Ο Κόσμος σου Ανήκει

Μπορεί να έχουν περάσει 24 χρόνια από την κινηματογραφική επέλαση του «Pulp Fiction» και είκοσι από την κυκλοφορία του «Δυο Καπνισμένες Κάννες», φαίνεται ωστόσο ότι η επιρροή του Κουέντιν Ταραντίνο και του Γκάι Ρίτσι στο mainstream σινεμά καλά κρατεί. Μας το αποδεικνύει με τη δεύτερη μεγάλου μήκους δημιουργία του ο Ρομέν Γαβράς που, όσο κι αν δεν θα ήθελε ίσως να παραδεχτεί, πραγματοποιεί ένα φιλμικό riff στο έργο και την τεχνοτροπία δυο σκηνοθετών τους οποίους ξεκάθαρα θαυμάζει, έρχεται παρ' όλα αυτά να τιμήσει με καθυστέρηση πολλών ετών και ενώ το έχουν επιχειρήσει αμέτρητοι άλλοι πριν από αυτόν. 

Γκανγκστερική κωμωδία, η οποία μπορεί να δείχνει ότι μιλάει τη γλώσσα των πολυπολιτισμικών δρόμων και συνοικιών του μοντέρνου κόσμου, όμως στην ουσία προσφέρει λαϊκή φαρσική διασκέδαση χωρίς κάποια ταυτότητα ή ιδιαίτερες αξιώσεις, το «Ο Κόσμος σου Ανήκει» («Le Μonde est à Τoi») δανείζεται τον τίτλο του από μια αλησμόνητη λεπτομέρεια του κλασικού «Σημαδεμένου» που γύρισε ο Χάουαρντ Χοκς και χρησιμοποίησε δεκαετίες αργότερα ο Μπράιαν Ντε Πάλμα, στο δικό του ριμέικ.

Γκανγκστερική κωμωδία που μπορεί να δείχνει ότι μιλάει τη γλώσσα των πολυπολιτισμικών δρόμων και συνοικιών του μοντέρνου κόσμου, όμως στην ουσία προσφέρει λαϊκή φαρσική διασκέδαση χωρίς κάποια ταυτότητα. 

Στη συνέχεια μας διηγείται, με έμφαση στην υπερβολή και τους εξεζητημένους χαρακτήρες και καταστάσεις, την περίπτωση ενός άχρωμου και απρόθυμου μικροκακοποιού ο οποίος αποφασίζει να κάνει μια τελευταία κομπίνα, παρέα με ένα ολιγάριθμο και εντελώς αναξιόπιστο δίκτυο δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για μια νόμιμη επιχείρηση την οποία ετοιμάζει. Στην πορεία όμως, διαπιστώνει πως οτιδήποτε είναι να πάει στραβά θα πάει, δίνοντας πάσα στον σκηνοθέτη να εξαπολύσει στην οθόνη ένα θορυβώδες χάος το οποίο στη συνέχεια θα βάλει σε τάξη, με αρχιτεκτονική  ακρίβεια και δίχως την παραμικρή υποψία αληθοφάνειας.   

Καλώς ή κακώς, η πρότερη θητεία του Γαβρά στο βίντεο κλιπ και τη διαφήμιση προσδιορίζει στιλιστικά και σφραγίζει τον φιλμικό κόσμο του «Ο Κόσμος σου Ανήκει»: φανταχτερά χρώματα, γρήγορα μοντάζ, αισθητική της επιφάνειας και του κιτς (με αδύναμο άλλοθι την ειρωνεία), δυνατές μουσικές, εφετζίδικη κινηματογράφηση, προσχηματική ίντριγκα και μια πληθώρα εκκεντρικών ηρώων, με αποκορύφωμα τη δεσποτική και εκτός ελέγχου μητέρα που ερμηνεύει διασκεδαστικά η (σχεδόν μαρμαρωμένη από τις πλαστικές επεμβάσεις στο πρόσωπο) Ιζαμπέλ Ατζανί, αποτελούν τα εύφλεκτα συστατικά ενός κινηματογραφικού πυροτεχνήματος. Όπως κάθε κινηματογραφικό βεγγαλικό, βέβαια, έτσι και το βαρελότο του Γαβρά είναι προορισμένο να εκραγεί ηχηρά, αστραπιαία, και χωρίς να αφήσει πίσω του ίχνη.