Μάργκο Κίντερ (1948-2018): Η γυναίκα που κοίταξε στα μάτια τον Superman - cinemagazine.gr
16:56
15/5

Μάργκο Κίντερ (1948-2018): Η γυναίκα που κοίταξε στα μάτια τον Superman

Πολλά συλλυπητήρια μηνύματα και συγκίνηση προκάλεσε ο θάνατος της ηθοποιού Μάργκο Κίντερ, λίγο πριν κλείσει τα 70 της χρόνια, που μας θύμισε γιατί η δική της Λόις Λέιν θα παραμείνει αξεπέραστη. 

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

Για μια ηθοποιό που την τελευταία 20ετία είχε σποραδικές εμφανίσεις στην οθόνη, χωρίς να είναι πολύ μεγάλη, η αντίδραση μεγάλου αριθμού ηθοποιών, σκηνοθετών, κριτικών και κοινού ήταν πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη. Βλέπετε η Μάργκο Κίντερ δεν έπαιξε απλά σε μια μεγάλη εμπορική επιτυχία, ήταν για χρόνια η Λόις Λέιν, μια εικόνα αξέχαστη σε χρόνια που οι ταινίες με υπερήρωες μπορούσαν να μετρηθούν στα δάχτυλα. 

Για μια δεκαετία περίπου, οι μορφές του Superman και της Λέιν έπαιζαν σχεδόν χωρίς αντίπαλο, μετά το πρώτο φιλμ του 1978 που αποτέλεσε τη πρώτη πραγματική υπερπαραγωγή για το είδος, βγάζοντάς το από τα στενά όρια της τηλεόρασης αλλά και τις πιο φτωχικές προσπάθειες του παρελθόντος. Η Κίντερ έμοιαζε με ιδανική επιλογή για να στηρίξει το ρόλο της Λέιν, που στα τέλη των 70s πλέον έπρεπε να διακατέχεται από έναν εμφανή δυναμισμό και να μην είναι απλά το συμπλήρωμα της ταινίας, μια αφελής κοπελίτσα που περίμενε τον ήρωα ως μια μοντέρνα πριγκήπισσα. 

Λέει πολλά επίσης για το Χόλιγουντ της εποχής εκείνης, πως για ταινία που θα έστελνε στο σινεμά σύσσωμη την αμερικανική οικογένεια επιλέχθηκε μια ηθοποιός που τα προηγούμενα χρόνια είχε γοητεύσει σε ταινίες τρόμου που άσχετα αν έχουν μεγάλη αξία σήμερα, θα μπορούσαν να την είχαν στιγματίσει. Μετά το «Sisters» λοιπόν του Μπράιαν ντε Πάλμα και το «Black Christmas» του Bob Clark, η Κίντερ έγινε η αγωνίστρια δημοσιογράφος και μανιώδης καπνίστρια που πετά πάνω από τη Ν. Υόρκη παρέα με τον Superman σε μια αξέχαστη σκηνή για όσους είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν την ταινία τότε. 

Γεννήθηκε στον Βόρειο Καναδά, κόρη μιας οικογένειας που μετακόμιζε συνεχώς λόγω δουλειάς, βρήκε στην υποκριτική το καταφύγιο που έψαχνε για να νικήσει όσους δαίμονες την ταλαιπώρησαν από μικρή ηλικία. Έζησε από κοντά την έκρηξη της νέας γενιάς του Χόλιγουντ στις αρχές της δεκαετίας του 70, είχε σχέση με τον Ντε Πάλμα όσο γύριζαν το «Sisters», ενώ πριν τον μεγάλο της ρόλο, έπαιξε πλάι στους Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Σούζαν Σαράντον στο «The Great Waldo Pepper» και μαζί με τον Πίτερ Φόντα στο «92 in the Shade» του τότε συντρόφου της, Τόμας ΜακΓκουέιν. 

