με αυτήν ένα σχόλιο πάνω στο πολυσυζητημένο κίνημα του #MeToo και την τρέχουσα συζήτηση περί καλύτερης μεταχείρισης των γυναικών;

Θα μπορούσε να ήταν, αλλά δυστυχώς το σενάριο γράφτηκε πριν από όλα αυτά. Νομίζω, όμως, ότι είναι αστείο να βλέπεις στην ταινία έναν δολοφόνο να αναρωτιέται για το πώς οι άντρες θεωρούνται μονίμως σε αυτή τη ζωή ότι είναι οι εγκληματίες! 

Μπορεί κανείς να πει με σιγουριά, πάντως, ότι στην ταινία σας οι γυναίκες δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνες. Γι’ αυτό και καταλήγουν τόσο εύκολα θύματα. Είναι οι γυναίκες ανόητες; 

Θα πρέπει να ρωτήσετε τον ψυχοθεραπευτή μου. (γέλια)

Μπορούμε να έχουμε το τηλέφωνό του;

Είναι γυναίκα. Γίνεται πιο δραματικές οι συνεδρίες όταν ο ψυχοθεραπευτής είναι διαφορετικού φύλου. (γέλια) 

Στην ταινία σας φιγουράρουν αποσπάσματα από προηγούμενα φιλμ σας. Επιχειρούσατε με αυτό τον τρόπο μια εκτίμηση της περασμένης σας δουλειάς;

Επειδή οι δημοσιογράφοι έχουν την τάση να υπεραναλύουν πράγματα τα οποία είναι πιο απλά και ξεκάθαρα απ’ ότι φαντάζονται, ήταν αναπόφευκτο να αναζητήσουν κρυμμένες προθέσεις πίσω από την απόφασή μου αυτή. Η αλήθεια για τα αποσπάσματα είναι η εξής: χρειαζόμασταν κάποια στιγμιότυπα από ταινίες του Κιούμπρικ, του Ταρκόφσκι, κλπ, αλλά δεν είχαμε αρκετά χρήματα για να πληρώσουμε τα δικαιώματά τους. Για τον λόγο αυτό καταφύγαμε στην εύκολη λύση, που ήταν να χρησιμοποιήσουμε αποσπάσματα από τις δικές μου ταινίες. Δεν μας κόστισε τίποτα!

Αρκετοί έμειναν με την εντύπωση ότι αυτή η συρροή αποσπασμάτων από ταινίες σας έμοιζε με σύνοψη και ανακεφαλαίωση, λίγο πριν από έναν ενδεχόμενο αποχαιρετισμό.

Ναι, καταλαβαίνω ότι μπορεί να έμοιαζε έτσι. Όμως δεν έχω σκοπό να αποχαιρετήσω ακόμη. Ήδη ετοιμάζομαι για το επόμενο σχέδιό μου, που θα είναι μια σειρά από δεκάλεπτα και ασπρόμαυρα μικρού μήκους φιλμ.

Απογοητεύεστε καμιά φορά από το πώς μερικοί τείνουν να παρερμηνεύουν τις ταινίες σας κι εσάς τον ίδιο;

Όχι.

Το βρίσκετε ενδεχομένως απολαυστικό να διαβάζετε ή να ακούτε τέτοια πράγματα;

Δεν διαβάζω. Αλλά ναι, ίσως το απολαμβάνω. Αυτό που δεν βρήκα απολαυστικό ήταν το να παλεύω με δικηγόρους και με την αστυνομία στη χώρα μου, όπως και με το ενδεχόμενο δίωξής μου στη Γαλλία. Οπότε ναι, αυτό ήταν μια βαριά τιμωρία για μένα. Μια άδικη τιμωρία. Γιατί πίστευα ότι άνθρωποι που έχουν δει τις ταινίες μου, και γνωρίζουν για μένα, ποτέ δεν θα συμφωνούσαν ότι είμαι ναζί.

