«Ένα ζωτικό κομμάτι της κοινωνικής μας ζωής»: Ο Κρίστοφερ Νόλαν ζητά την άμεση στήριξη των σινεμά - cinemagazine.gr
12:03
23/3

«Ένα ζωτικό κομμάτι της κοινωνικής μας ζωής»: Ο Κρίστοφερ Νόλαν ζητά την άμεση στήριξη των σινεμά

Με ένα συγκινητικό κείμενο στην Washington Post, ο βρετανός σκηνοθέτης ζητά τη στήριξη πρώτα της πολιτείας και αργότερα όλων μας, προς τους αφανείς ήρωες της κινηματογραφικής βιομηχανίας που ζει μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας της

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

Ένας αμερικανός κριτικός κινηματογράφου αστειεύονταν πριν λίγες μέρες στο Twitter ότι αν το «Tenet» κυκλοφορήσει απευθείας σε streaming πλατφόρμες,ο Νόλαν θα πάρει παραμάσχαλα προτζέκτορα και μπομπίνες και θα πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι για να το προβάλλει σε φιλμ. Γνωστή η αγάπη του σκηνοθετη άλλωστε για την κινηματογραφική αίθουσα και το φιλμ και η αλήθεια είναι πως ευτυχώς αυτός και πολλοί συνάδελφοί του επιμένουν σε αυτές τις σταθερές αλλιώς τα στούντιο πιθανά να είχαν περάσει σύντομα στο επόμενο βήμα. 

Είναι νωρίς ακόμη να υπολογιστεί η ζημιά που έχουν υποστεί συγκεκριμένα οι κινηματογραφικές αίθουσες και γενικότερα η βιομηχανία που εδώ και χρόνια βασίστηκε σε ένα τρελό ράλι, όπου σχεδόν κάθε εβδομάδα ένα πανάκριβο φιλμ περιμένει να βγάλει τα έξοδά του από τις εισπράξεις ενός τριημέρου. Δεν υπάρχουν όμως μόνο οι μεγάλες πόλεις και τα blockbusters, οι αίθουσες παραμένουν ως σήμερα ένα σημείο συνάντησης τοπικών κοινοτήτων και μια απο τις όλο και λιγότερες εστίες συλλογικής εμπειρίας. Γι' αυτό κυρίως έγραψε ο Νόλαν, σε άρθρο με τίτλο «η κινηματογραφική αίθουσα είναι ένα ζωτικό κομμάτι της αμερικανικής κοινωνικής ζωής, γι΄αυτο χρειάζεται τη βοήθειά σας».

«Οι Κινηματογράφοι B&B στο Μιζούρι δεν είναι απλώς μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά προϊόν οικογενειακής παράδοσης.Το πρώτο Β αναφέρεται στα Bills Theaters, που ιδρύθηκαν το 1924 και το δεύτερο εκπροσωπεί το Bagby Travelling Picture Show, που ίδρυσε ένας από τους πρώτους ταμείες των Bills Theaters. Για γενιές, οι δυο αυτές οικογένειες έβαλαν συντρόφους και φίλους στα σινεμά και τα drive-ins τους και, τελικά, συγχωνεύτηκαν το 1980. Για έναν αιώνα, τα B&B φέρνουν ταινίες στο κοινό των μεσοδυτικών πολιτειών και δεν απέλυσαν ποτέ κανέναν υπάλληλο. Αυτή τη βδομάδα τα B&B έκλεισαν 418 σινεμά στη Φλόριντα, την Αϊοβα, το Κάνσας, το Μιζούρι, το Μισισίπι, την Οκλαχόμα, το Τέξας και χρειάστηκε να απολύσουν 2.000 εργαζόμενους» ξεκινα στο κείμενό του ο Νόλαν,προσπαθώντας να εξηγήσει την αλυσιδωτή αντίδραση που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο χώρο. 

«Όταν ο κόσμος σκέφτεται για ταινίες, το μυαλό πηγαίνει στους σταρ, στα στούντιο και τη δόξα. Αλλά η κινηματογραφική βιομηχανία είναι κι άλλα πράγματα: οι ταμίες, οι μηχανικοί προβολής, αυτοί που κόβουν τα εισιτήρια, αυτοί που κλείνουν ταινίες, αυτοί που πωλούν τις διαφημίσεις, αυτοί που καθαρίζουν τις τουαλέτες. Κανονικοί άνθρωποι, που πληρώνονται με την ώρα παρά με μισθό, εξυπηρετώντας το πιο προσιτό και δημοκρατικό μέρος συνάντησης της κοινωνίας μας.

Το εξαιρετικό δίκτυο αιθουσών στη χώρα μας είναι όλο αυτό που περιέγραψα και όσο το Κογκρέσο προεοιμάζεται για να δώσει βοήθεια σε επιχειρήσεις που έχουν πληγεί ελπίζω πως θα δει ότι αυτή την κοινότητα όπως ακριβώς είναι: ένα ζωτικό κομμάτι κοινωνικής ζωής, που παρέχει εργασία σε πολλούς και ψυχαγωγία σε όλους. Ως κινηματογραφιστής, η δουλειά μου δε θα είναι ποτέ πλήρης χωρίς αυτούς τους ανθρώπους και το κοινό που εξυπηρετούν.»

«Το κομμάτι της βιομηχανίας που έχει πληγεί περισσότερο αφορά τους εργαζομένους σε επιχειρήσεις όπως η κινηματογραφική αίθουσα, η γοητεία της οποίας βασίζεται στο μεγαλύτερο ένστικτο των ανθρώπων, αυτό που τώρα στράφηκε εναντίον μας και κάνει την κατάσταση τόσο σκληρή: την επιθυμία μας να είμαστε μαζί. Μπορεί, όπως και εγώ, να νομίζατε πως πηγαίνετε σινεμά για τον καλό ήχο, τα γλυκίσματα, το ποπ κορν ή τους αστέρες. Αλλά όχι. Πηγαίνουμε για να είμαστε ο ένας κοντά στον άλλον.»

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το κείμενο του Νόλαν εδώ.