Πάμε μία βόλτα στην Αθήνα; Δείτε online το «Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα - cinemagazine.gr
11:44
24/3

Πάμε μία βόλτα στην Αθήνα; Δείτε online το «Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα

H εταιρεία παραγωγής Marni Films θα απελευθερώνει κάθε 3 μέρες (και για 3 μέρες!) μία από τις μικρού μήκους της, δωρεάν στο διαδίκτυο. Πρώτο επεισόδιο, το «Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα. 

Από τον Πάνο Γκένα

Η πρώτη φορά ενός 16χρονου κοριτσιού γίνεται η αφετηρία για ένα συναισθηματικό ταξίδι ενηλικίωσης και συμφιλίωσης με το θάνατο, μέσω της μουσικής και της δύναμής της.

Το «Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα, μία από τις εφτά ταινίες του προγράμματος Athens Film Lab (2015) του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, «κυκλοφορεί» στο διαδίκτυο με σκοπό να απελευθερώσει λίγη αισιοδοξία στις διαδρομές του μυαλού μας.

Η ταινία με πρωταγωνίστρια τη Δάφνη Πατακιά, σε μουσική The Boy, είναι διαθέσιμη για τρεις ημέρες και στη συνέχεια θα ακολουθήσουν επιπλέον μικρού μήκους παραγωγές της Marni Films. Μην ξεχνάτε λοιπόν να επισκέπτεστε συχνά το επίσημο site της Marni Films.

Δείτε στη συνέχεια την ταινία και διαβάστε τις συνεντεύξεις του σκηνοθέτη Νίκου Πάστρα και της παραγωγού Φαίδρας Βόκαλη στο ΣΙΝΕΜΑ.

Νίκος Πάστρας

Η ταινία όπως και οι υπόλοιπες του Athens Film Lab, έχει κεντρικό θέμα την Αθήνα. Πως εμπνευστήκατε από αυτήν και πως την είδατε μέσα από τον φακό σας;

Δεν ήταν δύσκολο να εμπνευστώ από την Αθήνα, μιας και είναι η πόλη στην οποία ζω και κινούμαι και όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα που έχω έρχονται από αυτήν. Επέλεξα να τη δω με τον τρόπο που τη βλέπει η ηρωίδα της ταινίας - με ένα τρόπο αθώο, φανταστικό και φαντασμαγορικό, παρά το χάος και την ασχήμια της.

Αν η ταινία ήταν χαρακτήρας από το παγκόσμιο σινεμά, ποιος θα ήταν;

Κάποιος παθιασμένος τρελός σίγουρα! Μάλλον ο «Τρελός Πιερό».

Ποιο είναι το πιο τρελό κινηματογραφικό όνειρο που θέλετε να κάνετε πραγματικότητα;

Κάθε ταινία είναι ένα τρελό όνειρο. Οπότε η επόμενη ταινία είναι το δικό μου.

Ποιο είναι το μόνο πράγμα που δεν θα δεχόσασταν να κάνετε ποτέ στο σινεμά; 

Μιλώντας τώρα, δηλαδή την μετά «Ακρυλικό» εποχή για μένα (κάθε ταινία, πιστεύω, διαχωρίζει τη ζωή του ανθρώπου που την κάνει στο πριν και το μετά αυτής), το μόνο που δεν θα δεχόμουν να κάνω, είναι ταινία χωρίς τη Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά. Την προ «Ακρυλικό» εποχή, θα έλεγα, πως δεν θα έκανα κάτι που να μην είχε σαν αφετηρία του το συναίσθημα, αλλά ουσιαστικά είναι η ίδια απάντηση.

Ποιο σκηνοθέτη θεωρείτε δάσκαλο;

Πολλούς σκηνοθέτες από το παγκόσμιο σινεμά, θεωρώ «δάσκαλους», αλλά ο πιο κοντινός και σε πρακτικό επίπεδο, μιας και έχω ευτυχήσει να έχω αναπτύξει μαζί του μια φιλική και επαγγελματική σχέση μες στα χρόνια, είναι ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Ένα από τα πράγματα που έχω μάθει από τον Νίκο είναι ότι το σινεμά είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή και το πιο ασήμαντο ταυτόχρονα. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμα να την εφαρμόσω αυτή τη γνώση και κάθε φορά το σινεμά γίνεται το πιο σημαντικό.

Ποιο σκηνοθέτη αποστρέφεστε και γιατί;

Δεν θα έλεγα πως αποστρέφομαι έναν συγκεκριμένο σκηνοθέτη, αλλά ολόκληρα «κύματα» και «ρεύματα» του σύγχρονου, φεστιβαλικού κυρίως, ευρωπαϊκού σινεμά, που «αναγκάζουν» σκηνοθέτες να αλλοιώνουν - ακόμα και να χάνουν, την όποια ταυτότητά τους προς χάριν της κινηματογραφικής μόδας. Και τους σκηνοθέτες αυτούς, υποθέτω, τους αποστρέφομαι κιόλας.

