16:34
8/10

«Είναι σαφώς ανώτερο να σκανδαλίσεις μέσω μιας ιδέας»: Η Αντέλ Ενέλ μιλά στο cinemagazine.gr

Την συναντήσαμε στον απόηχο της παγκόσμιας πρεμιέρας του «Πορτρέτου Μιας Γυναίκας Που Φλέγεται» της Σελίν Σιαμά, το οποίο κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου και το Queer Palm του Φεστιβάλ Καννών, αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια από το σύνολο σχεδόν της παγκόσμιας Κριτικής. Ευδιάθετη και με ένα αινιγματικό χαμόγελο σχηματισμένο στα χείλη της, μας περίμενε στο ειδικά διαμορφωμένο lounge ενός ξενοδοχείου της Κρουαζέτ όπου και δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, ακόμα και σε αυτές που γνωρίζαμε πως λόγω επαγγελματικής θέσης θα ήταν δυσκολότερο να εκφραστεί εκτενώς.

Λόγω του τεράστιου όγκου συνεντεύξεων που είχε να δώσει, η κουβέντα μας ήταν σύντομη αλλά περιεκτική. Κατά την διάρκειά της, μας μίλησε για την πολυετή συνεργασία και σχέση της με την Σελίν Σιαμά, για την μέθοδο που ακολούθησε προσπαθώντας να προσεγγίσει τον χαρακτήρα της Ελοΐζ, για το πώς η ίδια αντιλαμβάνεται την υποκριτική και φυσικά για την δική της ανάγνωση πάνω στη «Ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς.

Πίσω από ότι λέγεται στο φιλμ υπάρχει και μια μικρή μάχη.

Μιλήστε μας λίγο για τα στάδια εξέλιξης του χαρακτήρα της Ελοΐζ και για το πώς τα επεξεργαστήκατε.

Ήθελα ο χαρακτήρας κατά την διάρκεια της ταινίας να εξελίσσεται, να μην έχει μια ενιαία ψυχολογία το εσωτερικό της ταξίδι. Αυτό προσπάθησα να κάνω ως ηθοποιός, να χτίσω εσωτερικά αυτή την πρόοδο. Στην αρχή χρησιμοποιήσαμε τα κοστούμια για να φαίνεται άκαμπτη, απρόσιτη και πολύ ντροπαλή με τις λέξεις. Για μένα αυτή είναι η «ιαπωνική» φάση της ταινίας. Προσπαθώ να παίξω πίσω από την μάσκα. Στο πρόσωπο υπάρχει μια μάσκα και από πίσω της μυστήριο. Μετά από αυτή τη φάση,  αποφάσισα να λιώσω, να σπάσω αυτό το προσωπείο έτσι ώστε να δούμε αυτό που υπάρχει πίσω από την μάσκα αλλά χωρίς να ξέρεις τί ακριβώς είναι αυτό. Και μετά κατά τη διάρκεια του τελευταίου μέρους της ταινίας, το σώμα χαλαρώνει, ενσωμάτωσα χειρονομίες, άφησα να εμφανιστούν περισσότερα συναισθήματα. Με αυτά τα βήματα προσπάθησα να χτίσω τον χαρακτήρα.

Αναρωτιέμαι αν η Ελοΐζ αφήνεται οποιαδήποτε στιγμή στην ελπίδα ενός θαύματος που θα επέτρεπε σε αυτό τον «απαγορευμένο» έρωτα να συνεχίσει να υπάρχει.

Όχι, νομίζω ότι γνωρίζει κάθε στιγμή πως πρόκειται να κρατήσει μόνο για μια εβδομάδα, και ότι δεν πρόκειται να συνεχιστεί, ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό. Το γεγονός ότι γνωρίζουν πως το ειδύλλιο θα τελειώσει δεν είναι το θέμα της ταινίας. Η ταινία προσπαθεί να διερευνήσει την αρχή του έρωτα μεταξύ των δύο γυναικών, αλλά και σε μεγαλύτερη εικόνα την δύναμη μιας γυναικείας αδελφότητας.

