Ένας σερ της υποκριτικής! Οι καλύτερες ερμηνείες του Μάικλ Κέιν - αφιερωματα , photo gallery || cinemagazine.gr
ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΔΩ: ΑΡΧΙΚΗ / ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ / PHOTO GALLERY
8:12
14/3

Ένας σερ της υποκριτικής! Οι καλύτερες ερμηνείες του Μάικλ Κέιν

Ένας σερ της υποκριτικής! Οι καλύτερες ερμηνείες του Μάικλ Κέιν

Ο Μάικλ Κείν συμπληρώνει σήμερα τα 91 του χρόνια, και το cinemagazine.gr επιλέγει τις καλύτερες στιγμές μιας σπουδαίας καριέρας. 

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

 

Μία μεγάλη αφίσα στο Οντεόν της Λέστερ Σκουέαρ που διαφήμιζε την «Ανταρσία του Κέιν», το πολεμικό φιλμ με τους Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Χοσέ Φερέρ, ήταν αυτή που μας χάρισε το ονοματεπώνυμο Μάικλ Κέιν. Ο Μόρις Τζόζεφ Μίκλγουαϊτ ξεκίνησε την θεατρική του καριέρα ως Μάικλ Σκοτ, όταν όμως ο ατζέντης του τον ενημέρωσε πως υπάρχει γνωστότερος ηθοποιός με αυτό το όνομα και πρέπει να το αλλάξει ανάμεσα, έριξε μια ματιά γύρω από τον τηλεφωνικό θάλαμο που βρισκόταν και το πρώτο πράγμα που είδε ήταν η αφίσα. 

Γεννημένος σαν σήμερα, στις 14 Μαρτίου του 1933, ο Κέιν έγινε ένας από τους πιο άμεσα αναγνωρίσιμους ηθοποιούς σε Αγγλία και ΗΠΑ, έπαιξε (ως τώρα) σε 160 περίπου φιλμ και δεκάδες θεατρικά μέσα στη δεκαετία του '50 όταν και ξεκίνησε την καριέρα του. Ήταν υποψήφιος 6 φορές για Όσκαρ, κερδίζοντας 2, για δεύτερους ρόλους στα «Η Χάνα και οι Αδερφές της» (1986) και «Θέα στον Ωκεανό» (1999), έχει προταθεί για EMMY, έχει πάρει φυσικά BAFTA (για το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα») αλλά και το τιμητικό fellowship της Αγγλικής Ακαδημίας, ενώ η βασίλισσα Ελισάβετ του έδωσε τον τίτλο του Sir το 2000.

Για να συμβούν όλα αυτά χρειαζόταν ένα φιλμ που θα του έδινε την απαραίτητη ώθηση. Αυτό ήταν το «Zulu» (1964) του Σάι Έντφιλντ, για το οποίο ο Κέιν είχε ενδιαφερθεί αρχικά για τον ρόλο που δόθηκε τελικά στον Τζέιμς Μπουθ. Αυτός αφορούσε έναν έναν στρατιώτη από την εργατική τάξη, με cockney προφορά, όμως ο Έντφιλντ αντιπρότεινε στον Κέιν τον ρόλο αξιωματικού, προερχόμενου από ανώτερη τάξη θεωρώντας πως το παρουσιαστικό του ταίριαζε καλύτερα σε κάτι τέτοιο. Αυτό τελικά έγινε, η ταινία τα πήγε περίφημα και οι δουλειές άρχισαν να δίνονται στον Κέιν με μεγαλύτερη ευκολία. Έπαιξε τον κατάσκοπο Χάρι Πάλμερ στο έξοχο «The Ipcress File» (1965) αλλά και άλλες τέσσερις φορές αργότερα, τον γυναικά «Alfie» (1966), πήγε στις ΗΠΑ για να παίξει με την Σίρλεϊ ΜακΛέιν στο «Gambit».

Αναγνωρισμένος πλέον, μπήκε στη δεκαετία του '70 με ταινίες που έγιναν κλασικές, όπως το «Ληστεία αλά Ιταλικά» και το «Get Carter», με την ατάκα «she was only fifteen» που ξανάκαναν διάσημη οι Κούγκαν και Μπράιντον πριν λίγα χρόνια στο «The Trip». Συνέχισε με το εντυπωσιακό «Sleuth», όπως και το ριμέικ του μετά από 35 χρόνια, και στον «Άνθρωπο που θα Γινόταν Βασιλιάς»πλάι στον Σον Κόνερι. Το έργο αυτό, το 1975, ήταν το τέλος μιας εποχής όπου ο Κέιν έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά μόνο σε επιτυχίες, με τους ρόλους του να μοιράζονται για πολλά χρόνια ανάμεσα σε δεκάδες «δεύτερες» ταινίες με κάποια αξιόλογα διαλείμματα. Είχε γίνει ο άνθρωπος που μπορούσε να παίξει σε ταινία του Γούντι Άλεν και να παίρνει και Όσκαρ για το ρόλο του («Η Χάνα και οι Αδερφές της») και παράλληλα να βρίσκεται στο καστ του «Τα Σαγόνια του Καρχαρία: Η Επιστροφή» για το οποίο παραδέχτηκε ότι δεν είδε ποτέ. 

Στην νεότερη εποχή και μετά από ένα δεύτερο Όσκαρ για το «Θέα στον Ωκεανό» (1999) του Λάσε Χάλστρομ, η πιο ευτυχής συνεργασία του Κέιν με σκηνοθέτη ήταν με τον Κρίστοφερ Νόλαν. Ο Κέιν έπαιξε τον Άλφρεντ, τον μπάτλερ και προστάτη του Μπρους Γουέιν στην τριλογία του Μπάτμαν, ενώ συμμετείχε σε πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους και στα «Prestige», «Inception», «Interstellar», «Δουνκέρκη», «Tenet». Αντίστοιχους ρόλους με αξιομνημόνευτες σκηνές είχε στο «Children of Men» του Αλφόνσο Κουαρόν και στο «Kingsman» του Μάθιου Βον, ενώ οι πιο πρόσφατες ταινίες στις οποίες ξεχώρισε ηταν τα «Εντιμότατοι Κλέφτες» και «Best Sellers».