Κάννες 2019: Ο Μάλικ εξακολουθεί να αναζητά τον Θεό στο «A Hidden Life», ευτυχώς αυτή τη φορά έχει σενάριο - cinemagazine.gr
14:02
20/5

Κάννες 2019: Ο Μάλικ εξακολουθεί να αναζητά τον Θεό στο «A Hidden Life», ευτυχώς αυτή τη φορά έχει σενάριο

Όλοι συμφωνούν ότι το «A Hidden Life» είναι με διαφορά η καλύτερη ταινία του Αμερικανού δημιουργού από το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα «Δέντρο της Ζωής».

Αποστολή στις Κάννες: Νεκτάριος Σάκκας

Ένας απόλυτα αναγνωρίσιμος Τέρενς Μάλικ ήταν αυτός που επέστρεψε στο διαγωνιστικό των Καννών οκτώ χρόνια μετά το «Δέντρο της Ζωής», την τελευταία καλή ταινία του που έφυγε από εδώ με Φοίνικα αλλά και που σηματοδότησε έκτοτε μια αφόρητα υπερφίαλη δημιουργική φάση για τον Αμερικανό δημιουργό. Για τους περισσότερους άλλωστε τα «Μέχρι το Θαύμα» (2012), «Knight of Cups» (2015) και «Song to Song» (2017) αποτέλεσαν τίποτε περισσότερο από μια μπανάλ άσκηση ύφους δίχως σενάριο, με ήρωες να αναζητούν ατέρμονα τον Θεό, την αγάπη, το νόημα και με τους ευρυγώνιους φακούς της κάμερας να τους αιχμαλωτίζει κυκλωτικά με καλλιγραφική διάθεση.

Στο «A Hidden Life» τα δεδομένα αλλάζουν στο βαθμό που υπάρχει ιστορία από πίσω και μάλιστα αληθινή. Αφορά στον Φρανζ Γιάγκερστάτερ (Όγκαστ Ντιλ), έναν φιλήσυχο Αυστριακό αγρότη που δήλωσε αντιρρησίας συνείδησης αρνούμενος να πολεμήσει για τον Χίτλερ. Μία απόφαση που προφανώς σήμαινε έναν ατελείωτο εφιάλτη για τον ίδιο και την οικογένειά του, από τη στιγμή που η Αυστρία ήταν μέρος του Τρίτου Ράιχ και όλοι οι Αυστριακοί που καλούνταν να καταταγούν στη Βέρμαχτ ήταν υποχρεωμένοι να πάρουν όρκο αφοσίωσης στον ηγέτη της ναζιστικής Γερμανίας.

Το ύστερο εκφραστικό στυλ του Μάλικ με την αεικίνητη κάμερα, τις χαμηλά τοποθετημένες, σχεδόν αποθεωτικές για τους πρωταγωνιστές γωνίες λήψης, τη μόνιμη χρήση ευρυγώνιων φακών, το voice over μέσα από το οποίο οι ήρωες μας «ανοίγονται» και το μοντάζ που χτίζει μια αφήγηση η οποία προσιδιάζει σε ανάκληση αναμνήσεων, δηλώνει και εδώ ξεκάθαρο παρών.

Στη βάση του, το «A Hidden Life» είναι ένα ελεγειακό φιλμ για το αφόρητο βάρος της μη συμμόρφωσης

Το ίδιο εμφανής είναι και η απόπειρα του 75χρονου Αμερικανού δημιουργού να μετασχηματίσει σε μια υπαρξιακή, θεολογικού τύπου αναζήτηση τον γολγοθά ενός καθημερινού ανθρώπου ο οποίος όρθωσε ανάστημα απέναντι στο απόλυτο κακό. Στη βάση του, το «A Hidden Life» είναι ένα ελεγειακό φιλμ για το αφόρητο βάρος της μη συμμόρφωσης. Όμως για όποιον έχει παρακολουθήσει την τελευταία περίοδο του Μάλικ, δεν προκαλεί έκπληξη η αναγωγή της αληθινής ιστορίας του Φρανς στο χρονικό ενός σύγχρονου μάρτυρα που διάλεξε το οδυνηρό μονοπάτι, όπως ακριβώς ο Χριστός στον οποίο πάντα πίστευε. Στο πλαίσιο αυτό, ο Φρανζ γίνεται ένας αφανής άγιος και η γυναίκα του η Φανί (Βαλερί Πάχνερ) ένα κράμα Παναγίας και Μαρίας Μαγδαληνής. Και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εδώ να παρατηρήσει κανείς πώς η ταινία υπογραμμίζει όχι μόνο την (από φόβο ή πεποίθηση, λίγη σημασία έχει) σύμπλευση της τοπικής κοινωνίας με τους ναζί, αλλά την πλήρη υποταγή της επίσημης Εκκλησίας σε αυτούς. 

