Ταινία της Εβδομάδας: Ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ πετυχαίνει μια αξιομνημόνευτη «Ληστεία στο Μουσείο» - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
8:20
8/11

Ταινία της Εβδομάδας: Ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ πετυχαίνει μια αξιομνημόνευτη «Ληστεία στο Μουσείο»

Απολαυστική περιπέτεια, ταινία δρόμου και ειρωνική αναπαράσταση μιας απίστευτης αληθινής ιστορίας σε ένα πρώτης τάξεως δείγμα ψυχαγωγικού σινεμά το οποίο κέρδισε βραβείο για το σενάριό του στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου και για τη σκηνοθεσία του στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας.

Από τον Λουκά Κατσίκα

Η ιστορία είναι απίστευτη, όμως πέρα για πέρα αληθινή: το βράδυ των Χριστουγέννων του 1985, δυο νεαροί φίλοι και αιώνιοι φοιτητές αποφασίζουν να ληστέψουν 140 κειμήλια ανυπολόγιστης αξίας από το Μουσείο Ανθρωπολογίας του Μεξικό και να διαφύγουν με τα λάφυρα, ευελπιστώντας να τα πουλήσουν έναντι αμύθητου ποσού. Καθώς οι δυο παράτολμοι ληστές κατευθύνονται προς το Ακαπούλκο, η ταυτότητά τους αγνοείται από την αστυνομία, όπως και από ολόκληρη την κοινή γνώμη της χώρας, η οποία πιστεύει ότι διεθνές κύκλωμα αρχαιοκαπήλων κρύβεται πίσω από την επιχείρηση.

Ξεκινώντας από αυτό το απίθανο συμβάν, το οποίο προξένησε μεγάλη αίσθηση στην εποχή του και πήρε τεράστιες διαστάσεις από τα media, ο Αλόνσο Ρουισπαλάσιος («Gueros») αποκαλύπτει σταδιακά τους ερασιτέχνες ληστές του ως τίποτα περισσότερο από δυο ασυλλόγιστους νεαρούς, σε παρατεταμένη εφηβεία, οι οποίοι επιδόθηκαν στην παράλογο πράξη τους όχι μόνο ακολουθώντας μια μυστήρια παρόρμηση, αλλά και σε μια προσπάθεια να δυναμιτίσουν την χωρίς εξάρσεις και συγκινήσεις καθημερινότητά τους.

Μερικές φορές η ζωή έχει να μας διδάξει περισσότερα όταν φιλτράρεται μέσα από το πρίσμα του μύθου.

Οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται σε ένα απρόοπτο σμίξιμο ψυχαγωγικής περιπέτειας και ταινίας δρόμου το οποίο αποκτά καθ' οδόν βάθος και απρόσμενα μελαγχολικούς τόνους για να μετατραπεί σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, καθώς οι δυο ήρωες δεν θα αργήσουν να συνειδητοποιήσουν τη ματαιότητα της νεανικής απερισκεψίας τους αλλά και την ασημαντότητα των ίδιων μπροστά στο ιστορικό βάρος των κειμηλίων που κουβαλούν μαζί τους.

Εκτός, λοιπόν, από άψογα εκτελεσμένη mainstream διασκέδαση, η «Ληστεία στο Μουσείο» γίνεται μια πολύ ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση ανάμεσα στο εφήμερο και το μυθικό, την ταπεινή πιθανόν ιστορία καθενός μας απέναντι στη μεγάλη Ιστορία που μας περιβάλλει και την απλή, αδιάσειστη αλήθεια κόντρα στις πολλαπλές εξιδανικεύσεις και αναπαραστάσεις της. 

Ο Ρουισπαλάσιος ανταποκρίνεται στις παραμέτρους αυτές με ένα φιλμ το οποίο αλλάζει αρμονικά διαθέσεις, διαχειρίζεται την πλοκή με ζωηρό και συχνά ευφάνταστο σκηνοθετικό τρόπο, φανερώνει σαφές ταλέντο πίσω από την κάμερα και μεστώνει όσο πλησιάζει στο τέλος του. Εκεί όπου, με ένα χαριτωμένο κλείσιμο του ματιού, επιβεβαιώνει ότι μερικές φορές η ζωή έχει να μας διδάξει περισσότερα όταν φιλτράρεται μέσα από το πρίσμα του μύθου.