Με τις 2 ταινίες του Superman να γυρίζονται σχεδόν μαζί, η ίδια αποτέλεσε ένα ιδανικό δίδυμο με τον Κρίστοφερ Ριβ. Λίγο πριν το τέλος των γυρισμάτων του δεύτερου φιλμ εξαπέλυσε επίθεαση στους παραγωγούς της ταινίας που απέλυσαν τον Ρίτσαρντ Ντόνερ, ενώ για το λόγο αυτό έπαιξε ελάχιστα στο τρίτο «Superman» του 1983. Μετά το γύρισμα των 2 πρώτων ταινιών, ξαναγύρισε για λίγο στο χώρο του horror, πρωταγωνιστώντας στο περίφημο «Amityville Horror», μια δυσάρεστη εμπειρία για την ίδια όπως αποκάλυψε αργότερα, ενώ έπαιξε τον αντίστοιχο ρόλο της Ζαν Μορό στο «Willie & Phil», το χαλαρό ριμέικ δηλαδή του «Ζυλ & Ζιμ» που έκανε ο Πολ Μαζούρσκι. 

Με τα χρόνια είχε όλο και πιο αραιές παρουσίες στη μεγάλη οθόνη, ενώ το 1996 έγινε πρωταγωνίστρια ενός άσχημου επεισοδίου, όταν βρέθηκε στον κήπο αγνώστων, ούσα πεπεισμένη πως ο ΜακΓκουέιν είχε βάλει τη CIA να την σκοτώσει. Με τα χρόνια πολέμησε άγχη και εφιάλτες, εμφανίστηκε σε πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές όπως το «Smallville», το «L Word» και το «Brothers and Sisters», ενώ ανέπτυξε ακτιβιστική δράση, συμμετέχοντας σε πορείες κατά της εισβολής στο Ιράκ. Πέθανε λίγους μήνες πριν κλείσει τα 70 της χρόνια.

Ο Μαρκ ΜακΚλούρ, που έπαιξε το ρόλο του Τζίμι Όλσεν στα «Superman», μίλησε για το θάνατό της:

«Ήταν μια από τις πιο δυναμικές γυναίκες που γνώρισα ποτέ. Ήταν εντελώς διαφορετική από τον Ριβ. Αυτός ήταν ηθοποιός με καλή εκπαίδευση και αυτή έμοιζε με κορίτσι της φάρμας. Οι 2 τους ήταν σαν η πόλη να συναντά την επαρχία. Αλλά ήταν τόσο δυναμική, με προστάτευσε πολύ στα γυρίσματα, ήμουν αρκετά μικρός τότε. Υποστήριξε πολύ και τον Ρίτσαρντ Ντόνερ, όταν απολύθηκε λίγο πριν τελειώσει το Superman 2. Παίζει ελάχιστα στο τρίτο φιλμ, γιατί ήταν ακόμη εκνευρισμένη με αυτό που έκαναν στον Ρίτσαρντ. Φρόντιζε να είμαστε σαν οικογένεια στο γύρισμα, και όσοι ζούσαμε ως τώρα, παραμέναμε φίλοι. Δε συμβαίνει συχνά αυτό.»

Επίσης, μια μικρή δήλωση, μαζί με την ευγνωμοσύνη για την υποστήριξη που του παρείχε τότε, έκανε και ο Ρίτσαρντ Ντόνερ, σκηνοθέτης του πρώτου «Superman»

«Ο θάνατος της Μάργκο είναι μια οδυνηρή απώλεια. Υπήρξε μόνο μια αληθινή Λόις Λέιν, η Μάργκο Κίντερ. Πολύ δημιουργική και αστεία, επηρέασε όποιον γνώρισε και δούλεψε μαζί του - μια πολυχρησιμοποιημένη φράση που στην περίπτωσή της όμως ισχύει πραγματικά. Είχε προσωπικά προβλήματα, που κατάφερε όμως να ξεπεράσει. Είναι δύσκολο να βρω άλλες λέξεις, θα μας λείψεις πολύ αγαπητή μου Μάργκο.»

Για το τέλος, μια βόλτα ψηλά στον ουρανό.