Βίντεο: Πως ο Άιζενσταϊν εξέλιξε το μοντάζ στο «Θωρηκτό Ποτέμκιν»

Το 1925 κυκλοφόρησε με λάμπρότητα μέσα στα όρια του νεόκοπου σοβιετικού έθνους μια φιλόδοξη παραγωγή ενός σκηνοθέτη που μελετούσε αδιάκοπα την επίσης νεόκοπη τέχνη του κινηματογράφου, προσπαθώντας να αναπτύξει μια νέα γλώσσα. Το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» ήταν για αρκετό κόσμο τότε μια κρατική προπαγάνδα, καθώς πατούσε στα γεγονότα της εξέγερσης που έγινε το 1905 από τα μέλη του πληρώματος του ομώνυμου θωρηκτού προς την εξουσία, ως ένα καίριο παράδειγμα λαϊκής αντίστασης. 

Ο Σεργκέι Άιζενσταϊν όμως έκανε κάτι πολύ μεγαλύτερο. Παρουσίασε στην ταινία τη δική του προσέγγιση στο μοντάζ, το διαλεκτικό μοντάζ όπως ονομάστηκε, όπου σύμφωνα με αυτό δυο πλάνα με εντελώς διαφορετική έννοια δημιουργούσαν μια τρίτη, καινούρια έννοια αν παρουσιάζονταν το ένα πίσω από το άλλο. Ο Άιζενσταϊν άνοιγε ουσιαστικά μια μεγάλη καινούρια πόρτα για την κινηματογραφική γλώσσα και οι θεωρίες του χρησιμοποιήθηκαν ως βάση για νέες τεχνικές μοντάζ από τα επόμενα μόλις χρόνια ως και σήμερα - σε όλο τον κόσμο φυσικά και όχι μόνο μέσα στα όρια της χώρας του.

Το παρακάτω βίντεο αναλύει τις καινοτομίες του «Θωρηκτού Ποτέμκιν» ώστε να κατανοήσουμε με τον πιο απλό τρόπο γιατί θεωρείται μια από τις πιο κομβικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.