12:32
13/6

Μεγαλώνοντας: 11 ταινίες με θέμα την σχολική ενηλικίωση που πρέπει να δεις

«Η Κουκλίτσα με τα Ροζ» (Pretty in Pink, 1986) του Χάουαρντ Ντόιτς

Η μοναδική προσθήκη του «παράγοντα Τζον Χιουζ» στη λίστα αυτή, ίσως δεν είναι η τυπικά καλύτερη («Breakfast Club»;), είναι όμως τόσο τρυφερή, τόσο χαρακτηριστική στους δεύτερους ρόλους της (Τζον «try a little tenderness» Κράιερ, Τζέιμς Σπέιντερ, Χάρι Ντι Στάντον) και τόσο ακαταμάχητη στην πρωταγωνίστριά του, Μόλι Ρίνγκγουoλντ, που τελικά δεν έκανε ποτέ καριέρα, που θα ήταν αμάρτημα της γενιάς του να παραλειφθεί.

«Νεανικά Μπερδέματα» (Dazed and Confused, 1993) του Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ

Αμέσως πριν ο Λινκλέιτερ αποφασίσει μας ξελογιάσει με τα «Πριν» του και μ' εκείνο το θαυμάσιο το «Boyhood» που δεν θα είναι στη λίστα, αλλά χρονικό ενηλικίωσης θα είναι πάντα, οριστικό, έκανε τούτο εδώ  τον επίσης οριστικό (για τα '90ς) ύμνο αλλοτινών εποχών μεγαλώματος. Τρέλλα, χωρίς δομή φυσικά αλλά με στιβαρότητα, χωρίς σοβαροφάνεια αλλά με βλοσυρή προσήλωση στα good times της εφηβείας, τα «Νεανικά Μπερδέματα» έχουν καστ κλάσεως και σάουντρακ να ζεις μαζί του.

«Καλώς Ήρθατε στο Κουκλόσπιτο» (Welcome to the Dollhouse, 1995) του Τοντ Σόλονζ

Το 1995 έχει τόσες μεγάλες ταινίες που έργα όπως αυτό να τα βάζει και στην τσέπη και να τα ξεχνά. Άδικο όμως καθώς η μαύρη αυτή κωμωδία, που πήρε και το βραβείο της Επιτροπής στο Σάντανς,  είναι και αστεία αλλά και διάνα στην περιγραφή της περιρρέουσας, δύσκολη να την πιστέψεις αλλά, τώρα πια ξέρουμε, εγκληματικά αληθινής, σκληρότητας του σχολικού περιβάλλοντος. Ανθρωπολογικής-κοινωνιολογικής ακρίβειας και πεσιμιστικά κωμικής (μεγάλης) εμβέλειας έργο, ενός σταθερά ενδιαφέροντος σκηνοθέτη.