«Ο κύκλος έκλεισε»: Ο Ίθαν Χοκ δε βλέπει συνέχεια μετά το «Πριν τα Μεσάνυχτα»

Ο Ίθαν Χοκ βρίσκεται αυτές τις μέρες στο Τέξας, όπου παρουσιάζει την ταινία «Blaze» την οποία σκηνοθέτησε, και στα πλαίσια της παρουσίας του εκεί οργανώθηκε μια συζήτηση με το κοινό όπου μίλησε για το σύνολο της καριέρας του, αλλά κυρίως για τη σχέση του με την indie κοινότητα χάρη στη μακροχρόνια συνεργασία του με τον Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ και φυσικά την συμμετοχή του στην τριλογία «Before...» και στο «Boyhood». Ο Χοκ μίλησε αρχικά για την εμπειρία της πρώτης ταινίας, το «Πριν το Ξημέρωμα» και πως δεν περίμενε ποτέ ότι ένας χαρακτήρας που έπαιξε στα 20κάτι του θα αποτελούσε μέρος κάτι μεγαλύτερου.

«Ο Ρίτσαρντ διάλεξε τότε 2 ηθοποιούς που δεν είχα ως τότε γράψει ή σκηνοθετήσει κάτι δικό τους και στην πορεία κάναμε κι εγώ και η Ζιλί δικές μας ταινίες. Δε ξέρω ακόμη αν είδε κάτι σε εμάς ή αν η εμπειρία της ταινίας μας άλλαξε τελικά και μας οδήγησε σε δικές μας δημιουργίες. Όταν κάναμε την πρώτη ταινία, δε μιλήσαμε ποτέ για σειρά ταινιών. Περάσαμε καλά, γελάσαμε, ίσως είχαμε μια σκέψη για μια δεύτερη ταινία σύντομα. Όμως η ταινία ήταν αποτυχία. Άρεσε σε κάποιους κριτικούς αλλά δεν πήγε καλά στο box office, οπότε η ιδέα ενός σίκουελ έμοιαζε κάπως αλαζονική. Σήμερα που το σκέφτομαι, από όλες τις ταινίες που γέννησαν τριλογία, αυτή έχει κόψει τα λιγότερα εισιτήρια. Θυμάμαι έναν καλό μου φίλο να μου λέει λίγο πριν το σίκουελ πως πιστεύουμε πραγματικά στους εαυτούς μας.».

Η ιστόρια έφερε τα «Πριν το Ηλιοβασίλεμα» και «Πριν τα Μεσάνυχτα» και φυσικά δεν έλειψαν οι ερωτήσεις για μια πιθανή συνέχεια. «Νομίζω πως το "Πριν τα Μεσάνυχτα" σου δίνει την αίσθηση ολοκλήρωσης ενός κύκλου. Αν θυμάστε, το πρώτο φιλμ ξεκινά με την εικόνα ενός ζευγαριού στα 40 τους, που μαλώνουν μέσα στο τρένο και εγώ με τη Ζιλί τους ακούμε και γελάμε. Στην τρίτη ταινία, εμείς ήμασταν αυτό το ζευγάρι. Η γνώμη μου είναι πως τέλειωσε. Αν θέλαμε να ξαναπιάσουμε τον Τζέσι και τη Σελίν, θα έπρεπε να γίνει με άλλον τρόπο, δε ξέρω ακόμη ποιον, σίγουρα όμως όχι με τη λογική των ταινιών "Πριν...". Για μένα είναι ολοκληρωμένες αυτές.»

Τέλος, ο Χοκ μίλησε και για την 12χρονη συνεργασία του με τον Λινκλέιτερ στο «Boyhood», λέγοντας πως ούτε ο ίδιος ούτε ο Λινκλέιτερ θα ξαναπροσπαθούσαν ποτέ αυτή την «άσκηση στην υπομονή» όπως χαρακτήρισε την ταινία. Γι' αυτό που κατάφεραν, ο Χοκ δε μπορεί ακόμη να χωνέψει την απήχηση που είχε το φιλμ στο ευρύ κοινό. «Ηξερα πως ήταν καλή ιδέα και λόγω του Ρίτσαρντ ήμουν σίγουρος και για την ποιότητα του αποτελέσματος, όμως μέσα στα χρόνια που το γυρίζαμε το σκεφτόμουν πάντα ως κάτι που θα έπαιζε στο MoMA ή σε κάτι αντίστοιχο και όχι σε ευρεία διανομή, κερδίζοντας μάλιστα υποψηφιότητες για Όσκαρ.»