Με αυτά τα δεδομένα, ακόμα και στην αχρείαστα μεγάλη διάρκεια των τριών ωρών κάνει προφανώς τεράστια διαφορά το γεγονός πως ο Μάλικ γράφει μετά από καιρό ένα υποτυπώδες σενάριο. Παρότι δεν σταματά στιγμή να γυρεύει τον Θεό μέσα από μεγαλόσχημους εσωτερικούς μονολόγους και βλέμματα στον ουρανό (κάτι που ξεκίνησε με το «Δέντρο»), η παρουσία και μόνο ενός ουσιαστικού αφηγηματικού σκελετού βοηθά ώστε το νέο του εγχείρημα να μην καταρρεύσει όπως τα αμέσως προηγούμενα.

Κάπου εκεί δημιουργείται ο αναγκαίος χώρος να λάμψει ερμηνευτικά η Βαλερί Πάχνερ, εκμεταλλευόμενη την ούτως ή άλλως γενναιόδωρη προς τους ηθοποιούς σκηνοθετική προσέγγιση του Μάλικ, ενώ από αρκετά κοντά την ακολουθεί και ο Όγκαστ Ντιλ (fun fact: στους «Μπάσταρδους» του Ταραντίνο έπαιζε τον ναζί που «τσάκωσε» στο καπηλειό τον Φασμπέντερ και την παρέα του). Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε πως το «A Hidden Life» σηματοδοτεί μία από τις τελευταίες παρουσίες στη μεγάλη οθόνη του πρόσφατα εκλιπόντα Μπρούνο Γκανζ.

Το 72ο Φεστιβάλ Καννών (14 - 26 Μαΐου) ξεκίνησε και το ΣΙΝΕΜΑ - cinemagazine.gr βρίσκεται στην Κρουαζέτ για να σας ενημερώνει καθημερινά με ανταποκρίσεις, αποκλειστικά θέματα και αφιερώματα!

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2019: Με «Πόνο και Δόξα» ο Πέδρο Αλμοδόβαρ υπογράφει την καλύτερη ταινία του εδώ και πολλά χρόνια
Κάννες 2019: Το «Πορτρέτο μιας Νεαρής που Φλέγεται» βάζει φωτιά στο διαγωνιστικό τμήμα!

Κάννες 2019: Ο Ρόμπερτ Πάτινσον και ο Γουίλεμ Νταφό δίνουν εφιαλτικό ραντεβού στον «Φάρο»
Κάννες 2019: Τα φαντάσματα του ωκεανού επισκέπτονται το «Atlantique» της Ματί Ντιόπ
Κάννες 2019: Το «Little Joe» είναι ένα διαρκές παιχνίδι μυαλού και αισθήσεων (αρκεί να το μυρίσεις)
Κάννες 2019: Το «Rocketman» είναι το καινούργιο «Bohemian Rhapsody». Καλώς ή κακώς
Κάννες 2019: Το «Sorry We Missed You» είναι ένας διδακτικός και προβλέψιμος Λόουτς

Κάννες 2019: Το «Bacurau» σερβίρει συναρπαστικά ένα κινηματογραφικό κοκτέιλ μολότοφ
Κάννες 2019: Οι «Άθλιοι» προσπαθούν να «κάνουν το σωστό» σε ένα Παρίσι που βράζει
Κάννες 2019: Τα ζόμπι του Τζάρμους δαγκώνουν πολύ λιγότερο από τα βαμπίρ του

Κάννες 2019: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ
Αλμοδόβαρ, Νταρντέν, Μάλικ, Λόουτς και Ντολάν στο πρόγραμμα των φετινών Καννών
«Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς» του Βασίλη Κεκάτου στο διαγωνιστικό των Καννών
Once Upon a time in... Κάννες! Ταραντίνο, Κεσίς, Νοέ είναι οι φετινές προσθήκες των Καννών
Λάνθιμος, Παβλικόφσκι, Φάνινγκ και σία! Ο Ινιαρίτου θα έχει εκλεκτή συντροφιά στις Κάννες

Ο Πάνος Κούτρας συναντά την Κλερ Ντενί στην Κριτική Επιτροπή των φετινών Καννών
Τρέιλερ: Οι αδερφοί Νταρντέν επιστρέφουν στις Κάννες με το «Ahmed»
Ρόμπερτ Πάτινσον και Γουίλεμ Νταφόε ανάβουν τον «Φάρο» των Καννών
Η Ανιές Βαρντά εμπνέει το επίσημο πόστερ του 72ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών
«Rocketman»: Η κινηματογραφική βιογραφία του Έλτον Τζον θα κάνει πρεμιέρα στις Κάννες
Το «The Dead Don’t Die» του Τζιμ Τζάρμους θα ανοίξει το φετινό Φεστιβάλ Καννών!