Σε ποια ταινία επιστρέφετε συχνά όταν γυρεύετε έμπνευση;

Όχι σε κάποια συγκεκριμένη. Στις ταινίες του Λιντς, του Γκοντάρ, του Τζον Χιούζ, του Καράξ...

Φαίδρα Βόκαλη

Τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί μια νέα, δυναμική γενιά Ελλήνων παραγωγών. Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος σας στη δημιουργία μιας ταινίας;

Οι ταινίες είναι περίεργες κατασκευές, οργανισμοί όμορφοι αλλά και επικίνδυνοι ταυτόχρονα. Μου αρέσει συχνά να φαντάζομαι μια ταινία σαν ένα πλάσμα με δύο κεφάλια - το ένα είναι ο/η σκηνοθέτης και το άλλο ο/η παραγωγός. Και οι δύο πρέπει να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να πραγματοποιηθεί η ταινία. Εάν ένα από τα δύο κεφάλια είναι ανεπαρκές ή ανέμπνευστο ή τεμπέλικο, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Ο παραγωγός πρέπει να φροντίζει με όλες του τις δυνάμεις τον ζωτικό χώρο ύπαρξης της ταινίας: πρέπει να εξασφαλίσει ότι η ταινία θα πραγματοποιηθεί, με τους καλύτερους δυνατούς όρους, ώστε να μπορεί στη συνέχεια να επικοινωνήσει με το κοινό της.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο και πιο ακριβό στοιχείο μιας ταινίας μικρού μήκους;

Δεν ταυτίζω το πιο δύσκολο στοιχείο με το πιο ακριβό. Τα χρήματα πάντοτε είναι λίγα, όσα και να είναι, και πάντα χρειάζεται να βρίσκουμε τρόπους να ξεπερνάμε την έλλειψή τους. Στη μικρού μήκους η δυσκολία για μένα έγκειται στο ότι μιλάμε για μια δουλειά που έχει τις απαιτήσεις και το τρέξιμο μιας μεγάλου μήκους - σε πιο συμπυκνωμένο χρόνο φυσικά - αλλά δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες δομές (χρηματοδότησης, παραγωγής, διανομής) για την υποστήριξή της.

Περιγράψτε μας την ταινία σας με 5 λέξεις (δεν χρειάζεται κατ' ανάγκη να σχηματίζουν πρόταση).

Θα σας πω μία: Υπέροχη.

Ποιο είναι το πιο τρελό κινηματογραφικό όνειρο που θέλετε να κάνετε πραγματικότητα;

Θέλω να μπορώ να κάνω ταινίες σε αυτή τη χώρα, χωρίς να πάθω καρκίνο.

Ποιο είναι το μόνο πράγμα που δεν θα δεχόσασταν να κάνετε ποτέ στο σινεμά;

Πολλά πράγματα δεν θα δεχόμουν να κάνω ποτέ στο σινεμά! Κατά βάση οτιδήποτε έρχεται ενάντια σε όσα πιστεύω, οτιδήποτε δεν μιλάει απευθείας στην καρδιά μου. Το σινεμά ως επάγγελμα είναι τόσο ψυχοφθόρο που δεν έχει κανένα νόημα να ασχολείσαι εάν δεν πιστεύεις σε αυτό που κάνεις με όλο σου το είναι.

Ποιο σκηνοθέτη θεωρείτε δάσκαλο;

Όλους τους σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάζομαι. Και τον Κιούμπρικ. Και την Ανιές Βαρντά.  Και τον Σκορσέζε. Και δεκάδες άλλους, δεν θα τελειώσει αυτή η λίστα ποτέ :)

Ποιο σκηνοθέτη αποστρέφεστε και γιατί;

Όποιον και όποια είναι ανειλικρινής απέναντι στα θέλω του, και κατά συνέπεια απέναντι στο κοινό του. 

To τραγούδι «Θέλω» σε σύνθεση του The Boy για την ταινία «Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα

CREDITS
Ηθοποιοί:
 Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά, Κωστής Χαραμουντάνης, Sissi Rada | Σκηνοθεσία - Σενάριο: Νίκος Πάστρας / βασισμένο σε μια ιδέα του ίδιου και του The Boy | Παραγωγός: Φαίδρα Βόκαλη
Associate Producer: Θεοδώρα Βαλεντή | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πέτρος Νούσιας (GSC) | Ηχος: Νίκος Τριανταφύλλου, Μάριος Νάρης, Ηρακλής Βλαχάκης | Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης | Art Direction: Αντιγόνη Βλυσίδη | Μουσική: The Boy | VFX: Γιώργος Ζαφείρης, Χρυσούλα Κοροβέση | Βοηθός Σκηνοθέτη: Μυρτώ Τζίμα | Διεύθυνση Παραγωγής: Ζαμπέλα Χαβιάρα | Βοηθός Κάμερας: Αλέξης Ιωσηφίδης | Ηλεκτρολόγοι: Γιώργος Χατζημήτρος, Χρήστος Μόσχος | Βοηθοί Παραγωγής: Σπύρος Σκάνδαλος, Μάρκος Λειβαδάρος | Συντονισμός Παραγωγής: Μίνα Ντρέκη