12 πόντοι! Ο Μπραντ Πιτ «αντέχει» τον Ντέβιντ Φίντσερ ως παρέα σε βραδιές σινεμά

Έχουν συνεργαστεί τρις - «Se7en», «Fight Club» και «H Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» - και η αρμονική συνεργασία έχει δώσει και μια στέρεη φιλία. Και μια φιλία δύο ανθρώπων του σινεμά χρειάζεται την επικύρωση του να μπορούν να βλέπουν ταινίες μαζί. Δεν είναι πάντα εύκολο, δεν ταιριάζουν τα χνώτα καλά και σώνει, και, στην περίπτωσή μας, οι πληροφορίες λένε ότι ο Φίντσερ δεν βοηθά και πολύ την κατάσταση...

Όμως ο Μπραντ Πιτ φαίνεται να αντέχει - άντεξε (τρόπος του λέγειν) την Αντζελίνα Τζολί, θα πει ένας κακοπροαίρετος, εδώ θα κολλήσει - έχει μια ηρεμία στον χαρακτήρα του κι αυτό εξισορροπεί την μανία του Φίντσερ. Που δεν μπορεί να ξεφορτωθεί την αναλυτικότητα και τον περφεξιονισμό του ούτε στην διάρκεια μιας παρακαλούθησης και μονολογεί ακατάπαυστα «συζητώντας» με τα πλάνα του έργου.

Συχνά στην παρέα έρχεται και ο έτερος κολλητός, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ, αυτό το θαυμάσιο nurd του σινεμά, που για κάθε ταινία του Φίντσερ όμως αυτός έχει τρεις - διαμετρικά αντίθετη προσωπικότητα, χωρίς απαραίτητα να είναι και λιγότερο κολλημένος με τις τεχνικές λεπτομέρειες ή την αισθητική του μέσου. Και ο Σόντερμπεργκ δεν την παλεύει ιδιαίτερα με τον Ντέιβιντ: «Ήμασταν στο στούντιο που μόνταρε το 'Δωμάτιο Πανικού' και είχε ένα laser και σημάδευε. Κάποια στιγμή βλέπει ένα σημείο πάνω δεξιά στο κάδρο, στον τοίχο και λέει 'Αυτό είναι ένα τέταρτο του στοπ φωτεινότερο απ' όσο πρέπει'. Βγήκα απ΄το δωμάτιο, έπρεπε να πάρω μερικές βαθιές εισπνοές, Θεέ μου σκέφτηκα, να βλέπει έτσι, παντού και συνεχώς!.....»

Ο Πιτ από την άλλη, μάλλον στη λογική των κλασικών πια σκηνών που έδειξε ο Κουέντιν στο «Κάποτε» όπου βλέπουν έργα με τον ΝτιΚάπριο, λέει: «Είναι από τους πιο 'παράξενους' τύπους που έχω γνωρίσει. Μουρμουράει συνεχώς 'αυτό το πλάνο λειτουργεί', 'αυτή είναι κακή πάσα', 'γιατί να βάλεις αυτό το πλάνο εδώ;', 'σταθεροποιήσου!' Είναι σα να βλέπεις ποδόσφαιρο με τον Μπιλ Μπέλιτσικ (σ.σ. μέγας προπονητής football)».

Αγχολυτικός Πιτ, αγχώδης Φίντσερ, συμπηρωματικές οι προσωπικότητες, όλα καλά. Άλλωστε, όπως λέεει κι ο Πιτ, πετάνε σπόντες διαρκώς ο ένας στον άλλο, ενώ ο Φίντσερ, λέει, τον βοήθησε και να γράψει τα αστεία του για την περασμένη βραβευτική περίοδο, όπου ο Πιτ ήταν συχνά τιμώμενο πρόσωπο.