Ο Κάρτερ Μπέργουελ για τους αδελφούς Κοέν, τον «Μάκβεθ» κι ένα σάουντρακ που «δεν γράφτηκε ποτέ» - cinemagazine.gr
10:33
29/6

Ο Κάρτερ Μπέργουελ για τους αδελφούς Κοέν, τον «Μάκβεθ» κι ένα σάουντρακ που «δεν γράφτηκε ποτέ»

Ανέκαθεν στο τιμόνι των σάουντρακ του ασύλληπτου διδύμου, ο Μπέργουελ μιλά για το «άμουσο» «Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους» και δίνει πληροφορίες για τον επικείμενο «Μάκβεθ» του Τζόελ Κοέν που προκαλούν αναμενόμενη σινεφιλική λύσσα αναμονής. 

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Ο πολυγραφότατος Κάρτερ Μπέργουελ έχει σκοράρει σχεδόν όλες τις ταινίες των αδελφών Κοέν από το ξεκίνημα του 1984 ως σήμερα. Παραδόξως έχει εντελώς παραγκωνιστεί στς πεντάδες των Όσκαρ, οι μοναδικές δύο (μόλις) υποψηφιότητές του είναι για ταινίες εκτός Κοέν («Κάρολ» και «Τρεις Πινακίδες στο Έμπινγκ, Μιζούρι). Απτόητα, φυσικά, τα μυθικά αδέλφια τον έχουν ανάμεσα στους αμετακίνητους συνεργάτες τους. Στο επερχόμενο «Η Τραγωδία του Μάκβεθ», που έχει αναλάβει σόλο ο Τζόελ με πρωταγωνιστές τον Ντενζέλ Γουόσινγκτον και την Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, θα είναι και πάλι ο μουσουργός.

Η ταινία ξεκίνησε γυρίσματα τον Φεβρουάριο, διέκοψε στα μέσα του Μαρτίου, έχει όμως γυριστεί ήδη πάνω από το μισό. «Ο Τζόελ μου έστειλε υλικό την περασμένη εβδομάδα», δηλώνει ο Μπέργουελ. «Δεν έχει αλλάξει την ιστορία βέβαια, αλλά είναι διαφορετικό. Όπως κάνουν πάντα, όπως και στο «Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους», έχει ενδιαφέρον το πώς το κάνουν. Είναι η ίδια ιστορία, στην ίδια γλώσσα, είναι όμως η οπτική δύναμη και η διαρκής προς τα εμπρός κίνηση που οδηγούν προς την λύση, που είναι δύσκολο να την καταφέρεις στο θέατρο».

Είναι επίσης γυρισμένο αποκλειστικά στο στούντιο. «Δεν μοιάζει με την Σκωτία στ' αλήθεια. Είναι ψυχολογική η προσομοίωση της πραγματικότητας, χωρίς μάλιστα να μοιάζει καθόλου θεατρικό. Θυμίζει γερμανικό Εξπρεσιονισμό». Εγκεφαλικό εμείς, συνέχισε Κάρτερ.

Η συζήτηση συνέχισε στα score που έχει παραδώσει για το ντουέτο και μένει στο «Καμιά Πατρίδα», την «ταινία που δεν έχει σάουντρακ». Για το αμύητο αυτί. Στην πραγματικότητα, έξω από τους τίτλους αρχής και τέλους, το συντεθειμένο ηχοτοπίο είναι ενσωματωμένο (ή «θαμμένο») κάτω από και ανάμεσα σε σιωπές ανυπολόγιστη έντασης. «Ο Ίθαν δεν ήθελε οτιδήποτε θα παραπέμπει σε Χόλιγουντ, είναι παράδοξο αλλά ο ήχος από παραδοσιακό μουσικό όργανο μαρτυρά ένα παρόμοιο αίσθημα. Ξέρεις βέβαια ότι βλέπεις έργο, αλλά δεν θέλεις σαν δημιουργός τίποτα άλλο να σπάσει το ωμό αίσθημα του ρεαλιστικού που βγαίνει από την αφήγηση». 

Ο Μπέργουελ συνεχίζει: «Όμως κι έτσι ήθελαν κάτι παραπάνω, ένα 'κάτι' που φέρνει η μουσική υπογραμμίζοντας. Μετά από πολλές συζητήσεις καταλήξαμε σ' ένα τελικό αποτέλεσμα στο οποίο δεν υπάρχει παραδοσιακό score, η μουσική είναι γραμμένη μαζί με τους ήχους του ανέμου, της μηχανής ενός αυτοκινήτου». 

Κάρτερ μας κάνεις να καρτερούμε μανιακά την επόμενη ταινία ή, έστω, ένα play σε περίπου οτιδήποτε έκαναν τα αδέλφια και υπέγραψες εσύ. Ακόμα και την ταινία «χωρίς σάουντρακ».