Υπάρχουν σκηνές στην ταινία σας οι οποίες φαίνεται να προκάλεσαν αναστάτωση σε κάποιους θεατές λόγω του τρόπου με τον οποίο απεικονίζουν τη βία απέναντι σε γυναίκες και μικρά παιδιά. Αντιμετωπίσατε τις σκηνές αυτές ως πρόκληση για το κοινό; 

Όχι, Μπορώ να καταλάβω ότι το «Nymphomaniac» προκάλεσε λόγω του σεξ, όμως έχω δει χειρότερη και πιο αποκρουστική βία σε αμέτρητες άλλες ταινίες και γι΄αυτό δεν θεωρώ τη δική μου απεικόνιση προκλητική. Ίσως να φαίνεται προκλητική και ανυπόφορη στο κοινό που βλέπει τις ταινίες μου, επειδή δεν συνηθίζει να εκτίθεται σε σκηνές σπλάτερ και μάλλον αιφνιδιάστηκε. Δεν επιχείρησα την παραμικρή πρόκληση, ωστόσο.

Πώς αισθανθήκατε με το γεγονός ότι μερίδα θεατών στην επίσημη προβολή σας έφυγε στη μέση της ταινίας;

Δεν το αντιλήφθηκα τη στιγμή που συνέβαινε. Ουσιαστικά είναι δύσκολο να δεις αν φεύγουν γιατί είσαι στα μπροστινά καθίσματα - μπορείς ίσως να ακούσεις την πόρτα της αίθουσας να ανοιγοκλείνει. Όταν έδειξα στις Κάννες το «Στοιχείο του Εγκλήματος», δέκα λεπτά μετά το ξεκίνημά του οι θεατές ξεκίνησαν να φεύγουν, άκουγες ένα υπόκωφο «γκουπ» από καθεμιά θέση που άδειαζε, και όσο περνούσαν τα λεπτά άκουγες συνεχόμενα «γκουπ, γκουπ, γκουπ».

Συγχαίρω όσους έφυγαν, πάντως, από την επίσημη προβολή. Η αντιπάθεια είναι ένα συναίσθημα εξίσου ισχυρό με την αγάπη. Είναι πολύ σημαντικό να μη σε αγαπούν όλοι, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι απέτυχες με την ταινία σου. Η όλη εμπειρία γυρίσματος αυτής της ταινίας στάθηκε για μένα μια οδυνηρή δοκιμασία. Όχι μόνο επειδή χρειαζόταν να αντιμετωπίσω ταυτόχρονα την κατάθλιψή μου, αλλά και γιατί μου ήταν τρομερά δυσάρεστο να βρεθώ στο μυαλό ενός κατά συρροή δολοφόνου και να πρέπει να μείνω εκεί για πολύ καιρό. Μου προξένησε μεγάλο άγχος και στεναχώρια. Αν δεν είχα αποφασίσει να κάνω την ταινία, όμως, δεν ξέρω σε τι ψυχολογική κατάσταση θα βρισκόμουν. Θα είχα μάλλον καταρρεύσει, ήμουν πολύ άρρωστος.

Μιλήσατε για το γεγονός ότι το να κάνετε αυτήν την ταινία ήταν μια ψυχολογικά δύσκολη εμπειρία για εσάς, αλλά το ίδιο αναφέρατε επίσης και για τον «Aντίχριστο». Οπότε αναρωτιέμαι αν ο χρόνος που μεσολάβησε από τον «Αντίχριστο» μέχρι αυτήν την ταινία υπήρξε θεραπευτικός για εσάς.

Πιθανότατα ναι.

Χαίρομαι που το ακούω αυτό.

Ας ελπίσουμε ότι μπορώ να αισθανθώ καλύτερα απ'ότι αισθάνομαι τώρα, αλλά νομίζω πως είμαι σε καλό δρόμο. Ήταν καιρός για μια αλλαγή.

INFO
Η ταινία «Tο Σπίτι που Έχτισε ο Τζακ» θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου από τη Seven Films.