Γνωρίζετε προφανώς την κουβέντα περί γυναικείου και ανδρικού βλέμματος στον κινηματογράφο. Ποια είναι η προσωπική σας εμπειρία ως γυναίκα ηθοποιός;

Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στους γυναικείους χαρακτήρες στην ιστορία του σινεμά. Επίσης δείτε ποιος έγραψε την Ιστορία και η απάντηση προκύπτει σχετικά εύκολα. Αυτή η ταινία, έχει αποκλειστικά γυναικείο βλέμμα. Εννοείται πως υπάρχουν απολύτως λογικοί άνδρες σκηνοθέτες αλλά όπως και στην καθημερινότητα ακόμα και αν δεν έχεις σκοπό  να καταπιέσεις, αυτό τελικά μπορεί να συμβεί. Δεν σημαίνει ότι όλοι είναι κακοί. Έχω συνεργαστεί για παράδειγμα με τον Πιερ Σαλβαντορί τον οποίο αγαπώ και δεν ένιωσα καμία καταπίεση στα γυρίσματα.

Ποια είναι γνώμη σας για ταινίες που εξερευνούν την ερωτική ιστορία μεταξύ δύο γυναικών αλλά είναι σκηνοθετημένες από άντρες;

Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Ξέρω ότι πολλά μέλη της LGBTQ κοινότητας δεν συμφωνούν καθόλου αλλά εγώ δεν έχω καταλήξει ακόμα. Σκέφτεσαι την «Ζωή της Αντέλ» για παράδειγμα, η οποία είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία αλλά δεν είναι μια ιστορία για έναν έρωτα αλλά για το πώς μπορείς να γίνεις ένας καλλιτέχνης και νομίζω ότι αυτό που λέει η ταινία είναι ότι δεν μπορείς να γίνεις καλλιτέχνης αν γεννηθείς πλούσιος (γελάει). Αυτό πιστεύω. Και αυτό το πιστεύω επειδή αν έχεις γεννηθεί πλούσιος συνηθίζεις να μεταφράζεις τα πάντα στην γλώσσα σου ενώ αν έχεις γεννηθεί φτωχός πρέπει να καταλάβεις την γλώσσα κάποιου άλλου και να αντιληφθείς την διαφορετικότητα. Επομένως θεωρώ ότι η ταινία μιλάει για αυτό το θέμα και όχι για δύο λεσβίες.

Πρέπει να υπάρχει ανεξαρτησία μεταξύ πληροφορίας και συναισθήματος. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα στην υποκριτική. 

Παρόλα αυτά υπάρχει και μια εκτενής ερωτική σκηνή στην «Ζωή της Αντέλ».

Ναι, φυσικά. Δεν μπορώ στ’ αλήθεια να μιλήσω για αυτό. Σε προσωπικό επίπεδο με ενδιαφέρουν περισσότερο οι ιδέες παρά η σάρκα. Πιστεύω ότι είναι σαφώς ανώτερο να σκανδαλίσεις μέσω μιας ιδέας, στην τελική έχει περισσότερη πλάκα.

Γυρίσατε με χρονολογική σειρά την ταινία;

Όχι στ’ αλήθεια, γιατί μετά από ένα στάδιο έπρεπε να γυρίσουμε κάποια πράγματα με διαφορετική σειρά. Βέβαια, εγώ είχα εκτυπωμένες όλες τις σκηνές με την περίληψή τους όπου και σημείωνα την σειρά τους για να ακολουθώ και την εξέλιξη του χαρακτήρα μου. Στην αρχή της μέρας έβλεπα από που θα ξεκινούσαμε. Μετά όταν έφτανε η ώρα της σκηνής το πιο σημαντικό ήταν ότι παίζαμε με τη Νοεμί. Γιατί, αν και παίρνω την δουλειά μου πολύ στα σοβαρά και την αγαπώ, πάντα σκέφτομαι ότι η υποκριτική είναι ένα αστείο. Πάντα σκεφτόμουν πώς μπορούσα να κάνω κάτι που θα την εκπλήξει, και όταν το έκανα αυτή απαντούσε κάτι. Πίσω από ότι λέγεται στο φιλμ υπάρχει και μια μικρή μάχη.

Μεταξύ ηθοποιών που πρωταγωνιστούν σε μια ερωτική ιστορία υπάρχει καλή και κακή χημεία. Σε αυτή την ταινία παρακολουθούμε μια εξαιρετική χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστριών. Με ποιόν τρόπο χτίζεται αυτού του είδους η εμπιστοσύνη;

Δεν θα έλεγα ότι με ενδιαφέρει να χτίζω φιλίες έτσι ώστε να υπάρχει χημεία στην οθόνη. Είναι ψεύτικο. Δεν μπορείς να χτίσεις μια φιλία έτσι ξαφνικά. Πραγματικά σέβομαι τη Νοεμί και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που την είδα. Την σέβομαι για αυτό που είναι, δεν υποκρίνομαι ότι την καταλαβαίνω απόλυτα, είναι ΟΚ να είμαστε διαφορετικές. Το πεδίο μας είναι η υποκριτική, γνωριστήκαμε χτίζοντας σκηνές μαζί. Προφανώς προέκυψε και μια σχέση έξω από τα γυρίσματα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της σχέσης μας υπήρξε μέσα στα γυρίσματα. Πάντα προετοιμάζομαι για τον ρόλο μου ανάλογα με τις απαιτήσεις του: σωματικές, ψυχολογικές ή και τα δύο. Αλλά αν θες να μιλήσεις για μια σχέση χρησιμοποιώντας συναίσθημα, δεν είναι ότι το κουβαλάς σε μια μικρή τσάντα και ότι το βγάζεις όταν το χρειάζεσαι. Για μένα, όλα το συναίσθημα της ταινίας προέρχεται από το γύρισμα, από αυτά που συμβαίνουν σε παρόντα χρόνο στο σετ.

Αντέλ Ενέλ, Σελίν Σιαμά, Νοεμί Μερλάν φωτογραφίζονται μαζί με το Queer Palm 

Το «Water Lilies» γυρίστηκε πριν 12 χρόνια και αποτέλεσε την πρώτη σας συνεργασία με την Σελίν Σιαμά. Πώς θα περιγράφατε την εξέλιξη της επαγγελματικής σας σχέσης από τότε μέχρι σήμερα;

Ήμασταν βρέφη τότε. Πολύ σοβαρές και πολύ... δεν ξέρω! Η σχέση μας συνεχώς γίνεται και πιο ευρεία. Δεν σταματήσαμε ποτέ να συζητάμε, την γνωρίζω πολύ καλά. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη δημιουργός και στις ταινίες της κρατά μια φοβερή ισορροπία μεταξύ σωματικότητας και πνευματικότητας.

Κάνατε πολλές πρόβες πριν τα γυρίσματα;

Όχι δεν κάναμε πολλές πρόβες, έμαθα απλά τις ατάκες μου. Θα σας φανεί αφελές αλλά μπορείς να μάθεις τα λόγια σου με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Αν πάρεις το χρόνο σου, το σώμα, το μυαλό και η μνήμες είναι σαν χωράφι. Αν τα μάθεις τρεις, τέσσερις μήνες πριν αλλάζει η ποιότητα και η σχέση σου με την γλώσσα. Προσπάθησα να τα μάθω με αυτόν τον τρόπο ώστε να νιώθω το κείμενο πιο οργανικό να μπορώ να κάνω μαζί του ότι επιθυμώ. Πρέπει να υπάρχει ανεξαρτησία μεταξύ πληροφορίας και συναισθήματος. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα στην υποκριτική. 

Γιατί σελίδα 28; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο από πίσω;

Σελίδα 28, ένα μυστήριο που δεν θα λυθεί ποτέ. Ξέρω ότι σημαίνει κάτι, αλλά...

Η Αντέλ Ενέλ ποζάρει στο cinemagazine.gr με το ψεύτικο τατουάζ της αινιγματικής «Σελίδας 28»

INFO
Το «Πορτρέτο Μιας Γυναίκας Που Φλέγεται» προβλήθηκε σε πανελλήνια πρώτη προβολή στο 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και κυκλοφορεί στις αίθουσες στις 10 Οκτωβρίου από την Spentzos Films.